Επίδραση της εφαρμογής προγράμματος εκπαίδευσης ενηλίκων σχετικά με την τροποποίηση παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου στη μεσοπρόθεσμη επίπτωση καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε μετεμφραγματικούς ασθενείς

Καραγεωργίου Σοφία

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2020-12-22

Έτος εκπόνησης:

2020

Συγγραφέας:

Καραγεωργίου Σοφία

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Σπυρίδων Δευτεραίος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευστάθιος Ηλιοδρομίτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Φιλιππάτος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τούτουζας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Παρίσης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιγνάτιος Οικονομίδης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνα Αγγέλη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Επίδραση της εφαρμογής προγράμματος εκπαίδευσης ενηλίκων σχετικά με την τροποποίηση παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου στη μεσοπρόθεσμη επίπτωση καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε μετεμφραγματικούς ασθενείς

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Θεωρητικό υπόβαθρο: Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) είναι μια από τις κυριότερες κλινικές εκδηλώσεις της στεφανιαίας νόσου. Η μετεμφραγματική νοσηρότητα και θνησιμότητα μπορούν να προληφθούν σε σημαντικό ποσοστό μέσω τροποποιήσεων του τρόπου ζωής και επιθετικής ρύθμισης των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να εφαρμοστούν πιο αποτελεσματικά αν ο ασθενής εμπλακεί ενεργητικά στη διαδικασία. Η ερευνητική υπόθεση της παρούσας προοπτικής τυχαιοποιημένης μελέτης ήταν ότι ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης, δομημένο με βάση τις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων, σε μετεμφραγματικούς ασθενείς, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της επίπτωσης καρδιαγγειακών συμβαμάτων.
Μέθοδοι: Μετεμφραγματικοί ασθενείς (ιστορικό οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου εντός των προηγούμενων 6 εβδομάδων) τυχαιοποιήθηκαν σε 2 ομάδες. Οι ασθενείς της ομάδας παρέμβασης παρακολούθησαν ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης διάρκειας 8 εβδομάδων, επιπροσθέτως της συνήθους αγωγής, ενώ οι μάρτυρες έλαβαν τη συνήθη θεραπευτική αντιμετώπιση. Το σύνθετο πρωτογενές καταληκτικό σημείο περιελάμβανε το θάνατο από οποιοδήποτε αίτιο, το ΕΜ, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και την έκτακτη νοσηλεία για καρδιαγγειακό αίτιο. Η εκτίμηση των κλινικών καταληκτικών σημείων ήταν τυφλοποιημένη.
Αποτελέσματα: Περιελήφθησαν 329 ασθενείς, 168 στην ομάδα παρέμβασης και 161 στην ομάδα ελέγχου. Στη διάρκεια της παρακολούθησης, η οποία είχε μέση διάρκεια 17±4 μήνες, η συχνότητα εμφάνισης του πρωτεύοντος καταληκτικού σημείου ήταν 20,8% (6 θάνατοι, 13 ΕΜ, 2 αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και 14 νοσηλείες) έναντι 36,6% (8 θάνατοι, 22 ΕΜ, 7 αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και 22 νοσηλείες), αντίστοιχα (λόγος πιθανοτήτων 0,46, 95% διάστημα αξιοπιστίας 0,28-0,74, p=0,002). Στην προκαθορισμένη χρονο-εξαρτώμενη πρωτεύουσα ανάλυση, η μέση επιβίωση ελεύθερη του πρωτογενούς καταληκτικού σημείου ήταν 597 ημέρες (95% διάστημα αξιοπιστίας 571-624) στους μάρτυρες έναντι 663 ημερών (95% διάστημα αξιοπιστίας 638-687) στην ομάδα παρέμβασης (p<0,001). Ο λόγος κινδύνου στη μονοπαραγοντική ανάλυση παλινδρόμησης κατά Cox ήταν 0.48 (95% διάστημα αξιοπιστίας 0,32-0,73, p=0,001).
Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα της παρούσας προοπτικής τυχαιοποιημένης μελέτης υποστηρίζουν ότι ένα σχετικά βραχείας διάρκειας πρόγραμμα εκπαίδευσης ασθενών, βασισμένο στις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων, σε μετεμφραγματικούς ασθενείς έχει επωφελή επίδραση και οδηγεί σε μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Έμφραγμα, Στεφανιαία νόσος, Εκπαίδευση, Παράγοντες κινδύνου, Δευτερογενής πρόληψη

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

Αριθμός σελίδων:

117