Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλινική Εργοσπιρομετρία, Άσκηση και ΑποκατάστασηΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-09-09
Συγγραφέας:
Βούρου Διονυσία-Ισαβέλα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Νανάς Σεραφείμ, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μάγειρα Ελένη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασιλειάδης Ιωάννης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συστηματική ανασκόπηση των μορφών άσκησης που επιδρούν στην αερόβια ικανότητα των ασθενών με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συστηματική ανασκόπηση των μορφών άσκησης που επιδρούν στην αερόβια ικανότητα των ασθενών με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Περίληψη:
ΣΚΟΠΟΣ: Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία χρόνια,
φλεγμονώδης νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), η
οποία προκαλεί καταστροφή της μυελίνης των νευρικών κυττάρων
με αποτέλεσμα νευρολογικές δυσλειτουργίες. Μέχρι στιγμής νοσούν
παγκοσμίως περισσότεροι από 2.000.000 ανθρώπους. Η θεραπεία
της ΣΚΠ αποτελεί ακόμα αντικείμενο μελέτης. Η παρούσα
ανασκόπηση μελετά τις μορφές άσκησης που πιθανά επιδρούν στην
αερόβια ικανότητα των πασχόντων, μια πολύ σημαντική παράμετρο
για την ποιότητα ζωής τους.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Έγινε αναζήτηση τυχαιοποιημένων μελετών στις
βάσεις δεδομένων Pubmed, CENTRAL και PEDro, χωρίς όριο
συγκεκριμένης χρονικής περιόδου και με λέξεις κλειδιά τις exercise,
training, physical activity, physical therapy, rehabilitation και
multiple sclerosis. Ορίστηκαν συγκεκριμένα κριτήρια εισαγωγής και
αποκλεισμού για την επιλογή των ερευνών. Αυτές οι μελέτες
αξιολογήθηκαν για τη μεθοδολογική τους ποιότητα με την κλίμακα
PEDro.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι έρευνες οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια τελικά
ήταν 16, από τις οποίες οι 10 αξιολογήθηκαν ως υψηλής ποιότητας
και οι 6 ως μέτριας. Η διάρκεια των παρεμβάσεων κυμαινόταν από 3-
24 εβδομάδες. Η αερόβια άσκηση είτε υψηλής έντασης διαλειμματική
είτε μέτριας έντασης συνεχόμενη, αλλά και συνδυασμένη με
αντιστάσεις, είχε θετική επίδραση στην αερόβια ικανότητα των
ασθενών με ΣΚΠ, όπως και στη μείωση του αισθήματος κόπωσης.
Παρόμοιο αποτέλεσμα είχε και η αερόβια άσκηση με την εμβύθιση
των κάτω άκρων σε νερό. Σημαντικός παράγοντας για την βελτίωση
της αερόβιας ικανότητας φάνηκε να είναι ο όγκος της άσκησης, αλλά
και οι υψηλές εντάσεις, καθώς είναι πιθανό οι προσαρμογές του
οργανισμού να είναι σχετικές με την ένταση της άσκησης. Ασθενείς
με αυξημένα προβλήματα κινητικότητας παρουσίασαν λιγότερο θετικά αποτελέσματα πιθανά λόγω του μικρότερου όγκου άσκησης
που ήταν σε θέση να διαχειριστούν. Το πλέον χρησιμοποιούμενο
μέσο άσκησης φάνηκε να είναι το κυκλοεργόμετρο. Η άσκηση χωρίς
επίβλεψη από ειδικό δεν φάνηκε να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η άσκηση βελτιώνει τις παραμέτρους της αερόβιας
ικανότητας και το αίσθημα κόπωσης των ασθενών με ΣΚΠ και κυρίως
η αερόβια άσκηση (μέτριας/υψηλής έντασης διαλειμματική) και η
άσκηση με αντιστάσεις. Αποτελεσματική είναι και η αερόβια άσκηση
σε νερό. Η εντατική άσκηση είναι πιθανό να επιδρά στον περιορισμό
της εξέλιξης της νόσου. Το κυκλοεργόμετρο είναι το μέσο που
χρησιμοποιείται περισσότερο στα πρωτόκολλα άσκησης ασθενών με
ΣΚΠ. Παράγοντες που αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της
άσκησης είναι ο υψηλός όγκος άσκησης, η επίβλεψη από κάποιον
ειδικό και η υψηλή συμμόρφωση των ασθενών στο πρόγραμμα
άσκησης. Απαιτείται επιπλέον έρευνα σε ασθενείς με ΣΚΠ με
αυξημένα προβλήματα κινητικότητας (EDSS>6).
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΣΚΠ, άσκηση, φυσική δραστηριότητα, αερόβια
ικανότητα, αποκατάσταση.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
ΣΚΠ, 'Aσκηση, Φυσική δραστηριότητα, Αερόβια ικανότητα, Αποκατάσταση.
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
49
