Μονάδα:
Κατεύθυνση Ψυχική Υγεία Παιδιών και ΕφήβωνΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-09-04
Συγγραφέας:
Κωνσταντέλλου Ευσταθία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κολαΐτης Γεράσιμος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νάσκα Ανδρονίκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γονιδάκης Φραγκίσκος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ψυχογενής ανορεξία σε νοσηλευόμενα παιδιά και εφήβους: προβλεπτικοί παράγοντες και χαρακτηριστικά έκβασης νοσηλείας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ψυχογενής ανορεξία σε νοσηλευόμενα παιδιά και εφήβους: προβλεπτικοί παράγοντες και χαρακτηριστικά έκβασης νοσηλείας
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι σοβαρές ψυχικές διαταραχές που προκαλούν βλάβες στη σωματική υγεία, την ανάπτυξη, τη γνωστική και την ψυχοκοινωνική λειτουργία. Ενδέχεται να μην εντοπιστούν για μήνες ή χρόνια κάτι το οποίο ενδεχομένως συμβάλει στον υψηλό δείκτη θνητότητας. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι να διερευνήσει χαρακτηριστικά (π.χ ύπαρξη ρινογαστρικού σωλήνα, εκδήλωση αυτοτραυματικής συμπεριφοράς) των νοσηλευόμενων με ψυχογενή ανορεξία παιδιών και εφήβων, τα οποία μπορεί να σχετίζονται με τη διάρκεια παραμονής τους στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για μία προοπτική μελέτη παρελθόντος στην οποία η συλλογή δεδομένων έγινε βασίστηκε στα στοιχεία ψυχιατρικών φακέλων 44 παιδιών και εφήβων που νοσηλεύονται σε παιδοψυχιατρική μονάδα με διάγνωση Ψυχογενούς Ανορεξίας. Το 84,1% των συμμετεχόντων ήταν κορίτσια, η μέση ηλικία ήταν τα 13,9 έτη (SD=2,0 έτη) και ο μέσος όρος του ΔΜΣ κατά την εισαγωγή τους ήταν 15 kg/m2 μονάδες (SD=1,4 μονάδες). Συγκεκριμένα, το 65,9% των παιδιών και εφήβων είχαν δείκτη λειτουργικότητας που κυμαινόταν από 40-21.
Αποτελέσματα: Βρέθηκε ότι η διάρκεια νοσηλείας ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στα παιδιά και εφήβους που είχαν αυτοτραυματιστεί (p=0,042) καθώς και ότι όσο υψηλότερες ήταν οι τιμές του CDI τόσο περισσότερες ήταν οι μέρες που νοσηλεύτηκαν οι έφηβοι (p=0,013). Αντίθετα η εισαγωγή ρινογαστρικού καθετήρα δεν επηρέασε σημαντικά την αύξηση βάρους (10,56 έναντι 9,78 κιλών) ούτε και την παραμονή τους στην μονάδα (p=0,196). Αγόρια και κορίτσια είχαν παρόμοια αποτελέσματα όσον αφορά στην εκδήλωση αυτοτραυματικής συμπεριφοράς (p=1.00). Επίσης, η συσχέτιση της διάρκειας νοσηλείας με το ΔΜΣ των ασθενών κατά την είσοδο στη μονάδα, έτεινε προς την σημαντικότητα (p=0,075). Συμπεράσματα: Ένα ποσοστό των ασθενών με ψυχογενή ανορεξία που νοσηλεύεται σε ενδονοσοκομειακή μονάδα εκδηλώνει αυτοτραυματικές συμπεριφορές. Η συννοσηρότητα με αυτοκαταστροφικές τάσεις και διαταραχές διάθεσης παρατείνει την διάρκεια της νοσηλείας στη μονάδα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Διαταραχή πρόσληψης τροφής, Αυτοτραυματική συμπεριφορά, Ρινογαστρικός σωλήνας, Ψυχογενής ανορεξία, Ενδονοσοκομειακή νοσηλεία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
143
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
Konstantellou Efstathia MSc.pdf
559 KB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
