Περίληψη:
Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό την ανάδειξη των δύο εννοιών -του Αθλητισμού και της Ιθαγένειας- στο νομικό χώρο, τονίζοντας πως πρόκειται για δύο αμφίδρομες έννοιες. Γνώρισμα των τελευταίων δεκαετιών συνιστά αναμφίβολα το γεγονός, ότι ο επαγγελματικός, και εν μέρει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, έχει εξελιχθεί σε «βιομηχανία» με ιδιαίτερα μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο και έτσι οι οικονομικά εύρωστοι αθλητικοί οργανισμοί, που επιδιώκουν την προσέλκυση των κορυφαίων αθλητών που προέρχονται εντός και εκτός συνόρων, αποκτούν ένα σαφές «προβάδισμα». Ως «τροχοπέδη» των πρακτικών αυτών, τεχνηέντως, εισήχθη και ο όρος της αθλητικής ιθαγένειας (διαφοροποιούμενος με την νομική έννοια της ιθαγένειας), προκειμένου να τεθούν κάποια όρια και να καμφθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Επομένως το βασικό ζήτημα που τίθεται, και προσεγγίζει η συγκεκριμένη εργασία είναι το τι συνιστά η αθλητική ιθαγένεια.
Η απάντηση δεν φαντάζει ιδιαίτερα εύλογη, ούτε θα πρέπει να καταλήγει σε αιρετικές προσεγγίσεις. Αυτό που επιδιώκεται, να αναδειχθεί με την παρούσα εργασία είναι, ότι το ζήτημα της συμμετοχής ανθρώπων με διαφορετική προγενέστερη καταγωγή σε εθνικές ομάδες διάφορων αθλημάτων, μπορεί να γίνει αντιληπτό ως μια διαδικασία πετυχημένης ενσωμάτωσης και αποδοχής από ένα άλλο κοινωνικό περιβάλλον, αλλά και υπερνίκησης εθνικιστικών και ρατσιστικών στερεοτύπων. Αρκεί, βέβαια, να προωθείται και η εγχώρια αθλητική παραγωγή.
Επιπροσθέτως, στην εργασία γίνεται ενδελεχής αναφορά και επισκόπηση της απόφασης «Bosman», αναδεικνύοντας τις αλλαγές που επέφερε στην «αθλητική» ζωή και τις τομές που σημείωσε σε επίπεδο αναγνώρισης των δικαιωμάτων του αλλοδαπού αθλητή, επαγγελματία ή ερασιτέχνη.
Τέλος με αφορμή το τεράστιο αντίκτυπο μέσω της διεθνούς επιτυχίας και καταξίωσης του Έλληνα καλαθοσφαιριστή και «σούπερ σταρ» του αμερικανικού πρωταθλήματος μπάσκετ (NBA) Γιάννη Αντεντοκούμπο, μελετάται το ζήτημα της απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας στη χώρα μας, από μετανάστες δεύτερης γενιάς και το νομοθετικό καθεστώς που το διέπει. Η ένταξη της δεύτερης γενιάς μεταναστών στην πολιτική κοινότητα, αποτελεί προϊόν του «γνήσιου δεσμού του αλλοδαπού με το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία», ο οποίος μπορεί να αποδειχθεί με ουσιαστικά και όχι με τυπικά κριτήρια. Η όλη συλλογιστική των κριτηρίων, είναι παρόμοια με αυτά που λαμβάνονται υπόψιν για την απονομή της αθλητικής ιθαγένειας.
Λέξεις-κλειδιά:
Αθλητισμός, Αθλητικό δίκαιο, Αθλητική Ιθαγένεια, Αντεντοκούμπο, Ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων, Ιθαγένεια, Μποσμάν
