Περιεγχειρητική φροντίδα ασθενών με ρευματολογικά νοσήματα

Διπλωματική Εργασία uoadl:2875126 328 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Μεταβολικά Νοσήματα των Οστών
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-05-28
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Ζουπίδου Κωνσταντίνα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Π. Λυρίτης, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ισμήνη Νίκη Δοντά, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Τριανταφυλλόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Περιεγχειρητική φροντίδα ασθενών με ρευματολογικά νοσήματα
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Περιεγχειρητική φροντίδα ασθενών με ρευματολογικά νοσήματα
Περίληψη:
Η ειδικότητα της ρευματολογίας καλείται να διαγνώσει, να αντιμετωπίσει τα κλινικά συμπτώματα, και να θεραπεύσει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, κάποιες εκ των οποίων εντοπίζονται στις αρθρώσεις, ενώ κάποιες άλλες έχουν συστηματική φύση και μπορούν να πλήξουν τους συνδετικούς ιστούς σε πολλά σημεία τους σώματος. Όλες, όμως, έχουν κοινά σημεία τον εκφυλισμό και την προοδευτικότητα, με χαρακτηριστικές περιόδους εξάρσεων και υφέσεων- που δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν- και την σταδιακή μείωση της λειτουργικής ικανότητας των ατόμων που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή αναπηρία ή ακόμα και στο θάνατο.

Κατά την δεκαετία του ’90 καινούργιες ανακαλύψεις στο εργαστήριο βοήθησαν στο να γίνουν περισσότερα κατανοητά τα παθοφυσιολογικά συμβάματα που διέπουν τις ρευματικές κλινικές οντότητες, και κατά συνέπεια να δοθεί μία ώθηση στην φαρμακευτική αντιμετώπισή τους. Αυτά τα νέα φάρμακα (βιολογικοί DMARD) προστέθηκαν στην φαρέτρα των κλινικών ρευματολόγων, σε συνδυασμό με τα παραδοσιακά φάρμακα που χρησιμοποιούνταν για τις ασθένειες αυτές. Η πολυδιάστατη φύση των ρευματικών νοσημάτων καθιστά συχνά την πολυφαρμακία αναπόφευκτη, γεγονός που δυσκολεύει αρκετά την διαχείριση της αγωγής ενός ασθενούς κατά την περιεγχειρητική περίοδο.

Οι κατευθυντήριες γραμμές που εκδίδουν και αναθεωρούν τακτικά οι διεθνείς οργανισμοί αποτελούν πολύτιμο σύμμαχο των γιατρών, προσθέτουν, όμως πάντα ότι η κλινική συνεκτίμηση είναι απαραίτητη και ότι την τελική απόφαση λαμβάνεται πάντα από τον θεράποντα. Με άλλα λόγια, οι κατευθυντήριες γραμμές που βασίζονται σε συστηματικές ανασκοπήσεις, expert opinions και συνήθως μικρού δείγματος κλινικές μελέτες αποτελούν ένα αδρό οδοδεικτικό πλαίσιο, αλλά δεν θεωρούνται πρωτόκολλα διαχείρισης που πρέπει να ακολουθούνται πιστά.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Ρευματικές παθήσεις, Περιεγχειρητική φροντίδα, DMARDs, anti-TNFa, Γλυκοκορτικοειδή
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
4
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
237
Αριθμός σελίδων:
129
Zoupidou Konstantina Master.pdf (2 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο