Mελέτες τροποποιημένης αποδέσμευσης της φουροσεμιδης από υδρόφιλες μήτρες ουλβανών και Eudragits

Διπλωματική Εργασία uoadl:2877997 287 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Βιομηχανική Φαρμακευτική
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-07-08
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Γεράνιου Ευθυμία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαριλένα Βλάχου, Επίκουρη Καθηγήτρια του Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας του Τμήματος Φαρμακευτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Βασίλειος Ρούσσης, Καθηγητής του Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων του Τμήματος Φαρμακευτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Ευάγγελος Καραλής, Επίκουρος Καθηγητής του Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας του Τμήματος Φαρμακευτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Mελέτες τροποποιημένης αποδέσμευσης της φουροσεμιδης από υδρόφιλες μήτρες ουλβανών και Eudragits
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Mελέτες τροποποιημένης αποδέσμευσης της φουροσεμιδης από υδρόφιλες μήτρες ουλβανών και Eudragits
Περίληψη:
Η φουροσεμίδη (4-chloro-2-[(furan-2-yl-methyl)amino]-5-sulfamoyl benzoic acid) χρησιμοποιείται ευρέως στην κλινική πρακτική και αποτελεί ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα διουρητικά αγκύλης. Η φουροσεμίδη είναι ένα ισχυρό διουρητικό που εμποδίζει την επαναρρόφηση τόσο του χλωριούχου νατρίου όσο και του νερού στο ανιόν σκέλος της αγκύλης του Henle. Χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της υπέρτασης και στο οίδημα που προκαλείται, λόγω συμφορητικής καρδιακής ή νεφρικής ανεπάρκειας. Σε αντίθεση με διουρητικά άλλων κατηγοριών θεωρείται αποτελεσματική ακόμα και σε περιπτώσεις σοβαρής έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας. Η φουροσεμίδη είναι ένα ασθενές οξύ, το οποίο παρουσιάζει χαμηλή διαλυτότητα στα ανώτερα τμήματα του γαστρεντερικού αυλού, αλλά ταυτόχρονα έχει υψηλή διαπερατότητα στο στόμαχο. Ωστόσο, εξαιτίας της χαμηλής διαλυτότητας δεν μπορεί να εισέλθει στη συστημική κυκλοφορία. Με την είσοδό της στα εντερικά υγρά λαμβάνει χώρα ταχεία αποδέσμευση με έντονες διουρητικές και νατριουρητικές επιπτώσεις, γεγονός που ορισμένες φορές προκαλεί δυσαρέσκεια στους ασθενείς. Έτσι, ένα σύστημα που θα αποδεσμεύει τη φουροσεμίδη πιο αργά και θα προκαλεί μικρότερη αρχική διουρητική δράση θα είναι σαφώς προτιμητέο από τους ασθενείς.
Στη παρούσα εργασία διεξήχθησαν μελέτες για παρασκευή δισκίων τροποποιημένης αποδέσμευσης της φουροσεμίδης με στόχο τη μικρότερη αρχική διουρητική δράση της φουροσεμίδης και την παρατεταμένη αποδέσμευση στον εντερικό αυλό. Η αποδέσμευση της φουροσεμίδης, από τα δισκία που παρασκευάσθηκαν, συγκρίθηκε με την αποδέσμευσή της από το εμπορικά διαθέσιμο σκεύασμα Lasix®. Οι μελέτες αποδέσμευσης πραγματοποιήθηκαν αρχικά σε μέσο διάλυσης pH 1.2, για τις δύο πρώτες ώρες, και στη συνέχεια σε μέσο διάλυσης με pH 6.8. Η διαδικασία αυτή ακολουθήθηκε προκειμένου να προσομοιαστεί η in vivo μεταφορά του φαρμάκου υπό τις όξινες συνθήκες του στομάχου και του αλκαλικού περιβάλλοντος του λεπτού εντέρου.
Κατά την παρασκευή των δισκίων χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι τύποι του πολυμερούς Eudragit, καθώς και πολθαιθυλενοξείδιο διαφορετικών μοριακών βαρών. Τόσο το Eudragit όσο και το πολυαιθυλενοξείδιο είναι πολυμερή υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως στα συστήματα παρατεταμένης αποδέσμευσης. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε και μια πολυμερική ένωση θαλάσσιας προέλευσης, η ουλβάνη, η οποία σε επαφή με τα
98
φυσιολογικά υγρά σχηματίζει ένα στρώμα υδρογέλης, που περιβάλλει τη φαρμακοτεχνική μορφή και επιτρέπει τη παρατεταμένη αποδέσμευση της δραστικής ουσίας στον οργανισμό.
Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα κατέδειξαν ότι η χρήση των πολυμερών Eudragit δεν οδηγεί σε αποδέσμευση της ουσίας σε μέσο διάλυσης pH 1.2, αλλά προκαλεί παρατεταμένη αποδέσμευση στα εντερικά υγρά. Επιπλέον, οι συνταγές που περιείχαν πολυαιθυλενοξείδιο εμφάνισαν πιο αργή αποδέσμευση στα εντερικά υγρά, η οποία εξαρτάται από το μοριακό βάρος του ΡΕΟ, με τα υψηλού μοριακού βάρους πολυμερή να προκαλούν μία πιο παρατεταμένη αποδέσμευση σε σχέση με τα μικρότερου μοριακού βάρους ΡΕΟ. Όσον αφορά στις συνταγές που περιείχαν ουλβάνες φαίνεται ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια πιο αργή αποδέσμευση της φουροσεμίδης. Όταν μάλιστα συνδυαστούν με λακτόζη ή PVP η αποδέσμευση παρατείνεται ακόμη περισσότερο.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Φουροσεμίδη, Ουλβάνη, Eudragit, Τροποποιημένη αποδέσμευση, Πολυαιθυλενοξείδιο, Δισκία
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
3
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
68
Αριθμός σελίδων:
122