Μονάδα:
Κατεύθυνση Οδοντιατρικά Βιοϋλικά (Βασικές Οδοντιατρικές Επιστήμες)Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-07-15
Συγγραφέας:
Βίλλιας Αριστείδης
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Παπαδόπουλος Τριαντάφυλλος, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ.
Καρκαζής Ηρακλής, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ.
Σαραφιανού Ασπασία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συγκριτική μελέτη της εφαρμογής εκτεταμένων κοχλιούμενων επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων μετά από ενδοστοματική ψηφιακή αποτύπωση και αποτύπωση με πολυβυνιλοσιλοξάνη.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συγκριτική μελέτη της εφαρμογής εκτεταμένων κοχλιούμενων επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων μετά από ενδοστοματική ψηφιακή αποτύπωση και αποτύπωση με πολυβυνιλοσιλοξάνη
Περίληψη:
Εισαγωγή
Η σύγχρονη οδοντιατρική είναι μια επιστήμη άρρηκτα συνδεδεμένη με την τεχνολογική πρόοδο. Σκοπός της παρουσίασης αυτής είναι η αναφορά σε δυνατότητες της νέας τεχνολογίας καθώς και σε περιορισμούς που ανακύπτουν σε σχέση με τις μέχρι τώρα ακολουθούμενες διαδικασίες. Η ψηφιακή εποχή έχει ήδη φέρει σημαντικές αλλαγές στην οδοντιατρική. Η ψηφιακή ενδοστοματική ακτινογραφία, οι υπολογιστική αξονική τομογραφία κωνικής δέσμης, η διατήρηση ψηφιακού αρχείου ασθενών είναι κάποιες από τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας που έχουν ήδη ενσωματωθεί με επιτυχία στην καθημερνή οδοντιατρική πράξη. Πλέον προσφέρεται και η δυνατότητα διείσδυσης της ψηφιακής τεχνολογίας και στη διαδικασία της αποτύπωσης. Με τα νέα συστήματα ενδοστοματικής ψηφιακής αποτύπωσης έχει πλέον ο οδοντίατρος τη δυνατότητα άμεσου ελέγχου του αποτυπώματος πριν το στείλει στο εργαστήριο. Η χρήση υλικών περιορίζεται όπως και οι χρόνοι παράδοσης των εργασιών. Για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα νέα συστήματα απαιτείται να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις όπως πρόσβαση στο διαδίκτυο, ηλεκτρονικοί υπολογιστές με μεγάλη επεξεργαστική ισχύ και κατάλληλο λογισμικό.
Οι νέες τεχνικές ψηφιακής οδοντιατρικής προσφέρουν αναμφίβολα σημαντικά πλεονεκτήματα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν επιεμφυτευματικές αποκαταστάσεις που κατασκευάζονται μετά από κλασική αποτύπωση κλειστού δισκαρίου με μονοφασική πολυβυνιλοσιλοξάνη ή μετά από ψηφιακή αποτύπωση με ενδοστοματικό σύστημα σάρωσης έχουν καλύτερη εφαρμογή στο όριο. Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η οριακή εφαρμογή εκτεταμένων κοχλιούμενων επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων ως αποτέλεσμα της μεθόδου αποτύπωσης και της σειράς κοχλίωσης των εμφυτευματικών κολοβωμάτων. Συγκρίθηκαν μια μέθοδος ενδοστοματικής ψηφιακής αποτύπωσης με μια μέθοδο αποτύπωσης με ελαστικομερές αποτυπωτικό υλικό σε συνδυασμό με την τεχνική κοχλίωσης.
Σκοπός
Να εξεταστεί η επίδραση δύο διαφορετικών μεθόδων αποτύπωσης στην ακρίβεια της οριακής εφαρμογής εκτεταμένων κοχλιούμενων επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων.
Υλικό και Μέθοδος
Μελετήθηκε αποτύπωση με μονοφασική πολυβυνιλσιλοξάνη από συσκευή αυτόματης ανάμιξης (Variotime Dynamix Monophase, Heraeus Kulzer GmbH, Germany) (CTM) και αποτύπωση με ενδοστοματικό ψηφιακό σύστημα (I-tero, Cadent Ltd., Israel) (IOS).
Το πείραμα εκτελέστηκε σε εκμαγείο άνω γνάθου πραγματικού ασθενή. Κατασκευάστηκαν μεταλλικοί σκελετοί για κοχλιούμενες αποκαταστάσεις επί των εμφυτευμάτων στις θέσεις 11, 14 και 17, των οποίων η εφαρμογή μελετήθηκε με μη καταστροφική μέθοδο. Κατασκευάστηκαν 24 δοκίμια (N=24), 12 για κάθε τεχνική αποτύπωσης, με 2 υποομάδες έκαστη, (n=6) (Α11 και Α17) με βάση την τεχνική κοχλίωσης. Μελετήθηκαν οι παράμετροι τίτλος οριζόντιας διαφοράς στο όριο (FDH), τίτλος κάθετης διαφοράς στο όριο (FDV) και τίτλος κωνικής διαφοράς στο όριο (FDC), που περιγράφουν τη συνολική μέση οριακή εφαρμογή των αποκαταστάσεων. Διεξήχθη δοκιμασία ANOVA (α=0.05) και post-hoc δοκιμασίες Tukey’s.
Αποτελέσματα
Υπήρχε σημαντική επίδραση της μεθόδου αποτύπωσης στον FDH: F(3,20)=5,558, p<,01, ω=,60 (μεγάλη επίδραση). Επίσης στον FDV: F(3,20)=3,299, p<,05, ω=,15 (μικρή επίδραση), καθώς και FDC: F(3,20)=4,996, p<,05, ω=,58 (μεγάλη επίδραση). Οι post-hoc δοκιμασίες Tukey’s αποκάλυψαν μόνο για τον FDH σημαντικές (p<.05) διαφορές μεταξύ των ομάδων [CTM A11] – [IOS A11] και [IOS A17] καθώς και [CTM A17] – [IOS A11] και [IOS A17].
Συμπεράσματα
Με βάση τους περιορισμούς αυτής της εργαστηριακής έρευνας οι αποκαταστάσεις που προέκυψαν και από τις δύο αποτυπωτικές μεθόδους είχαν διαφορά στο όριο. Η μέθοδος αποτύπωσης κλειστού δισκαρίου με μονοφασική πολυβυνιλσιλοξάνη έδωσε καλύτερα αποτελέσματα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Ενδοστοματική Ψηφιακή Σάρωση, Πολυβυνιλοσιλοξάνη, Αρνητικό Αντίγραφο, Επιεμφυτευματική Γέφυρα, Οδοντικά Οστεοενσωματούμενα Εμφυτεύματα, Κοχλιούμενη Αποκατάσταση, Παθητική Έδραση, Οριακή Εφαρμογή.
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
176
