Μονάδα:
Τομέας ΠαθολογίαςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-06-19
Συγγραφέας:
Γεωργόπουλος Σταύρος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Τούσουλης Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Στεφανάδης Χριστόδουλος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μπολέτης Ιωάννης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Γκατζούλης Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Τούτουζας Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βλαχόπουλος Χαράλαμπος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βαβουρανάκης Εμμανουήλ, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο ρόλος του ηλεκτροφυσιολογικού ελέγχου και της κλινικής διαστρωμάτωσης στην πρωτογενή πρόληψη του αιφνίδιου θανάτου σε ασθενείς με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο ρόλος του ηλεκτροφυσιολογικού ελέγχου και της κλινικής διαστρωμάτωσης στην πρωτογενή πρόληψη του αιφνίδιου θανάτου σε ασθενείς με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.
Περίληψη:
Υπόβαθρο: Η διαστρωμάτωση κινδύνου για Αιφνίδιο Καρδιακό Θάνατο (ΑΚΘ) στην Υπερτροφική Μυοκαρδιοπάθεια (ΥΜΚ) παραμένει υποβέλτιστη. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει την πρόσθετη αξία της Προγραμματισμένης Κοιλιακής Διέγερσης (ΠΚΔ) στους καθιερωμένους παράγοντες κινδύνου.
Μεθοδολογία: 203 ασθενείς με διεγνωσμένη ΥΜΚ και τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου εισήχθησαν στη μελέτη κατά τη διάρκεια 19 ετών. Η διάγνωση της ΥΜΚ γινόταν βάσει των αποδεκτών κριτηρίων της American Heart Association (AHA) κατά την εκάστοτε περίοδο και επιβεβαιώθηκε αναδρομικά ότι συμφωνούσε με τις οδηγίες της European Society of Cardiology (ESC) του 2014. Στους ασθενείς αυτούς πραγματοποιήθηκε πλήρης κλινική διαστρωμάτωση κινδύνου για ΑΚΘ, ηλεκτροφυσιολογική μελέτη με ΠΚΔ και έλαβαν ICD (Implantable Cardioverter-Defibrillator), βάσει των κοινών οδηγιών του 2003 (ESC/AHA) και των Αμερικανικών του 2011.
Αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 60 μηνών, το πρωτογενές καταληκτικό σημείο (πρόσφορη ενεργοποίηση του ICD λόγω κοιλιακής ταχυκαρδίας/μαρμαρυγής ή ΑΚΘ) επήλθε σε 20 ασθενείς, 19 από τους οποίους ήταν προκλητοί και είχαν λάβει προφυλακτική θεραπεία με ICD. Συνολικά, 79 ασθενείς (39,9%) ήταν προκλητοί και 92 (45,3%) έλαβαν θεραπεία με ICD (ευαισθησία ΠΚΔ: 95%, ειδικότητα ΠΚΔ: 67,2, θετική προγνωστική αξία ΠΚΔ: 24%,
αρνητική προγνωστική αξία ΠΚΔ: 99,2%). Η εφαρμογή των κατευθυντήριων οδηγιών της AHA και της ESC οδήγησε σε λανθασμένη ταξινόμηση 3 και 9 ασθενών, αντιστοίχως. H προκλησιμότητα στην ΠΚΔ φάνηκε να είναι ο σημαντικότερος
παράγοντας καθορισμού της επιβίωσης ελεύθερης από επέλευση του πρωτογενούς καταληκτικού σημείου (σχετικός κίνδυνος = 33,3). Η συνδυασμένη προσέγγιση του ευρωπαϊκού προβλεπτικού μοντέλου με score ≥6 ή των αμερικανικών ενδείξεων εμφύτευσης ICD με την προκλησιμότητα στην ΠΚΔ απέδωσε απόλυτη ευαισθησία και αρνητική προγνωστική αξία.
Συμπεράσματα: Η προκλησιμότητα στην ΠΚΔ προβλέπει τον ΑΚΘ ή τις πρόσφορες ενεργοποιήσεις των ICDs στην ΥΜΚ. Η μη προκλησιμότητα στην ΠΚΔ σχετίζεται με παρατεταμένη ελεύθερη συμβαμάτων πρωτογενούς καταληκτικού σημείου επιβίωση,
ενώ η τεχνική αποδείχθηκε ασφαλής. Η επανεισαγωγή της ΠΚΔ στα μοντέλα διαστρωμάτωσης κινδύνου για ΑΚΘ στην ΥΜΚ μπορεί να οδηγήσει στην ακριβέστερη αξιολόγηση των ασθενών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Ηλεκτροφυσιολογικός έλεγχος. Αιφνίδιος θάνατος
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
212
