Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ζαχαρόγιαννης Ηλίας, Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Σουλτανάκη Ελένη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Παραδείσης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Το τρίαθλο είναι άθλημα αντοχής και περιλαμβάνει τα αγωνίσματα της κολύμβησης, της ποδηλασίας και του δρόμου, με την παραπάνω σειρά, χωρίς διάλειμμα χρόνου μεταξύ των αθλημάτων. Η επιτυχία ενός αθλητή σ´ αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά του να εκτελεί διαδοχικά τα 3 επί μέρους αθλήματα αλλά και τις 2 αλλαγές στον ελάχιστο δυνατό χρόνο, αξιοποιώντας με τον πλέον οικονομικό τρόπο υψηλές ποσότητες ενέργειας γιά παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Πολλές έρευνες έχουν εξετάσει την επίδραση επιλεγμένων φυσιολογικών μεταβλητών όπως η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max), η ενεργειακή οικονομία, η ποσοστιαία αξιοποίηση της VO2max (%VO2max) και το αναερόβιο κατώφλι (ΑΚ), στην επίδοση μεμονωμένων αθλημάτων αντοχής. Όσον αφορά το τρίαθλο οι περισσότερες μελέτες έχουν εξετάσει τρίαθλο Ολυμπιακής απόστασης, Half Ironman και Ironman. Ελάχιστες μελέτες έχουν εξετάσει το τρίαθλo μικρής διάρκειας. Σκοπός, επομένως της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ επιλεγμένων φυσιολογικών παραμέτρων και της αγωνιστικής επίδοσης σε τριάθλο μικρής διάρκειας.
Για το σκοπό αυτόν, χρησιμοποιήθηκαν 15 άτομα, άντρες, τριαθλητές μέτρια προπονημένοι. Οι τριαθλητές αυτοί κλήθηκαν να εκτελέσουν α) δύο προοδευτικά αυξανόμενες δοκιμασίες μέχρι εξάντλησης σε δαπεδοεργόμετρο και σε κυκλοεργόμετρο, β) δύο δοκιμασίες γιά την αξιολόγηση της αναερόβιας ικανοτητάς τους, σε δαπεδοεργόμετρο και σε κυκλοεργόμετρο, και γ) έναν αγώνα τριάθλου μικρής διάρκειας (κολύμβηση 750 m, ποδηλασία 20 km και τρέξιμο 5 km). Οι δοκιμασίες στο εργαστήριο ολοκληρώθηκαν μέσα στο χρονικό διάστημα 2 εβδομάδων πριν έως 2 εβδομάδων μετά την αγωνιστική προσπάθεια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, σε μέτρια προπονημένους τριαθλητές, η συνολική επίδοση τριάθλου μικρής διάρκειας μπορεί να προβλευθεί με ικανοποιητική ακρίβεια από επιλεγμένες φυσιολογικές παραμέτρους στο δαπεδοεργόμετρο και στο κυκλοεργόμετρο. Η συνολική επίδοση παρουσίασε υψηλή συσχέτιση (r = -0,811, p<0,05) με τη VO2max (ml.min-1) στο κυκλοεργόμετρο, και (r = -0,757, p<0,05) με τη VO2max (ml.kg-1.min-1) στο δαπεδοεργόμετρο. Μετά από σταδιακή πολλαπλή παλινδρόμιση με τις φυσιολογικές παραμέτρους από το τρέξιμο ως ανεξάρτητες μεταβλητές βρέθηκε ότι, οι VO2max (ml.min-1.kg-1), Time_CF, CHOrate @ VT και % Σωματικό λίπος συνδυαστικά ευθύνονται για το 91% της διασποράς στην τελική επίδοση (R2 = 0,912). Γιά τις φυσιολογικές παραμέτρους από το ποδήλατο βρέθηκε ότι, οι VO2max (ml.min-1), VO2max (ml.min-1.kg-1) και PFmax συνδυαστικά εξηγούν το 88% της διασποράς στην τελική επίδοση (R2 = 0,882).
