Κατεύθυνση Ιστορία της Νεότερης Τέχνης
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής

2019-03-13

2019

Παρασκευά Δέσποινα

Ευθυμία Μαυρομιχάλη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Δημήτρης Παυλόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Σπυρίδων Πλουμίδης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ

"Άνθη της πέτρας, φυσιογνωμίες που ήρθαν και μου μίλησαν". Όψεις του γλυπτικού έργου της Μπέλλας Ραφτοπούλου (1902-1992)

Ελληνικά

"Άνθη της πέτρας, φυσιογνωμίες που ήρθαν και μου μίλησαν". Όψεις του γλυπτικού έργου της Μπέλλας Ραφτοπούλου (1902-1992)

Καλύπτοντας σχεδόν με τον βίο και το έργο της τον 20ο αι., καθρεπτίζοντας την εποχή της, η Μπέλλα Ραφτοπούλου συνιστά μιαν αξιοσημείωτη περίπτωση στην ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Για την ξεχωριστή της προσωπικότητα θαυμάστηκε και αγαπήθηκε έντονα. Για την ποιότητα του έργου της τιμήθηκε και εκτιμήθηκε δίκαια. Ενός έργου, που μορφώνουν η γλυπτική και το σχέδιο, η χαρακτική και το μετάλλιο μαρτυρώντας το εύρος των ενδιαφερόντων και την πολλαπλότητα των δυνατοτήτων της δημιουργού.
Η γλυπτική διαδρομή της Ραφτοπούλου διαγράφει ευδιάκριτα τρεις κύκλους. Τα έργα της της περιόδου 1930-50 αποτελούνται από προτομές και γυμνά και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως έργα εργαστηριακά, ασκήσεις ύφους. Δείχνουν επιρροές από την μαθητεία της γλύπτριας πλάι στον Θωμά Θωμόπουλο και κυρίως από τη θητεία της στη Γαλλική Σχολή και ιδίως από τους Aristide Maillol και Charles Despiau. Από το 1930 η Ραφτοπούλου στρέφεται στην απευθείας λάξευση στην πέτρα, που γίνεται χαρακτηριστικό της καλλιτεχνικής της φυσιογνωμίας. Μετωπικότητα και καμπυλόγραμμες αποδόσεις, κομψότητα και αισθησιασμός διακρίνουν τις πρώτες προσπάθειές της στην πέτρα, που έχουν ως θέμα τους κυρίως τη γυναικεία μορφή. Με επιρροές από την αρχαιότητα και τον Botticelli, τον Rodin και τον δάσκαλο της Ραφτοπούλου Antoine Bourdelle τα έργα αυτά λίγο απέχουν από μιαν ακαδημαϊκή αντίληψη.
Μετά το 1950 η γλύπτρια εγκαθίσταται οριστικά στο Παρίσι, έτοιμη να προβεί στην υπέρβαση των δασκάλων της και να μορφώσει το προσωπικό της ιδίωμα. Mε μέσα λιτά αναζητά την καθαρή φόρμα, σχηματοποιεί τις μορφές, μετατοπίζεται σε γεωμετρικές αποδόσεις. Μνημειακότητα, ερωτισμός ή μια συμβολική διάσταση διαποτίζουν τα ώριμα έργα της Ραφτοπούλου, που εκφράζουν με αμεσότητα δυνατά συναισθήματα, ενώ η γυναικεία θεματολογία τους εμπλουτίζεται και με μορφές από τον κόσμο των ζώων. Επιρροές από την κυκλαδική τέχνη και τον Bourdelle, τον Moore και τον Brancusi δείχνουν την ικανότητα της δημιουργού να κρατιέται ενήμερη των καλλιτεχνικών εξελίξεων και να ενσωματώνει στον γλυπτικό λόγο της ποικίλες επιδράσεις. Ωστόσο, αυτή της η ερανιστική διάθεση πλήττει κάπου τη συνοχή του έργου της.
Τα έργα της μετά το 1965, ακόμα πιο αφαιρετικά, διακρίνονται εντονότερα από γραμμικότητα, επιπεδότητα, τεκτονικό χαρακτήρα και δείχνουν επιδράσεις από την αρχαϊκή και πρωτόγονη τέχνη, αλλά και από τον Brancusi, τον Giacometti, τον Wotruba. Παράλληλα, η καλλιτέχνις στρέφεται στο μικρογλυπτό και το ανάγλυφο και σε νέα υλικά: τον μπρούντζο, τον σχιστόλιθο, το πλεξιγκλάς. Με μυθολογική θεματολογία, τα έργα αυτά μοιάζουν με προϊστορικά ειδώλια ή συγγενεύουν με το έργο των Giacometti και Moore, αξιοποιούν το τυχαίο και μετέρχονται τρόπων του εξπρεσιονισμού και σουρεαλισμού, προκαλούν την απορία μας στην προσπάθειά μας να τα περιγράψουμε και να τα αποτιμήσουμε.

Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία

Μπέλλα Ραφτοπούλου, νεοελληνική γλυπτική, χαρακτική, Δελφικές Γιορτές, Bourdelle

Όχι

0

Ναι

358

151

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2866068