Αξιολόγηση της συμπεριφοράς του δεσμού συγκόλλησης για δύο τροποποιητικά υλικά επιφάνειας υαλοκεραμικών μετά από δοκιμασία γήρανσης

Διπλωματική Εργασία uoadl:2864064 340 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Προσθετική (Κλινικές Ειδικεύσεις)
Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-22
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Γονίδης Θεόδωρος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Παπαβασιλείου, Επίκουρος Κάθηγητης,Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Τριαντάφυλλος Παπαδόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Σπύρος Ζηνέλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Αξιολόγηση της συμπεριφοράς του δεσμού συγκόλλησης για δύο τροποποιητικά υλικά επιφάνειας υαλοκεραμικών μετά από δοκιμασία γήρανσης
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Αξιολόγηση της συμπεριφοράς του δεσμού συγκόλλησης για δύο τροποποιητικά υλικά επιφάνειας υαλοκεραμικών μετά από δοκιμασία γήρανσης
Περίληψη:
Σκοπός: Η σύγκριση της αντοχής του δεσμού μεταξύ της επιφάνειας του διπυριτικού λιθίου και της ρητινώδους κονίας, αφού έχει πραγματοποιηθεί επεξεργασία με δύο διαφορετικά συστήματα τροποποίησής της, μετά από παραμονή σε συνθήκες επιταχυνόμενης διαδικασίας γήρανσης.

Υλικά και μεθόδος: Για να πραγματοποιήθει αυτή η εργασία κατασκευάστηκαν σαράντα δοκίμια ενσωματώνοντας IPS e.max press κυλίνδρους (r=2,5mm, H=10mm) σε εξατομικευμένες μήτρες από ακρυλική ρητίνη r=15mm. Τα είκοσι από αυτά (Group A) αρχικά αδροποιήθηκαν με HF 4,9% για 20’’ (ceramic etching gel, Ivoclar-vivadent) και στη συνέχεια τοποθετήθηκε Monobond plus (Ivoclar-vivadent) universal primer. Στα υπόλοιπα είκοσι (Group B) τοποθετήθηκε Monobond Etch and Prime (Ivoclar-vivadent). Η διαδικάσια περιελάμβανε 20’’ ψύκτριση και 40’’ αναμονή, στη συνέχεια τα δοκίμια ξεπλύθηκαν με τρεχούμενο νερό για 1’ το καθένα και αφέθηκαν να στεγνώσουν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος σε ξηρό μέρος. Για όλα τα δείγματα κατασκευάστηκαν κυλινδρικές μήτρες, οι οποίες πληρώθηκαν με ρητινώδη κονία διπλού πολυμερισμού Variolink esthetic DC (Ivoclar-vivadent). Ακολούθησε φωτοπολυμερισμός για 40’’ και επάλειψη με γλυκερίνη για 1΄. Τα δοκίμια τοποθετήθηκαν σε γυάλινο πυρρίμαχο σκεύος και καλύφθηκαν πλήρως με απεσταγμένο νερό. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε φούρνο, σταθερής θερμοκρασίας 80⁰C, για 2 εβδομάδες (14 ημέρες). Αφού απομακρύνθηκαν από τον φούρνο, 19 δοκίμια από την ομάδα A και 16 από την ομάδα Β κρίθηκαν ότι ήταν σωστά και σε αυτά την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε μια δοκιμασία αντοχής δεσμού με ταχύτητα (shear bond strength test) σε Tensometer 10, Monsanto, (Χωρητικότητα 10kN, 1.000 kgf/2200lbf) Part No. TC914. Mετά τη σταθεροποίηση του δοκιμίου, μια οξύαιχμη κεφαλή, της οποίας η ταχύτητα είχε ρυθμιστεί στα 1mm/sec εφήρμοσε τάση στο σημείο της διεπιφάνειας του κεραμικού με την κονία, μέχρι αυτή να αποκολληθεί. Μετά την δοκιμασία, τα αποκολλημένα δοκίμια παρατηρήθηκαν στο οπτικό μικροσκόπιο.

Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκε ότι το Group A (HF+ Monobond plus) έχει τάση απόσπασης διάμεση τιμή=3.53 MPa και τυπική απόκλιση=1.87 MPa ενώ το Group B (Monobond etch & prime) έχει διάμεση τιμή =1.47 και τυπική απόκλιση=1.97. Η μεγαλύτερη τάση απόσπασης της ομάδας Α, δηλώνει ότι όσον αφορά τα συγκεκριμένα δοκίμια απαιτείται περισσότερη δύναμη αποκόλλησης της κονίας από το κεραμικό από αυτά της ομάδας Β. Κατά συνέπεια ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ της ρητινώδους κονίας και του κεραμικού που έχει τροποποιηθεί με HF και σιλάνιο είναι ισχυρότερος από αυτόν που αναπτύσσεται μεταξύ της ρητινώδους κονίας και του κεραμικού που έχει τροποποιηθεί με Monobond Etch and Prime. Μετά τη συλλογή των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκαν οι στατιστικές δοκιμές γραμμικότητας έτσι ώστε να διαπιστώσουμε εάν η εξαρτημένη μεταβλητή παρουσιάζει κανονική κατανομή. Στη συνέχεια προχωρήσαμε σε μη-παραμετρική σύγκριση μεταξύ των κατανομών των τιμών σε σχέση με τις δύο Πειραματικές Συνθήκες χρησιμοποιώντας τον στατιστικό έλεγχο Mann-Whitney U.
Μετά από παρατήρηση στο οπτικό μικροσκόπιο, διαπιστώθηκε ότι ο τύπος θραύσης στο Group A ήταν στο μεγαλύτερο αριθμό των δοκιμίων μικτού τύπου και στο Group B ήταν σε όλα τα δοκίμια συγκολλητικού τύπου.

Συμπεράσματα: Στη συγκεκριμένη εργαστηριακή πειραματική διαδικασία οι συνθήκες που επιλέχθηκαν αναδεικνύουν τις διαφορές που έχουν τα δύο συστήματα τροποποίησης της προς συγκόλληση κεραμικής επιφάνειας, οι οποίες σε βάθος χρόνου μπορούν να καταστούν σημαντικές. Στο παρόν πείραμα βλέπουμε ότι το monobond etch and prime υστερεί σημαντικά σε σχέση με τον συνδυασμό HF+ monobond plus όσον αφορά την ισχύ του σχηματιζόμενου με τη ρητινώδη κονία δεσμού. Ωστόσο, χρειάζονται επιπλέον έρευνες και μακροχρόνιες κλινικές μελέτες για να αξιολογηθεί εάν αυτές οι διαφορές, τόσο στο “βαθμό” της αδροποίησης, όσο και στη χρήση του σιλανίου, είναι σε θέση να δώσουν ένα αξιόπιστο δεσμό μεταξύ κονίας και κεραμικού σε βάθος χρόνου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Κεραμικά , Συγκόλληση, Διπυριτικό λίθιο, Ζιρκονία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
80
Αριθμός σελίδων:
88
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

MASTER TELIKO 100119.pdf
9 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.