Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Παπαρσενίου Παρασκευή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νομικού Τμήματος Νομικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Λέκκας Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής Νομικού Τμήματος Νομικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Γεωργιάδης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής Νομικού Τμήματος Νομικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Περίληψη:
Αντικείμενο αυτής της μελέτης είναι η εξέταση της παραπλανητικής διαφήμισης και της προστασίας που παρέχει στο καταναλωτικό κοινό ο ενωσιακός και ο εθνικός νομοθέτης μέσω της εξέτασης του νομικού πλαισίου, στο οποίο αυτή εντάσσεται, και της ερμηνείας που δίνει σε αυτό το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πρώτο μέρος, εξετάζεται η Οδηγία 2005/29/ΕΚ, που αντικατέστησε την Οδηγία 84/450/ΕΟΚ, ενώ στο δεύτερο μέρος εξετάζεται η προστασία του καταναλωτή στο Ελληνικό Δίκαιο, και συγκεκριμένα στα άρθρα 9α επ. του Ν. 2251/1994, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 3587/2007, ο οποίος ενσωμάτωσε στον Νόμο για την Προστασία του Καταναλωτή την Οδηγία 2005/29/ΕΚ για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.
Η παραπλανητική διαφήμιση και η διαφήμιση γενικότερα αποτέλεσε ένα από τα πρώτα ζητήματα που απασχόλησαν, σε ενωσιακό επίπεδο, το Δίκαιο του Καταναλωτή. Έτσι, μία από τις πρώτες Οδηγίες που εξεδόθησαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ήταν αυτή της 10ης Σεπτεμβρίου 1984, η Οδηγία 84/450/ΕΟΚ, με θεωρητικό θεμέλιο το άρθρο 3 στοιχ. στ’ της Συνθήκης της Ρώμης. Η Οδηγία αυτή εξεδόθη με σκοπό την επίτευξη ενός ελάχιστου επιπέδου προστασίας για το καταναλωτικό κοινό από την παραπλανητική διαφήμιση, καθώς και ένα minimum των στοιχείων που τη συγκροτούν. Πέραν τούτων, η Οδηγία αυτή είχε ως στόχο και την εναρμόνιση των εθνικών δικαίων περί αθέμιτου ανταγωνισμού, σκοπός που, όπως θα διαπιστωθεί κατά τη μελέτη του ισχύοντος δικαίου, ως επί το πλείστον εκλείπει από την Οδηγία 2005/29/ΕΚ, της οποίας το κεντρικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον καταναλωτή και την προστασία αυτού.
Όπως θα διαπιστωθεί με την εν λόγω μελέτη, το ισχύον δίκαιο της παραπλανητικής διαφήμισης εντάσσει αυτή στο πλαίσιο των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, χωρίς να την ξεχωρίζει ως συγκεκριμένο είδος εμπορικής πρακτικής. Με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται μια συνολικότερη και πληρέστερη προστασία του καταναλωτή και από πρακτικές που δεν εμπίπτουν στον στενό ορισμό της διαφήμισης, η οποία, άλλωστε, με τη συνεχή τεχνολογική πρόοδο των τελευταίων ετών, εξελίσσεται διαρκώς και λαμβάνει νέες μορφές, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο αδήριτη την ανάγκη προστασίας του καταναλωτή.
Λέξεις-κλειδιά:
διαφήμιση, αθέμιτες, εμπορικές, πρακτικές, δίκαιο, προστασίας, καταναλωτή, 2005/29/ΕΚ, 2251/1994, 3587/2007
