Η Θρησκευτική ελευθερία στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο

Διπλωματική Εργασία uoadl:2863185 271 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-18
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Τριβυζά Ουρανία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Κυριακόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ελένη Διβάνη, Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Φωτεινή Παζαρτζή, Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η Θρησκευτική ελευθερία στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η Θρησκευτική ελευθερία στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο
Περίληψη:
Η παρούσα μελέτη επιχειρεί στο Α΄ μέρος να σκιαγραφήσει το καθεστώς προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας όπως κατοχυρώνεται στην Οικουμενική Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο Σύμφωνο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην Αμερικανική Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στον Αφρικανικό Χάρτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και των Λαών, να αναδείξει επιμέρους έννοιες του δικαιώματος και να αποτυπώσει τη θετική όψη του δικαιώματος με την έννοια των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτό και ιδίως της διασφάλισης της θρησκευτικής ελευθερίας από το κράτος προς τις θρησκευτικές κοινότητες και οργανώσεις. Διαφαίνεται ότι όταν απομακρυνθεί κάποιος από την πίστη σε μια θρησκεία ή θρησκευτική πεποίθηση και επικαλεστεί ότι η συμπεριφορά του επιβάλλεται λόγω της συνείδησης του, αντιμετωπίζει δυσκολία στο να αναγνωριστεί ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα του στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Θρησκευτικές κοινότητες και οργανώσεις που δεν ανήκουν στην επικρατούσα ή πλειοψηφούσα θρησκεία αντιμετωπίζουν επίσης προσκόμματα στην καταχώριση, στην αναγνώριση νομικής προσωπικότητας και στην απόκτηση χώρων λατρείας από τις εθνικές αρχές. Ωστόσο, οι διεθνείς μηχανισμοί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τείνουν να αναγνωρίζουν ότι οι εθνικές αρχές δεν ανταποκρίνονται στις σχετικές υποχρεώσεις προς τις παραπάνω θρησκευτικές κοινότητες και οργανώσεις και διαπιστώνουν παραβίαση της θρησκευτικής τους ελευθερίας. Στο Β΄ μέρος επιχειρεί να αναδείξει τη θρησκευτική ελευθερία στην αρνητική της όψη αποτυπώνοντας την υπέρβαση ορίων σε επιμέρους πτυχές του δικαιώματος που μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση δικαιώματος, είτε από ιδιώτες ή από το κράτος και τα όρια της θρησκευτικής ελευθερίας σε σχέση με άλλα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στη διεθνή έννομη τάξη. Αρχικά ερευνάται ο προσηλυτισμός, η υποχρέωση θρησκευτικής ορκοδοσίας και η αναγραφή του θρησκεύματος στα δημόσια έγγραφα, έπειτα τα όρια μεταξύ θρησκευτικής ελευθερίας και εκπλήρωσης στρατιωτικών υποχρεώσεων, τα όρια της θρησκευτικής ελευθερίας με τη μορφή θρησκευτικών συμβόλων και αμφίεσης στη δημόσια σφαίρα, τα όρια της θρησκευτικής ελευθερίας στην εκπαίδευση και στην εργασία και τέλος τα όρια μεταξύ θρησκευτικής ελευθερίας και ελευθερίας της έκφρασης και τα όρια μεταξύ θρησκευτικής ελευθερίας και ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι. Ειδικότερα, όσον αφορά τον προσηλυτισμό και την υποχρέωση θρησκευτικής ορκοδοσίας, οι διεθνείς μηχανισμοί προστασίας φαίνεται να έχουν παγιώσει τη νομολογία τους διαπιστώνοντας στην πρώτη περίπτωση παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας σε περίπτωση μη αιτιολογημένης από τα εθνικά δικαστήρια καταδίκης για προσηλυτισμό και στη δεύτερη, σε περίπτωση που δε δίνεται η δυνατότητα να δοθεί άλλος όρκος χωρίς την αποκάλυψη των πεποιθήσεων αυτού που πρόκειται να ορκιστεί. Τα όρια όμως της θρησκευτικής ελευθερίας στη δημόσια σφαίρα, στην εκπαίδευση και στην εργασία παραμένουν ασαφή, κυρίως σε σχέση με τα πρόσφατα ζητήματα που έχουν αναδυθεί τα οποία άπτονται της θρησκευτικής αμφίεσης των πιστών στο σύγχρονο, ουδέτερο κοσμικό κράτος. Η πλήρης απαγόρευση της θρησκευτικής αμφίεσης στο δημόσιο χώρο αντί να οδηγήσει στην ισχυροποίηση του κοσμικού κράτους και στην ενσωμάτωση του κάθε ατόμου που διαβιεί σε αυτό, μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Μπορεί να οδηγήσει σε καταστρατήγηση δικαιωμάτων, πλην της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας της έκφρασης, της ιδιωτικής ζωής και της απαγόρευσης των διακρίσεων και στην περιθωριοποίηση και περιχαράκωση μέρος του πληθυσμού του κράτους. Τα παραπάνω επιχειρούνται πρωτίστως μέσω της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, λόγω του μεγέθους της ενασχόλησης του Δικαστηρίου με το εν λόγω δικαίωμα, των αποφάσεων και των Γενικών Σχολίων της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των αποφάσεων του Διαμερικανικού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Δίκαιο – Νομοθεσία
Λέξεις-κλειδιά:
θρησκευτική ελευθερία, ΕΣΔΑ, Διεθνή κείμενα, Διεθνής Νομολογία, Θρησκευτικές κοινότητες, Ορκοδοσία, Προσηλυτισμός, Δημόσια σφαίρα, Θρησκευτικά σύμβολα, Θρησκευτική αμφίεση, Θρησκευτική διδασκαλία, Εκπαίδευση, Πεποιθήσεις γονέων, Σχολικό πρόγραμμα, μπούρκα
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
54
Αριθμός σελίδων:
96
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΤΕΛΙΚΟ ΓΙΑ ΑΝΕΒΑΣΜΑ.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.