Μονάδα:
Τμήμα ΧημείαςΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-20
Συγγραφέας:
Βορεάκος Κωνσταντίνος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Δημήτριος Γεωργιάδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Χημείας, ΕΚΠΑ
Παναγιώτα Μουτεβελή-Μηνακάκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Χημείας, ΕΚΠΑ
Βικτωρία Μαγκριώτη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Χημείας, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Γκιμήσης, Καθηγητής, Τμήμα Χημείας, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Ζωγράφος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Χημείας, ΑΠΘ
Χριστόφορος Κόκοτος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Χημείας, ΕΚΠΑ
Χρήστος Σταθάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Χημείας, ΑΠΘ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ανάπτυξη Νέων Μεθοδολογιών για τη Σύνθεση Κλασικών και μη Κλασικών Φωσφινικών Ψευδοπεπτιδίων
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ανάπτυξη Νέων Μεθοδολογιών για τη Σύνθεση Κλασικών και μη Κλασικών Φωσφινικών Ψευδοπεπτιδίων
Περίληψη:
Τα οργανοφωσφορικά ισοστερή πεπτιδίων φωσφινικού τύπου ή φωσφινικά ψευδοπεπτίδια αποτελούν μια σημαντική κατηγορία βιοδραστικών ενώσεων. Παρά την ευρεία εφαρμογή που έχουν βρει στη φαρμακευτική χημεία και τη χημική βιολογία, οι συνθετικές μεθοδολογίες που στοχεύουν σε αυτές τις δομές παρουσιάζουν σημαντικούς περιορισμούς. Συνέπεια αυτού είναι η αδυναμία εφαρμογής σύγχρονων προσεγγίσεων στην ανακάλυψη φαρμάκων, όπως η διαφοροποίηση τελικού σταδίου και η εισαγωγή στοιχείων περιορισμένης διαμορφωτικής ελευθερίας. H παρούσα διατριβή είχε ως αντικείμενο:
• Tην ανάπτυξη ενός πρωτοκόλλου διαφοροποίησης τελικού σταδίου φωσφινικών πεπτιδίων που βασίζεται στη ριζική C-αλκυλίωση με χρήση της μεθόδου Giese. Η νέα μέθοδος επιτρέπει την εύκολη εισαγωγή αλκυλομάδων σε κατάλληλες πρόδρομες ενώσεις τύπου ψευδοδεΰδροαλανίνης και συγκεντρώνει μια σειρά πλεονεκτημάτων, όπως συμβατότητα με μη προστατευμένες λειτουργικές ομάδες, χρήση ήπιων συνθηκών, ευκολία χειρισμών, χημειοεκλεκτικότητα, υψηλές αποδόσεις και μικρούς χρόνους αντίδρασης.
• Την ανάπτυξη ενός καινοτόμου, γενικού συνθετικού πρωτοκόλλου που να επιτρέπει τη σύνθεση μη κλασικών, πολύ-υποκατεστημένων φωσφινικών ψευδοπεπτιδικών δομών, με στόχο τον έλεγχο της διαμορφωτικής τους ελευθερίας. Η μέθοδος βασίζεται σε μια τροποποίηση της αντίδρασης P-Michael και είναι αποδοτική ακόμα και με υποστρώματα που χαρακτηρίζονται από αυξημένες στερεοχημικές απαιτήσεις. Επίσης, διατυπώνεται μια πιθανή μηχανιστική υπόθεση βάσει των αποτελεσμάτων κινητικών μελετών που πραγματοποιήθηκαν με χρήση φασματοσκοπίας NMR.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Οργανική Σύνθεση, Διαφοροποίηση τελικού σταδίου, Φωσφινικό οξύ, Ριζική αντίδραση, Μηχανιστική μελέτη
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
379
