Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεράσιμος Τερζής, Καθηγητής, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γρηγόρης Μπογδάνης, Καθηγητής, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ανάργυρος Τουμπέκης, Αναπληρωτής Καθηγητής,Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη:
Η μυοτονική δυστροφία τύπου ΙΙ είναι ένα σπάνιο νευρομυϊκό νόσημα, που προκαλεί μυϊκή αδυναμία, κόπωση και μυϊκή ατροφία. Σκοπός της μελέτης, ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του συνδυασμού αερόβιας άσκησης και άσκησης με αντιστάσεις στη λειτουργική ικανότητα, μυϊκή δύναμη, αερόβια ικανότητα και στην ποιότητα ζωής ασθενών με μυοτονική δυστροφία τύπου ΙΙ. Στη μελέτη συμμετείχαν 10 ασθενείς με μυοτονική δυστροφία τύπου ΙΙ (ηλικία 63,2±9,2 έτη, ανάστημα 168,4±7,6 εκ., μάζα 82,4±11,7 kg). Αξιολογήθηκε, η σωματική σύσταση, η μυϊκή δύναμη των χεριών, η έγερση από κάθισμα 5 φορές (STS), η έγερση από κάθισμα βάδιση 3μ και επιστροφή (TUG) και η απόσταση βάδισης σε 6 λεπτά (6MW), σε τρία διαφορετικά χρονικά σημεία: στην έναρξη της διαδικασίας (Τ1), μετά από 3 μήνες χωρίς να παρεμβληθεί κάποια παρέμβαση (Τ2, περίοδος ελέγχου), καθώς και μετά από 4 μήνες (Τ3), όπου εφαρμόστηκε το πρόγραμμα άσκησης. Επίσης, τις χρονικές στιγμές Τ2 και Τ3 αξιολογήθηκε η ποιότητα ζωής μέσω του ερωτηματολογίου SF-36. Μεταξύ Τ2 και Τ3, οι ασθενείς πραγματοποίησαν αερόβια άσκηση σε κυκλοεργόμετρο και άσκηση με αντιστάσεις, δύο φορές κάθε εβδομάδα. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων περιλάβανε περιγραφική στατιστική και ανάλυση διακύμανσης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντικές μεταβολές μεταξύ των χρονικών στιγμών Τ2 και Τ3. Η μυϊκή δύναμη και η επίδοση στο STS βελτιώθηκαν σημαντικά μεταξύ Τ2 και Τ3 (p<0,05), όπως και η 6MW (Τ2:412,39±124,16m, T3:443,45±101,48m, p<0,05). Η συνολική άλιπη μάζα (Τ2:41,09±6,25Kg, T3:42,71±6,58Kg, p<0,05), η άλιπη μάζα άνω και κάτω άκρωνκαι η συνολική οστική πυκνότητα και της κεφαλή του μηριαίου οστού, αυξήθηκαν στατιστικώς σημαντικά μεταξύ Τ2 και Τ3. Επίσης, μεταξύ Τ2 και Τ3 βελτιώθηκε η αερόβια ικανότητα και μειώθηκε σημαντικά η αρτηριακή πίεση ηρεμίας. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι η σωματική άσκηση είναι ασφαλής, και προκαλεί σημαντικές βελτιώσεις στη λειτουργική ικανότητα, την άλιπη μάζας, την οστική πυκνότητα αλλά και την ποιότητα ζωής ασθενών με μυοτονική δυστροφία τύπου ΙΙ.
Λέξεις-κλειδιά:
αερόβια άσκηση, άσκηση αντιστάσεων, νευρομυϊκά νοσήματα, μυοπάθειες, σωματική σύσταση
