Κατεύθυνση Επείγουσα Νοσηλευτική
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2020-02-24

2020

Βλάχου Πανωραία

Θεόδωρος Καπάδοχος, Επικ. Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΠΑΔΑ, Επιβλέπων
Γεώργιος Βασιλόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΠΑΔΑ
Aναστασία Κοτανίδου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Εκτίμηση γνώσεων νοσηλευτών στην αναγνώριση και διαχείριση των ρυθμών ανακοπής

Ελληνικά

Εκτίμηση γνώσεων νοσηλευτών στην αναγνώριση και διαχείριση των ρυθμών ανακοπής

Εισαγωγή: Η καρδιακή ανακοπή αποτελεί την κυριότερη αιτία θνησιμότητας και είναι υπεύθυνη για το 50% σχεδόν όλων των θανάτων από καρδιαγγειακές παθήσεις. Η γνώση των ρυθμών ανακοπής από τους επαγγελματίες υγείας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την έγκαιρη αναγνώριση, αλλά και τη σωστή αντιμετώπισή τους.
Σκοπός: Η διερεύνηση του επιπέδου γνώσεων των νοσηλευτών σχετικά με τους ρυθμούς ανακοπής, καθώς και οι πιθανοί παράγοντες που επηρεάζουν το επίπεδο αυτό.
Μέθοδος: Διεξήχθη προοπτική συγχρονική μελέτη σε 4 νοσοκομεία του νομού Αττικής κατά το χρονικό διάστημα Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2019. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 184 νοσηλευτές. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με ειδικά διαμορφωμένο αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο, που περιλάμβανε δημογραφικά και επαγγελματικά στοιχεία, 16 ερωτήσεις γνώσεων στην αναγνώριση και αντιμετώπιση των ρυθμών ανακοπής, καθώς και 2 ερωτήσεις αυτοαξιολόγησης του επιπέδου γνώσεων. Ως ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων ορίσθηκε η σωστή απάντηση τουλάχιστον 12 ερωτήσεων (ποσοστό 75%). Πραγματοποιήθηκε περιγραφική στατιστική, μελέτη συσχετίσεων με μη παραμετρικές δοκιμασίες (δοκιμασία χ2, Mann-Whitney, Kruskal-Wallis και Spearman) και λογιστική παλινδρόμηση με εξαρτημένη μεταβλητή το επίπεδο γνώσεων των νοσηλευτών (SPSS v.24, α=0,05).
Αποτελέσματα: Το 78% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες. Η μέση ηλικία των νοσηλευτών ήταν 34 (±8) έτη. Το 13% των νοσηλευτών ήταν κάτοχοι μεταπτυχιακού ή διδακτορικού και το 21% ήταν απόφοιτοι ΑΕΙ. Το 51% των νοσηλευτών εργάζονταν σε κλειστό τμήμα και το 53% παρακολουθούσε καθημερινά το συνεχές καρδιογραφήματος (ΗΚΓ) των ασθενών. Μόνο το 25% των συμμετεχόντων είχε ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων αναγνώρισης και αντιμετώπισης των ρυθμών ανακοπής. Το επίπεδο γνώσεων διέφερε σημαντικά ως προς τη σχολή απόκτησης του βασικού πτυχίου των νοσηλευτών (p=0,046), ως προς το τμήμα εργασίας τους (p=0,05), ως προς τη συχνότητα παρακολούθησης του συνεχούς καρδιογράφηματος των ασθενών (p=0,000) και ως προς το επίπεδο αυτοαξιολόγησης της ικανότητας αναγνώρισης και αντιμετώπισης των ρυθμών ανακοπής (p=0,000). Κατά την πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση, ο μόνος παράγοντας που σχετίστηκε ανεξάρτητα με το υψηλότερο επίπεδο γνώσεων των νοσηλευτών ήταν η παρακολούθηση του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (OR: 0,048, 95% CI: 0,005 – 0,417, p=0,006).

Συμπεράσματα: Το επίπεδο των νοσηλευτών στην αναγνώριση και αντιμετώπιση των ρυθμών ανακοπής ήταν χαμηλό και σχετίστηκε με τη σχολή απόκτησης του βασικού πτυχίου, το τμήμα εργασίας και τη συχνότητα παρακολούθησης του ΗΚΓ. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής καταδεικνύουν την ανάγκη για συστηματική και συνεχή εκπαίδευση των νοσηλευτών στην καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και τους ρυθμούς ανακοπής.

Επιστήμες Υγείας

Ανακοπή, Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, Γνώσεις, Νοσηλευτές

Όχι

0

Ναι

39

83

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2897849