Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2020-10-15

2020

Πουλιδάκης Εμμανουήλ

Σταυρούλα Κουλοχέρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπουσα
Κωνσταντίνα Αγγέλη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χριστόδουλος Στεφανάδης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Σιάσος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χαράλαμπος Βλαχόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τούτουζας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Τούσουλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρόβλεψη ανταπόκρισης στη θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού με υπερηχογραφικά κριτήρια σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Ελληνικά

Πρόβλεψη ανταπόκρισης στη θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού με υπερηχογραφικά κριτήρια σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Ιστορικό: Η μη ανταπόκριση στη θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού (ΘΚΕ) παραμένει ένα ζήτημα, παρά τη βελτίωση των κριτηρίων επιλογής. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση του ρόλου της ηχωκαρδιογραφίας για την επιλογή ασθενών που θα έχουν ανταπόκριση ή καθυστερημένη ανταπόκριση σε ΘΚΕ, χρησιμοποιώντας παραμέτρους δυσυγχρονισμού και εφαρμογές δυναμικής ηχωκαρδιογραφίας.

Μέθοδοι: 106 ασθενείς με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια εξετάστηκαν πριν, 6 μήνες μετά και 2 έως 4 χρόνια μετά την εφαρμογή του ΘΚΕ. Η ινότροπη συστολική εφεδρεία (ΙΣΕ) και η βιωσιμότητα του οπισθίου τοιχώματος της αριστερής κοιλίας (ΟΤΑΚ) μελετήθηκαν με δυναμική ηχωκαρδιογραφία. Ο δυσυγχρονισμός εκτιμήθηκε με: 1) Καθυστέρηση κίνησης μεταξύ διαφραγματικού και οπισθίου τοιχώματος (Septal-to-posterior wall motion delay - SPWMD με m-mode 2) Καθυστέρηση μεταξύ διαφραγματικού και πλαγίου τοιχώματος (Septal to lateral wall delay -SLD) από το TDI 3) Διακοιλιακή μηχανική καθυστέρηση (Interventricular mechanical delay -IVMD) 4) Διαφορά στο χρόνο μέχρι τη μέγιστη κυκλοτερή παραμόρφωση (Difference in time to peak circumferential strain -TmaxCS) με ηχωκαρδιογραφία ιχνηλάτησης σημείων 5) «Ταλάντωση κορυφής» (Apical rocking - ApR) και «αναλαμπή μεσοκοιλιακού διαφράγματος» (septal flash - SF) με οπτική εκτίμηση.

Αποτελέσματα: Σε έξι μήνες υπήρχαν 54 άτομα που ανταποκρίθηκαν, και δώδεκα επιπλέον άτομα είχαν καθυστερημένη ανταπόκριση. Το TmaxCS είχε τη μεγαλύτερη προγνωστική αξία, με μια περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC) 0,835, ακολουθούμενο από την συνδυασμένη παρουσία ΙΣΕ και βιωσιμότητας του ΟΤΑΚ (AUC 0,799), το m-mode (AUC = 0,775) και την παρουσία ApR ή/και SF (AUC = 0.772). Η προγνωστική ικανότητα του ApR και του ICR αυξάνεται εάν συμπεριληφθούν και τα άτομα με καθυστερημένη ανταπόκριση. Η απόδοση των παραμέτρων δυσυγχρονισμού ενισχύεται, σε ασθενείς με ΙΣΕ και βιωσιμότητα του ΟΤΑΚ.

Συμπέρασμα: Η δυναμική ηχωκαρδιογραφία και οι παράμετροι δυσυγχρονισμού είναι απλοί και αξιόπιστοι δείκτες πρόβλεψης της απόκρισης στη ΘΚΕ, εντός 6μήνου ή καθυστερημένα. Μια σταδιακή προσέγγιση με μια αρχική εκτίμηση ΙΣΕ και βιωσιμότητας και, εάν αυτή είναι θετική, μια περαιτέρω ανάλυση δυσυγχρονισμού, θα μπορούσε να βοηθήσει στην λήψη αποφάσεων σε αμφιλεγόμενες κλινικά περιπτώσεις.

Επιστήμες Υγείας

Θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού, Δυσυγχρονισμός, Δυναμική ηχωκαρδιογραφία, Καρδιακή ανεπάρκεια

Όχι

0

Ναι

289

148

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2924898