Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και ενεργειακή απόδοση δημόσιων κτιρίων

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2922954 309 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Νομικής
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-09-23
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Μανιάτης Αντώνιος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Παναγιώτης Λαζαράτος, Καθηγητής, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ
Σπυρίδων Βλαχόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ
Παύλος-Μιχαήλ Ευστρατίου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ (Επιβλέπων)
Αικατερίνη Ηλιάδου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Παπασπύρου, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ
Βασιλική Χρήστου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και ενεργειακή απόδοση δημόσιων κτιρίων
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και ενεργειακή απόδοση δημόσιων κτιρίων
Περίληψη:
Η Διδακτορική Διατριβή αναλύει το νομικό καθεστώς των συμβάσεων Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και της ενεργειακής απόδοσης δημοσίων κτι-ρίων. Στην Εισαγωγή γίνεται αναφορά στο θεμελιώδες δικαίωμα στο νερό, ιδίως σε συνδυασμό με την απαγόρευση της υδρορωγμάτωσης στη Γαλλία, το 2011.
Το πρώτο μέρος συνίσταται σε νομική προσέγγιση των ΣΔΙΤ, οι οποίες αποτελούν περίπτωση εναλλακτικού «contracting out». Οι νέοι νόμοι 4412/2016 για τις δημόσιες συμβάσεις και 4413/2016 για τις παραχωρήσεις εφαρμόζονται και σε ΣΔΙΤ. Η σύμβαση ΣΔΙΤ ορίζεται ως αμφοτεροβαρής γραπτή σύμβαση μεσοπρόθεσμης ή μακροπρόθεσμης συνεργασίας ενός δημόσιου φορέα με έναν ιδιωτικό είτε για την εκτέλεση ενός τεχνικού έργου είτε για την παροχή υπηρεσίας, έναντι ανταλλάγματος. Εξάλλου, εξετάζονται οι κτιριακές ΣΔΙΤ, ιδίως για τα μουσεία. Γίνεται επίσης ανάλυση της νομοθεσίας για τις συμβάσεις πολιτιστικής χορηγίας που μοιάζουν με τις ΣΔΙΤ.
Το δεύτερο μέρος προσεγγίζει το καθεστώς της ενεργειακής απόδοσης δημοσίων κτιρίων το οποίο υπάγεται στο Δίκαιο της Ενέργειας. Λόγω της πετρελαϊκής κρίσης το 1973, άρχισαν να θεσπίζονται κανόνες για τη διασφάλιση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων. Δημιουργήθηκε και ένας τύπος σύμβασης, η σύμβαση ενεργειακής απόδοσης κτιρίων, η οποία μοιάζει με τη σύμβαση ΣΔΙΤ. Αναλύεται επίσης η ενεργειακή απόδοση κτιρίων με βάση το Ν. 4122/2013, ο οποίος εναρμόνισε την ελληνική έννομη τάξη με την Οδηγία 31/2010/ΕΚ, και με βάση το Ν. 4342 /2015 με τον οποίο ενσωματώθηκε η Οδηγία 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση και ο Ν. 4513/2018 για τις ενεργειακές κοινότητες.
Στον Επίλογο, διαπιστώνεται η σημαντική προαγωγή του δικαιώματος στο νερό με το καθεστώς των ΣΔΙΤ και κυρίως της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, διατυπώνεται η θεωρία της ενυδάτωσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και προτείνεται η συνταγματική καθιέρωση των δικαιωμάτων του καθενός στον ‘Ηλιο, δηλαδή ιδίως στη συγκράτηση της κλιματικής αλλαγής και στην ηλιακή ενέργεια.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Δίκαιο – Νομοθεσία
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Δημόσιο Δίκαιο
Λέξεις-κλειδιά:
Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), ενεργειακή απόδοση, κτίρια, δίκαιο περιβάλλοντος, δίκαιο κλιματικής αλλαγής, νερό
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
210
Αριθμός σελίδων:
578
ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ (ΣΔΙΤ) ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ.pdf (3 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο