Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ν.Παπαντωνίου, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δ. Κασσάνος, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χ.Χρέλιας, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Στο γενικό μέρος της διπλωματικής αυτής εργασίας γίνεται μια εισαγωγή – αναφορά στους λοιμογόνους παράγοντες που προσβάλλουν τόσο τη μητέρα όσο και το έμβρυο – νεογνό, γνωστοί με το ακρωνύμιο T.O.R.C.H. Η συγκεκριμένη αυτή « ομάδα » λοιμώξεων είναι υπεύθυνη για ενδομήτριες ή συγγενείς λοιμώξεις που είναι δυνατόν να προσβάλλουν το έμβρυο κατά τη διάρκεια της κύησης ή κατά τη διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου. Ο συνήθης τρόπος μετάδοσης της λοίμωξης είναι κυρίως μέσω του πλακούντα και λιγότερο συχνά η ανιούσα οδός, όπως τα γεννητικά όργανα της μητέρας. Οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί για την λοίμωξη του εμβρύου είναι κυρίως ιοί, μικρόβια και παθογόνα παράσιτα γνωστά με το ακρωνύμιο T.O.R.C.H.( Toxoplasma gondii = τοξόπλασμα gondii, Other = άλλα όπως π.χ. σύφιλη, β αιμολυτικός στρεπτόκοκκος, λιστέρια, ιός Ζίκα, ανεμευλογιά, παρβοϊός Β 19 κ.α., Rubella = Ερυθρά, Cytomegalovirus(CMV)= κυτταρομεγαλοϊός, Herpes = ιός του απλού έρπητα (HSV I-II)) Στη συνέχεια, γίνεται μια περιγραφή στις φυσιολογικές μεταβολές στα συστήματα των οργάνων που πραγματοποιούνται στην κύηση.
Υλικό και μέθοδος: Το βιβλιογραφικό υλικό αντλήθηκε από επιστημονικά ξενόγλωσσα και ελληνικά βιβλία. Επίσης η αναζήτηση των επιστημονικών άρθρων πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας λέξεις κλειδιά από την ιστοσελίδα Pub Med, το Up-to-date, το best-practise.bmj, sciencedirect και την ιστοσελίδα της Cochrane Library. Ακόμη, σημαντικός αρωγός για την εκπόνηση αυτής της διπλωματικής εργασίας στάθηκε η παρακολούθηση της ημερίδας « Περιγγεννητικές Λοιμώξεις από το Α εώς το Ω » που πραγματοποιήθηκε στις 17\03\20018.
Αποτελέσματα: Στο ειδικό μέρος της διπλωματικής εργασίας γίνεται μια λεπτομερή περιγραφή, διάγνωση, επίδραση της νόσου στην κύηση, της κύησης στη νόσο και τη θεραπεία και προφύλαξη για την κάθε μία λοίμωξη χωριστά.
Για την αποφυγή επιπλοκών κατά την κύηση και τον τοκετό και για τη γέννηση ενός υγειούς εμβρύου, ο προγεννητικός έλεγχος ( screening )θεωρείται απαραίτητος, επειδή μερικά λοιμώδη νοσήματα δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα στη μητέρα .
Ορισμένες λοιμώξεις μπορεί να μολύνουν το έμβρυο μέσω του πλακούντα ή να μεταδοθούν κατά τη διάρκεια του τοκετού ή όταν προκληθεί ρήξη του θυλακίου. Οι λοιμώξεις αυτές για το έμβρυο μπορεί να είναι πολύ σοβαρές (ακόμα και απειλητικές για τη ζωή του), και μπορεί να γίνουν χρόνιες και μη αναστρέψιμες για την υγεία του εμβρύου καθώς και να προκαλέσουν αναπτυξιακά προβλήματα.
Μερικά νοσήματα αυξάνουν τον κίνδυνο αποβολής, πρόωρη ρήξης των μεμβρανών, πρόωρο τοκετό, λοίμωξη της μήτρας, και θνησιγένεια.
Η θεραπεία ενός λοιμώδους νοσήματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εξαρτάται από το πόσο έχει προχωρήσει η νόσος και πόσο προχωρημένη είναι η εγκυμοσύνη της γυναίκας. Πολλά νοσήματα, όπως το τοξόπλασμα, ο ιός του απλού έρπητα, η σύφιλη, ο β αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ή η λιστέρια αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά.
Συμπεράσματα: Τα πιο συχνά λοιμώδη νοσήματα στην εγκυμοσύνη είναι ο ιός του απλού έρπητα, ο κυτταρομεγαλοϊός, ο β αιμολυτικός στρεπτόκοκκος, το τοξόπλασμα. Πρόκειται για σοβαρές ασθένειες που απαιτούν θεραπεία αφού αυξάνουν τον κίνδυνο συγγενών διαμαρτιών στο έμβρυο – νεογνό, τον κίνδυνο αποβολής, πρόωρης ρήξης των μεμβρανών, πρόωρο τοκετό, και θνησιγένεια.
Λέξεις-κλειδιά:
λοιμώξεις και κύηση, συγγενείς λοιμώξεις, περιγεννητικές λοιμώξεις, διαχείριση και αντιμετώπιση λοιμώξεων στην κύηση, συγγενείς λοιμώξεις, τοξόπλασμα, ερυθρά, ανεμευλογιά – έρπης-ζωστήρας, κυτταρομεγαλοϊός, παρβοϊός, λιστέρια, ιός Ζίκα, έρπητας γεννητικών οργάνων, σύφιλη, στρεπτόκοκκος, β αιμολυτικός στρεπτόκοκκος
