Φύσις και τέλος στην προσωκρατική διανόηση

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2937004 150 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Φιλοσοφίας
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-03-01
Έτος εκπόνησης:
2021
Συγγραφέας:
Βασιλοπούλου Αγγελική
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Κωνσταντίνος Βουδούρης, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Θεοδόσιος Πελεγρίνης, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Πολίτης, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Πέτσιος, Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Ιωάννης Καλογεράκος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Παναγιώτης Θανασάς, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Αραμπατζής, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Φύσις και τέλος στην προσωκρατική διανόηση
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Φύσις και τέλος στην προσωκρατική διανόηση
Περίληψη:
Η έννοια της φύσεως μέσα στα επιλεγμένα αποσπάσματα των Προσωκρατικών φιλοσόφων όσο και η έννοια του τέλους δεν γίνονται άμεσα φανερές. Αυτό σημαίνει πως η έννοια του τέλους, όπου δεν δηλώνεται σαφώς, υπονοείται ή προκύπτει μέσα από μια διαδικασία. Αντιθέτως όπου δηλώνεται φανερά, όπως στον Αναξαγόρα ή στον Διογένη τον Απολλωνιάτη πάλι επισημαίνεται και ερμηνεύεται. Διαπιστώνουμε ότι η έννοια του τέλους έχει πάνω από μία σημασίες στα αποσπάσματα των Προσωκρατικών: είναι συνυφασμένη με την έννοια του σκοπού, την έννοια της αιτιότητας, αλλά και την έννοια του θανάτου ή της φθοράς. Εν τέλει φύση και σκοπός φαίνεται πως δεν είναι απλώς κοσμολογικές έννοιες, αλλά ως άρρηκτα αλληλένδετες αναδεικνύουν την ποικιλομορφία του φυσικού κόσμου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
φύση, τέλος, κοσμολογία, τελεολογία, Προσωκρατικοί
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
166
Αριθμός σελίδων:
188
2. ΔΙΔ. ΔΙΑΤΡΙΒΗ -AB - copy 3.final.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο