Τομέας Χειρουργικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2019-04-12

2019

Βώττης Χρήστος

Ανδρέας Φ. Μαυρογένης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Παναγιώτης Κουλουβάρης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Παναγιώτης Ι. Παπαγγελόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Όλγα Σαββίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Φιλιππιάδης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ολυμπία Παπακωνσταντίνου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βασίλειος Κοντογεωργάκος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Κλινική και εργαστηριακή αξιολόγηση της μετεγχειρητικής φυσικής δραστηριότητας σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου

Ελληνικά

Κλινική και εργαστηριακή αξιολόγηση της μετεγχειρητικής φυσικής δραστηριότητας σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου

Εισαγωγή: Τα κατάγματα ισχίου αποτελούν μία από τις συχνότερες ορθοπεδικές κακώσεις σε ηλικιωμένους ασθενείς. Συνιστούν βαρύτατη κάκωση για τον ασθενή, καθώς παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά θνητότητας στο 1 έτος και ακόμη υψηλότερα ποσοστά απώλειας της ανεξάρτητης κινητικότητας. Συνιστούν όμως παράλληλα πρόκληση για το θεράποντα ορθοπεδικό χειρουργό , αλλά και μεγάλο οικονομικό βάρος για το σύστημα υγείας οποιασδήποτε χώρας. Η βελτίωση των μεθόδων αποκατάστασης πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο της εξέλιξης στη θεραπεία τους.
Σκοπός: Στην παρούσα μελέτη επιδιώκουμε να εκτιμήσουμε τη φυσική δραστηριότητα των ασθενών με κάταγμα ισχίου μετά τη χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματός τους, χρησιμοποιώντας και υποκειμενικούς αλλά και αντικειμενικούς τρόπους. Εφαρμόζοντας ερωτηματολόγια προ- και μετεγχειρητικά, αλλά και υποβάλλοντας τους εξεταζόμενους ασθενείς σε λειτουργικές δοκιμασίες, προσπαθούμε να προσδιορίσουμε το επίπεδο μετεγχειρητικής δραστηριότητας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και, ενδεχομένως, να διαφωτίσουμε τα σημεία εκείνα της διαδικασίας αποκατάστασης των ασθενών αυτών που επιδέχονται βελτιώσεων.
Υλικό και Μέθοδος: Δείγμα της μελέτης αποτελούν οι ασθενείς άνω των 65 ετών που εισήχθησαν λόγω κατάγματος του ισχίου (περιτροχαντήριου ή υποκεφαλικού) στην Α Ορθοπεδική Κλινική του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), στο Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ» στη χρονική περίοδο 01/2015 – 06/2017. Κριτήρια αποκλεισμού ήταν η τελικού σταδίου νεοπλασματική νόσος, νευρολογική νόσος, παθολογικά κατάγματα, άνοια, κατάθλιψη, συμπτωματική αρθρίτιτδα του αντίπλευρου σκέλους και σοβαρή διαταραχή της βάδισης προ του κατάγματος. Το τελικό δείγμα ασθενών της μελέτης συμπλήρωσε μια σειρά από ερωτηματολόγια αξιολόγησης της φυσικής δραστηριότητας κατά την εισαγωγή, καθώς και 2 μήνες και 1 έτος μετεγχειρητικά, ενώ υπεβλήθη και σε λειτουργικές δοκιμασίες αξιολόγησης λειτουργικότητας στα ίδια μετεγχειρητικά χρονικά σημεία. Επίσης, στους ασθενείς έγινε βηματομέτρηση με χρήση φορητού βηματομετρητή τσέπης. Η στατιστική ανάλυση έγινε με τη δοκιμασία paired sample t-test.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς που συμπεριελήφθησαν τελικά στην μελέτη ήταν 147, 50 άνδρες και 97 γυναίκες, μέσης ηλικίας 79,2 έτη, εύρος, 65 – 102. Η μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν 13.7 ημέρες με εύρος 3 – 29 ημέρες. Από αυτές τις ημέρες, η μέση διάρκεια προεγχειρητικής νοσηλείας ήταν 8.1 ημέρες, με εύρος 0 – 19 ημέρες και η μέση διάρκεια μετεγχειρητικής νοσηλείας ήταν 5.5 ημέρες, με εύρος 2 – 17 ημέρες. Στα ερωτηματολόγια WHOQOL-Bref, IPAQ, και ABC, εμφανίστηκε σημαντική επιδείνωση των μέσων τιμών των βαθμολογιών στην πρώτη μετεγχειρητική επανεξέταση σε σύγκριση με τις προεγχειρητικές τιμές. Στην τελευταία επανεξέταση υπήρχε σε όλες τις περιπτώσεις μία τάση βελτίωσης, άλλοτε μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη. Ανάλογη εικόνα παρουσίασε και η διακύμανση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από τις δοκιμασίες Tinetti, Timed-Up-and-Go και Sit-to-Stand. Η βηματομέτρηση ανέδειξε σημαντικά μειωμένο αριθμό βημάτων και στους 2 μήνες αλλά και στον 1 χρόνο μετεγχειρητικά, με τη δεύτερη τιμή ωστόσο να είναι σημαντικά μεγαλύτερη. Οι μέσες τιμές ωστόσο που προέκυψαν και στις δύο χρονικές περιόδους προσομοιάζουν αυτές ασθενών με σοβαρά νευρολογικά προβλήματα ή κινητικούς περιορισμούς.
Συμπέρασμα: Η μελέτη αυτή επιβεβαιώνει και ενισχύει την υπάρχουσα γνώση ότι τα κατάγματα του ισχίου αποτελούν μια σοβαρή κάκωση που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική πτώση της ποιότητας ζωής των ασθενών, παρά τη βελτίωση που πρέπει να αναμένεται προϊόντος του χρόνου. Οι κατάλληλες φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις μπορούν να διευκολύνουν τη διαδικασία αποκατάστασης και να βελτιώσουν το τελικό αποτέλεσμα. Η βηματομέτρηση αποτελεί μια εύκολη, γρήγορη και άμεσα συγκρίσιμη μέθοδο αξιολόγησης της φυσικής δραστηριότητας των ασθενών αυτών.

Επιστήμες Υγείας

Κάταγμα ισχίου, Φυσική δραστηριότητα, Βηματομέτρηση, Μετεγχειρητική αποκατάσταση

Όχι

0

Ναι

404

141

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2867644