Μονάδα:
Κατεύθυνση Ψυχική Υγεία Παιδιών και ΕφήβωνΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-21
Συγγραφέας:
Μουτζούρη Σοφία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ιωάννα Γιαννοπούλου, Επίκουρη καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Κολαϊτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή,ΕΚΠΑ
Κατερίνα Παπανικολάου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Γνώσεις και στάσεις των εκπαιδευτικών για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας: Συσχέτιση με τη λειτουργία ψυχοπαιδαγωγικής υπηρεσίας εντός του σχολείου.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Γνώσεις και στάσεις των εκπαιδευτικών για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας:Συσχέτιση με τη λειτουργία ψυχοπαιδαγωγικής υπηρεσίας εντός του σχολείου
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή πολυπαραγοντικής αιτιολογίας που συνήθως διαγιγνώσκεται με την είσοδο του παιδιού στο δημοτικό σχολείο, καθώς οι αυξημένες απαιτήσεις για προσαρμογή σε ένα δομημένο πλαίσιο με σαφείς κανόνες καθιστούν τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ (απροσεξία, υπερκινητκότητα και παρορμητικότητα) πιο εμφανή και δυσλειτουργικά. Προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να ανταποκριθούν στις ανάγκες ενός μαθητή με ΔΕΠΥ πρέπει να έχουν ακριβή πληροφόρηση για τη διαταραχή. Διεθνείς και ελάχιστες ελληνικές μελέτες μέχρι σήμερα που έχουν διερευνήσει τις γνώσεις και τις πεποιθήσεις των εκπαιδευτικών για τη ΔΕΠΥ έχουν επισημάνει ελλείψεις και εσφαλμένες αντιλήψεις, ειδικά όσον αφορά στην αιτιοπαθογένεια της διαταραχής και την αντιμετώπισή της. Παρά το αυξημένο επιστημονικό ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΥ και τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών που εμφανίζουν τη διαταραχή δεν υπάρχουν έρευνες που να διερευνούν εάν οι γνώσεις και αντιλήψεις των εκπαιδευτικών διαφοροποιούνται ανάλογα με τη λειτουργία ή μη ψυχοπαιδαγωγικής υπηρεσίας εντός της σχολικής μονάδας.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία αποσκοπεί να μελετήσει εάν η λειτουργία ή μη ψυχοπαιδαγωγικής υπηρεσίας εντός του σχολείου επηρεάζει το επίπεδο γνώσης και τις πεποιθήσεις των εκπαιδευτικών για τη ΔΕΠΥ και πώς αυτές σχετίζονται με τα δημογραφικά στοιχεία (φύλο, ηλικία) και τη διδακτική εμπειρία (χρόνος προϋπηρεσίας, διδασκαλία μαθητή/-ων με ΔΕΠΥ, επιμόρφωση για τη ΔΕΠΥ) του εκπαιδευτικού. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 181 εκπαιδευτικοί Α/βαθμιας γενικής εκπαίδευσης του Νομού Αττικής που εργάζονταν σε δημόσια σχολεία, χωρίς ψυχοπαιδαγωγική υπηρεσία (Ν=101) και σε ιδιωτικά σχολεία με ψυχοπαιδαγωγική υπηρεσία εντός της σχολικής μονάδας (Ν=80). Η συλλογή δεδομένων έγινε τη χρονική περίοδο Δεκέμβριος 2018-Φεβρουάριος 2019, μέσω συμπλήρωσης του Ερωτηματολογίου Γνώσης για τη ΔΕΠΥ (ADHD-KQ, Giannopoulou και συν., 2017) καθώς και του Ερωτηματολογίου Πεποιθήσεων για τη ΔΕΠΥ το οποίο κατασκευάστηκε για τους σκοπούς της παρούσας έρευνας. Η αξιοπιστία εσωτερικής συνοχής της συνολικής κλίμακας ADHD-KQ και της συνολικής κλίμακας των Πεποιθήσεων ήταν ικανοποιητική (Cronbach's alpha 0.86 και 0.87 αντίστοιχα).
Αποτελέσματα: Όσον αφορά στις πεποιθήσεις σχετικά με τη βασιμότητα της διάγνωσης ΔΕΠΥ (υφίσταται ως διαταραχή και δεν είναι απόρροια της εσκεμμένης συμπεριφοράς του παιδιού ή της ανεπαρκούς διαπαιδαγώγησης/μέριμνας των γονιών) δεν βρέθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά μεταξύ δύο ομάδων εκπαιδευτικών. Παρομοίως, όσον αφορά στη συνολική γνώση για τη ΔΕΠΥ, αλλά και στις γνώσεις που αφορούν επιμέρους τομείς δεν διαπιστώθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά μεταξύ των εκπαιδευτικών ανάλογα με τη λειτουργία ή μη ψυχοπαιδαγωγικής υπηρεσίας εντός της σχολικής μονάδας. Το γενικότερο επίπεδο γνώσεων των εκπαιδευτικών γύρω από τη ΔΕΠΥ φάνηκε να είναι χαμηλό έως μέτριο, με εξαίρεση τη συμπτωματολογία, καθώς το ποσοστό των σωστών απαντήσεων κυμαινόταν από το18.2% και έφτανε μέχρι το 97.8 %. Η πολυπαραγοντική γραμμική παλινδρόμηση) έχοντας σαν εξαρτημένη μεταβλητή τη συνολική βαθμολογία των γνώσεων και σαν ανεξάρτητες τα δημογραφικά και εργασιακά στοιχεία των συμμετεχόντων ανέδειξε την παρακολούθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τη ΔΕΠΥ ως τον μόνο σημαντικό προβλεπτικό παράγοντα του επιπέδου των γνώσεων των εκπαιδευτικών. Η δε πολυπαραγοντική γραμμική παλινδρόμηση έχοντας σαν εξαρτημένη μεταβλητή τη συνολική βαθμολογία των πεποιθήσεων και σαν ανεξάρτητες τη συνολική βαθμολογία γνώσεων για τη ΔΕΠΥ, τα δημογραφικά και εργασιακά στοιχεία των συμμετεχόντων ανέδειξε το επίπεδο της γνώσης για τη ΔΕΠΥ ως τον ισχυρότερο προβλεπτικό παράγοντας της βαθμολογίας των πεποιθήσεων. Συγκεκριμένα, όσο υψηλότερη γνώση είχαν οι εκπαιδευτικοί τόσο λιγότερες λανθασμένες πεποιθήσεις είχαν και κατ’ επέκταση θετικότερη στάση απέναντι στους μαθητές με ΔΕΠΥ. Η παρακολούθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τη ΔΕΠΥ βρέθηκε, επίσης, να σχετίζεται με μια θετικότερη στάση.
Συμπεράσματα: Κρίνεται απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για την ορθή ενημέρωση των εκπαιδευτικών σχετικά με την αιτιοπαθογένεια, τα βασικά γνωστικά ελλείμματα που σχετίζονται με τη ΔΕΠΥ και την επίδρασή τους στη μάθηση και στη συμπεριφορά, την εφαρμογή ειδικών διδακτικών προσεγγίσεων για τους μαθητές με ΔΕΠΥ, τα οφέλη και τους περιορισμούς των διαθέσιμων θεραπευτικών παρεμβάσεων συμπεριλαμβανομένης της φαρμακευτικής αγωγής, καθώς η αύξηση γνώσεων από τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα επιμόρφωσης για η ΔΕΠΥ θα επιφέρει αλλαγή στη στάση τους απέναντι στους μαθητές με τη διαταραχή.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
ΔΕΠΥ, Στάσεις εκπαιδευτικών, Γνώσεις εκπαιδευτικών, Πεποιθήσεις εκπαιδευτικών, Ψυχοπαιδαγωγική υπηρεσία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
134
