Διερεύνηση του μοριακού μονοπατιού και της κλινικής συσχέτισης του αυξητικού παράγοντα της ινσουλίνης τύπου ένα (1) σε ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα (ΜΜΚΠ).

Κωτσαντής Ιωάννης

Μονάδα:

Τομέας Κλινικοεργαστηριακός
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2019-11-27

Έτος εκπόνησης:

2019

Συγγραφέας:

Κωτσαντής Ιωάννης

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Δημήτριος Πεκτασίδης, Ομότιμος καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Δημητριάδης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ελένη Γκόγκα, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αμάντα Ψυρρή, Αναπληρώτρια καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βάια Λαμπαδιάρη, Αναπληρώτρια καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Στυλιανός Λουκίδης, Αναπληρωτής καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Σταυρούλα Γιαννούλη, Επίκουρη καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Διερεύνηση του μοριακού μονοπατιού και της κλινικής συσχέτισης του αυξητικού παράγοντα της ινσουλίνης τύπου ένα (1) σε ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα (ΜΜΚΠ).

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Εισαγωγή: Ο Insulin-like growth factor–1 (IGF-1) έχει προταθεί ως σημαντικό σηματοδοτικό μονοπάτι παθογένεσης διαφόρων κακοηθειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του πνεύμονα.
Μέθοδοι: Εβδομήντα τρεις ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα (ΜΜΚΠ) συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Η έκφραση των IGF1, IGF2, και IGFBP3 αξιολογήθηκε σε δείγματα περιφερικού αίματος, πριν την έναρξη οποιασδήποτε θεραπείας και 3 μήνες μετά. Η ανάλυση και η ποσοτικοποίηση των κυκλοφορούντων επιπέδων των IGF-1,IGF-2,και IGF-BP3 έγιναν με τεχνική ELISA.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση των επιπέδων των παραγόντων IGF-1, IGF-2 και IGF-BP3 στον ορό πριν και μετά τη χορήγηση θεραπείας ασθενών με τοπικά προχωρημένο/μεταστατικό ΜΜΚΠ και η συσχέτισή τους με την ανταπόκριση στη θεραπεία και την επιβίωση.
Αποτελέσματα: Στη μονοπαραγοντική ανάλυση, η διάμεση τιμή του IGF-1 μετά τη θεραπεία (130.80 έναντι 98.00 ng/ml, p=0.087) και ο διάμεσος λόγος IGF-1/IGF-BP3 (0.01044 έναντι 0.00678, p=0.056) ήταν υψηλότεροι στους ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία. Η διάμεση τιμή του IGF-1 μειώθηκε μετά τη θεραπεία στο σύνολο των ασθενών (125.82 από 133.4 ng/ml, p=0.087), αν και δε βρέθηκε διαφορά ανάμεσα στις υποομάδες. Επιπρόσθετα, η διάμεση τιμή του λόγου IGF-1/IGF-BP3 βρέθηκε να είναι χαμηλότερη μετά τη θεραπεία στο σύνολο των ασθενών (0.01006 από 0.01252, p=0.011). Ο λόγος IGF-1/IGF-BP3 μετά τη θεραπεία μειώθηκε σημαντικά στους ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία (0.01044 από 0.01255, p=0.02). Δε βρέθηκε συσχέτιση ανάμεσα στη διακύμανση στις τιμές των βιοδεικτών και στην συνολική επιβίωση (OS) ή στο διάστημα ελεύθερο νόσου των ασθενών (PFS).
Συμπεράσματα: Σε μια κοόρτη ασθενών με ΜΜΚΠ σταδίου III/IV που αντιμετωπίστηκαν με χημειοθεραπεία ή χημειοακτινοθεραπεία, η μείωση του λόγου IGF-1/IGF-BP3, που είναι δείκτης της βιοδιαθεσιμότητας του IGF-1, ήταν στατιστικά σημαντική σε ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία. Αν επιβεβαιωθούν σε μεγαλύτερες ομάδες ασθενών, τα ευρήματά μας υποστηρίζουν τη χρήση του λόγου IGF-1/IGFBP3 ως ένα εργαλείο πρόβλεψης της ανταπόκρισης στη χημειοθεραπεία σε ασθενείς με ΜΜΚΠ.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Αυξητικός παράγοντας ινσουλίνης τύπου ένα (1), Αυξητικός παράγοντας ινσουλίνης τύπου δύο (2), Μη μικροκυτταρικός καρκίνος πνεύμονα, Χημειοθεραπεία

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

127

Αριθμός σελίδων: