Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-10-23
Συγγραφέας:
Μεταλλινού Δήμητρα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Δημήτριος Ρίζος, Αναπλ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αικατερίνη Λυκερίδου, Καθηγήτρια, Τμήμα Μαιευτικής, ΠΑΔΑ
Νικολέττα Ιακωβίδου, Αναπλ. Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Θεοδώρα Μπούτσικου, Αναπλ. Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ζωή Ηλιοδρομίτη, Επίκ. Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χριστίνα Νάνου, Επίκ. Καθηγήτρια, Τμήμα Μαιευτικής, ΠΑΔΑ
Αντιγόνη Σαραντάκη, Επίκ. Καθηγήτρια, Τμήμα Μαιευτικής, ΠΑΔΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διαχρονική μελέτη βιοχημικών δεικτών εγκεφαλικής βλάβης πρόωρων νεογνών στη ΜΕΝΝ και άλλοι περιγεννητικοί παράγοντες έκβασης
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διαχρονική μελέτη βιοχημικών δεικτών εγκεφαλικής βλάβης πρόωρων νεογνών στη ΜΕΝΝ και άλλοι περιγεννητικοί παράγοντες έκβασης
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η εγκεφαλική βλάβη (EB) είναι μια δυσμενής περιγεννητική έκβαση στα πρόωρα νεογνά. Η πρώϊμη ανίχνευση πρόωρων νεογνών υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη EB, δεν είναι επί του παρόντος εφικτή. Η προγνωστική αξία πολλών βιοχημικών δεικτών (ΒΔ) έχει διερευνηθεί, αλλά κανένας δεν χρησιμοποιείται ακόμα στην κλινική πρακτική.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των επιπέδων των ΒΔ “όξινη ινώδης γλοιακή πρωτεΐνη (GFAP)” και “S100 πρωτεΐνη B δεσμευτική του ασβεστίου (S100B)”, στον ορό πρόωρων νεογνών με ηλικία κύησης (ΗΚ) μικρότερη των 34 εβδομάδων, που ανέπτυξαν ΕΒ και συγκεκριμένα περικοιλιακή λευκομαλακία ή εγκεφαλική αιμορραγία, διαφόρου βαθμού, σε σχέση με φυσιολογικά νεογνά (ΦΝ) της ίδιας HK, κατα τις πρώτες τρεις ημέρες ζωής (ΗΖ). Επιπροσθέτως, διερευνήθηκε η συσχέτιση των επιπέδων των ανωτέρω ΒΔ με κλινικά, εργαστηριακά, ακτινολογικά ευρήματα αλλά και το βαθμό της EB. Τέλος, πολλαπλοί περιγεννητικοί παράγοντες συνδυάστηκαν με τους ανωτέρω ΒΔ για τη δημιουργία ενός πιθανού προγνωστικού μοντέλου πρώιμης ανίχνευσης νεογνών υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν EB ή δυσμενές περιγεννητικό αποτέλεσμα, όπως ο νεογνικός θάνατος.
Υλικό – Μέθοδος: Πρόκειται για προοπτική διαχρονική μελέτη ασθενών-μαρτύρων, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 96 πρόωρα νεογνά που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Τα νεογνά εισήχθησαν σε Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ) Ιδιωτικής Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής των Αθηνών. Από αυτά, τα 29 ανέπτυξαν EB, με βάση τα συνολικά υπερηχογραφικά ευρήματα ως την έξοδό τους από τη ΜΕΝΝ (ομάδα ασθενών). Μετέπειτα αντιστοιχήθηκαν ένα προς ένα (1:1 fashion) με νεογνά που είχαν φυσιολογικά απεικονιστικά ευρήματα εγκεφάλου (ομάδα μαρτύρων). Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκε ο περισσευούμενος ορός των νεογνών από τις προγραμματισμένες καθημερινές εργαστηριακές εξετάσεις, ο οποίος προερχόταν από αρτηριακό ή φλεβικό αίμα. Το πρώτο δείγμα λαμβάνονταν κατά την εισαγωγή στη ΜΕΝΝ. Σχετικά με τους περιγεννητικούς παράγοντες, εκτεταμένα στοιχεία συλλέχθησαν από το μαιευτικό και νεογνικό ιστορικό. Οι μετρήσεις των ΒΔ στον ορό έγιναν με τη μέθοδο ELISA και η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με το πρόγραμμα IBM SPSS statistics version 23.
Αποτελέσματα: Η σύγκριση μεταξύ ΦΝ και νεογνών με ΕΒ, δεν ανέδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς τα μητρικά χαρακτηριστικά, τις θεραπευτικές παρεμβάσεις στην έγκυο ή στα νεογνά, αλλά ούτε και στη συνολική διάρκεια παραμονής των νεογνών στη ΜΕΝΝ. Όσον αφορά τα νεογνικά χαρακτηριστικά, τα νεογνά με ΕΒ είχαν σημαντικά χαμηλότερο pH και αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων κατά την εισαγωγή στη ΜΕΝΝ σε σύγκριση με τα ΦΝ. Επιπλέον, οι τιμές του ελλείμματος βάσης και του γαλακτικού οξέος εισαγωγής, καθώς και η επίπτωση των σπασμών και του θανάτου ήταν σημαντικά υψηλότερες στα νεογνά με ΕΒ. Η νεκρωτική εντεροκολίτιδα, αντιθέτως, ήταν σημαντικά συχνότερη στα ΦΝ. Στα επίπεδα της GFAP δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δυο ομάδων, παρόλα αυτά, τα νεογνά με ΕΒ εμφάνισαν συχνότερα επίπεδα GFAP πάνω από το κατώτατο όριο ανίχνευσης του αντιδραστηρίου (0,056ng/ml) και αυτή η τάση ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των δύο ομάδων τις πρώτες τρεις ΗΖ. Τα νεογνά με ΕΒ είχαν σημαντικά υψηλότερη συγκέντρωση S100B ορού τις πρώτες τρεις ΗΖ, η οποία παρουσίαζε μια πτωτική πορεία με την πάροδο των ημερών. Η S100B ορού την 1η ημέρα ήταν ο καλύτερος παράγοντας πρόβλεψης για ανεπιθύμητη νεογνική έκβαση, όπως θάνατος ή εγκεφαλική αιμορραγία ΙΙ-IV βαθμού. Με cut-off στα 10,51 ng/ml η S100B ορού έδωσε ευαισθησία 100% και ειδικότητα 93,9% για την πρόβλεψη ανεπιθύμητης νεογνικής έκβασης.
Συμπεράσματα: Η αποτελεσματικότητα της GFAP ως πρώιμου ΒΔ για ανάπτυξη ΕΒ σε πρόωρα νεογνά φαίνεται να είναι περιορισμένη. Πιθανώς η χρήση πιο ευαίσθητου αντιδραστηρίου για την GFAP ορού μελλοντικά να αναδείξει τον πιθανό προγνωστικό της ρόλο. Τέλος, μεγαλύτερες προοπτικές μελέτες μπορούν να τονίσουν την προγνωστική αξία της S100B ορού και να την αναδείξουν ως τον πρώτο κλινικά χρήσιμο ΒΔ για έγκαιρη ανίχνευση πρόωρων νεογνών υψηλού κινδύνου να αναπτύξουν ΕΒ.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Bιοχημικοί δείκτες, Πρόωρα νεογνά, Εγκεφαλική βλάβη, Μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών, Περιγεννητικοί παράγοντες
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
5
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
223
