Μονάδα:
Κατεύθυνση Νοητικές ΝευροεπιστήμεςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-23
Συγγραφέας:
Φιλιππακοπούλου Ευγενία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σμυρνής Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Πόταγας Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παπαγεωργίου Σωκράτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
The ''Cognitive Oblique effect'' and its neural substrate
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
To ''Νοητικό Oblique effect" και το νευρολογικό του υπόστρωμα
Περίληψη:
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η αναπαραγωγή της οπτικής κατεύθυνσης έχει ως αποτέλεσμα δύο ανεξάρτητες πηγές ανισοτροπίας: 1) ένα φαινόμενο της διαγωνίου που συναντάται σε πρώιμο στάδιο εγκεφαλικής επεξεργασίας και εκδηλώνεται με καλύτερη ακρίβεια στην αναπαραγωγή των κατακόρυφων διευθύνσεων συγκριτικά με τις διαγώνιες και 2) ένα φαινόμενο της διαγωνίου ανώτερης νοητικής επεξεργασίας, που εκδηλώνεται με παραμόρφωση της αναπαράστασης του χώρου με διαστολή αυτού γύρω από τις κατακόρυφες διευθύνσεις και συστολή αυτού γύρω από τις διαγώνιες. Το πρώτο φαινόμενο της διαγωνίου, γνωστό ως «οπτικό oblique effect», περιορίζεται αυστηρά στην όραση. Το δεύτερο, γνωστό ως «νοητικό oblique effect», προκαλείται από ένα συστηματικό σφάλμα κατεύθυνσης που παράγεται από τη γνωστική διαδικασία της κατηγοριοποίησης του χώρου. Αυξάνεται με τη μείωση του διαθέσιμου ποσού των πληροφοριών για την κατεύθυνση και παρατηρείται σε διαφορετικές αισθητηριακές οδούς. Αν και οι νευροαπεικονιστικές και ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες έχουν μέχρι στιγμής επικεντρωθεί στο «οπτικό oblique effect», λίγα είναι μέχρι στιγμής γνωστά για το εγκεφαλικό υπόστρωμα του «νοητικού oblique effect». Σε αυτό το πείραμα, διερευνήσαμε το μοτίβο της εγκεφαλικής ενεργοποίησης κατά τη διάρκεια μιας δοκιμασίας ευθυγράμμισης βέλους χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο fMRI. Το σφάλμα κατεύθυνσης μετρήθηκε κατηγορικά όταν φυσιολογικά άτομα προσπαθούσαν να ευθυγραμμίσουν την κατεύθυνση ενός βέλους προς έναν περιφερειακό στόχο, που βρισκόταν σε μία από τις 3 κατευθύνσεις /γωνίες στόχου (μία κάθετη και δύο διαγώνιες). Αυξήσαμε τη δυσκολία της δοκιμασίας μεταβάλλοντας την απόσταση του στόχου (οπτική γωνία 0.7, 1.4 και 2.1 μοίρες), ενώ το μήκος του βέλους διατηρήθηκε σταθερό (οπτική γωνία 0.7 μοίρες).
Υποθέσαμε ότι μόνο στις διαγώνιες διευθύνσεις, η αύξηση της απόστασης του στόχου (μείωση του διαθέσιμου ποσού των πληροφοριών για την κατεύθυνση), θα είχε ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση περιοχών του εγκεφάλου που εμπλέκονται σε υψηλού επιπέδου γνωστικές διεργασίες. Η ανάλυση των απεικονιστικών δεδομένων έδειξε: 1) σημαντική κύρια επίδραση της απόστασης του στόχου στις μετωπιαίες, βρεγματικές και οπτικές περιοχές αμφοτερόπλευρα και διαδοχική αύξηση του εγκεφαλικού σήματος με την αύξηση της απόστασης στόχου, 2) σημαντική επίδραση της γωνίας του στόχου περιορισμένη σε οπτικές περιοχές, όπου παρατηρήθηκε μεγαλύτερη ενεργοποίηση για τις διαγώνιες διευθύνσεις σε σύγκριση με την κάθετη και 3) σημαντική αλληλεπίδραση της γωνίας του στόχου με την απόσταση του στόχου στο δεξιό προσφηνοειδές λόβιο, στην αριστερή άνω κροταφική έλικα, στη βρεγματική καλύπτρα του κεντρικού λοβού και σε μία στελεχιαία περιοχή κοντά στη δεξιά παραιπποκάμπεια έλικα. Στο δεξί προσφηνοειδές λόβιο, δείξαμε μια τάση για αύξηση του εγκεφαλικού σήματος με την αύξηση της δυσκολίας της δοκιμασίας, που αφορά μόνο τις διαγώνιες διευθύνσεις. Τα ευρήματά μας δείχνουν μια πιθανή συσχέτιση αυτού του φαινομένου της διαγωνίου με εγκεφαλικούς τόπους που εμπλέκονται σε ανώτερη νοητική επεξεργασία, σε αντίθεση με το κλασσικό «οπτικό oblique effect», το οποίο σχετίζεται με περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην πρωτογενή οπτική επεξεργασία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Νοητικό οblique effect, Κατηγοριοποίηση του χώρου, Σφάλμα κατεύθυνσης, Λειτουργική μαγνητική απεικόνιση, Προσφηνοειδές λόβιο
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
1
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
91
