Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2020-05-31

2020

Μπανούση Αγγελική

Σπυρίδων Πνευματικός Καθηγητής, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Σοφία Χατζηιωάννου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Σύψας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευστάθιος Χρονόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Βλάμης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασίλειος Κοντογεωργάκος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασίλειος Νικολάου, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Συγκριτική μελέτη ετερογένειας αντοχής μικροβιακών πληθυσμών σε ιστικές καλλιέργειες και καλλιέργειες υγρού υπερήχων σε ορθοπαιδικά εμφυτεύματα

Ελληνικά

Συγκριτική μελέτη ετερογένειας αντοχής μικροβιακών πληθυσμών σε ιστικές καλλιέργειες και καλλιέργειες υγρού υπερήχων σε ορθοπαιδικά εμφυτεύματα

Οι περιπροθετικές λοιμώξεις είναι η συνηθέστερη επιπλοκή στην χειρουργική αποκατάσταση του ισχίου και του γόνατος. Η ακριβής μικροβιολογική διάγνωση των περιπροθετικών λοιμώξεων είναι κρίσιμη γιατί επηρεάζει καθοριστικά την κατεύθυνση της θεραπευτικής αντιμετώπισης (αντιμικροβιακή αντιμετώπιση και χειρουργική αποκατάσταση) και την πορεία της επέμβασής. Επιπρόσθετα, μη διαγνωσμένες περιπτώσεις περιπροθετικής λοίμωξης μπορεί λανθασμένα να εκληφθούν ως περιπτώσεις άσηπτης χαλάρωσης με, επακόλουθα, λήψη μη ορθών για τον ασθενή θεραπευτικών επιλογών. Η ταυτοποίηση και ο έλεγχος ευαισθησίας των μικροβίων που προκάλεσαν τη λοίμωξη βοηθά στη χορήγηση στοχευμένης και όχι εμπειρικής αντιμικροβιακής θεραπείας
Ο σκοπός της μελέτης μας αφορά, τον έλεγχο της μεταβολής της αντοχής των μικροβίων που απομονώνονται μετά από περιπροθετική λοίμωξη, όπως και την αντιστοιχία της μικροβιακής αντοχής στα συνήθη ανιτμικροβιακά αντιβιοτικά.
Στη μελέτη μας εντάχθηκαν ασθενείς οι οποίοι υπεβλήθησαν σε αναθεώρηση ολικής αρθροπλαστικής ισχίου, γόνατος ή οστεοσύνθεσης είτε για λόγους άσηπτης χαλάρωσης, είτε για περιπροθετική φλεγμονή. Εστάλησαν σε όλους καλλιέργειες περιπροθετικού ιστού, έγινε κατεργασία του εμφυτεύματος με υπερήχους, καλλιέργεια του υγρού υπερήχησης και ενοφθαλμισμός αυτού σε δοχεία καλλιέργειας αίματος. Υπολογίσαμε την ευαισθησία, την ειδικότητα, τη θετική προγνωστική αξία και αρνητική προγνωστική αξία κάθε μεθόδου χωριστά καθώς και των συνδυασμό αυτών.
Τα ευρήματα της μελέτης μας συνοπτικά έχουν ως εξής: Μελετήσαμε συνολικά 234 ασθενείς (111 (47.4%) άνδρες , 123 (52.6%) γυναίκες) με μέσο όρο ηλικίας τα 65 έτη (εύρος19-95). Χρησιμοποιώντας τα τυποποιημένα διεθνή μη μικροβιολογικά κριτήρια 143 ασθενείς( 61,1%) είχαν άσηπτη χαλάρωση ενώ 91ασθενείς ( 38.9% ) είχαν περιπροθετική φλεγμονή.
Συγκρίνοντας τις δυο μεθόδους ,τα αποτελέσματα της μελέτης μας έδειξαν ότι η μέθοδος της υπερήχησης ήταν σημαντικά πιο ευαίσθητη από την ιστοκαλλιέργεια ( [91% (83-96) vs 43% (33-54); p<0.005]) αλλά παρουσίαζε εφάμιλλη ειδικότητα [100% (97-100) vs 100%(97-100), p=NS ]. Σε πενήντα δύο (52) ασθενείς από τους ενενήντα ένα (91) η διάγνωση της περιπροθετικής λοίμωξης πραγματοποιήθηκε μόνο με την μέθοδο της υπερήχησης, καθώς δεν ανιχνεύτηκαν βακτήρια με την συμβατική μέθοδο της καλλιέργειας του περιπροθετικού ιστού. Στην μελέτη μας το πιο σύνηθες απομονωμένο στέλεχος που εμφανίστηκε με την μεγαλύτερη συχνότητα ήταν ο S.epidermidis ακολουθούμενος από τον S. Aureus, σε ποσοστό 35,2% και 19,8% αντιστοίχως. Δεκαπέντε (15) άτομα παρουσίασαν ετερογένεια. Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 16,5% στο σύνολο των μολύνσεων ( 91 καταγραφές ) και το 6,4% στο σύνολο του πληθυσμού(243 συμμετέχοντες). Τα αντιβιοτικά στα οποία οι μικροοργανισμοί παρουσίασαν ετερογενή βακτηριακή συμπεριφορά ήταν τα Gendamicin (ν=14) Tigecycline (ν=14), Ciprofolxacin ( ν=14 ) , Moxifloxacin ( ν=14 ),Trimethop( ν=13 )Vancomycin ( ν=13),Teicoplanin ( ν=13 ) , Oxacillin( ν=12 ) , Rifampicin ( ν=12 ) Clindamycin( ν=11 ) , Erythromycin ( ν=11 ) , Linezolid ( ν=11 ) και Tetracycline ( ν=11 ).
Υπάρχουν ολοένα και περισσότερες ενδείξεις ότι η ετερογένεια μπορεί να οδηγήσει σε θεραπευτική αποτυχία και ότι η ανίχνευση αυτού του φαινοτύπου αποτελεί προϋπόθεση για μια σωστή επιλογή αντιβιοτικού για να έχουμε ένα επιτυχημένο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η ορθή εφαρμογή της μεθοδολογίας των υπερήχων αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχή χρήση τους στη μικροβιολογική διαγνωστική των λοιμώξεων από εμφυτεύματα. H δυνατότητα της μεθόδου ανίχνευσης ετερογένειας αντοχής σε μικροβιακούς πληθυσμούς μπορεί να μειώσει θεραπευτικές αποτυχίες της χορηγούμενης αντιμικροβιακής αγωγής.

Επιστήμες Υγείας

Περιπροθετικές λοιμώξεις, Μέθοδος υγρού υπερήχησης (Sonication), Ετερογένεια, Διάγνωση

Όχι

0

Ναι

166

156

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2025-06-02.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2915095