Συνεργασία ειδικών εκπαιδευτικών με γονείς ανάπηρων παιδιών στο πλαίσιο της ειδικής εκπαίδευσης: Διερεύνηση των συνεργατικών σχέσεων με βιολογικούς, θετούς, ανάδοχους γονείς και κηδεμόνες, φυσικά πρόσωπα και φορείς

Διπλωματική Εργασία uoadl:2939327 160 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Ειδική Αγωγή
Βιβλιοθήκη Σχολής Επιστημών της Αγωγής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-03-18
Έτος εκπόνησης:
2021
Συγγραφέας:
Μελισσαράτου Ειρήνη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κωνσταντίνα Λαμπροπούλου, Διδάσκουσα, ΤΕΑΠΗ, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συνεργασία ειδικών εκπαιδευτικών με γονείς ανάπηρων παιδιών στο πλαίσιο της ειδικής εκπαίδευσης: Διερεύνηση των συνεργατικών σχέσεων με βιολογικούς, θετούς, ανάδοχους γονείς και κηδεμόνες, φυσικά πρόσωπα και φορείς
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συνεργασία ειδικών εκπαιδευτικών με γονείς ανάπηρων παιδιών στο πλαίσιο της ειδικής εκπαίδευσης: Διερεύνηση των συνεργατικών σχέσεων με βιολογικούς, θετούς, ανάδοχους γονείς και κηδεμόνες, φυσικά πρόσωπα και φορείς
Περίληψη:
Η ολοένα και πιο έντονη συζήτηση για τη σπουδαιότητα της ανάπτυξης συνεργατικής σχέσης ανάμεσα στους γονείς/ κηδεμόνες παιδιών με αναπηρίες και τους εκπαιδευτικούς, καθώς και τα κύρια χαρακτηριστικά, με βάση τα οποία διαμορφώνεται η αλληλεπίδραση αυτή, πρωταγωνιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο τις τελευταίες δεκαετίες. Πρόκειται για ένα ζήτημα, που εγείρει προβληματισμούς και καθιστά επιτακτική την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της έννοιας «συνεργασία» υπό όρους αμοιβαίου σεβασμού και ισοτιμίας των ρόλων μεταξύ των δύο εμπλεκόμενων πλευρών. Η ζωτικότητα της θέσης της οικογένειας είναι αδιαμφισβήτητης σημασίας στον τρόπο, με τον οποίο συμβάλλει στην ολόπλευρη εξέλιξη του εκάστοτε παιδιού με αναπηρία. Παρόλα αυτά, μέσα από τα σύγχρονα παραδείγματα αλληλεπίδρασης του σχολικού πλαισίου και των γονέων/ κηδεμόνων, η σχέση αυτή απέχει κατά πολύ από το ζητούμενο, καθώς ο ρόλος της οικογένειας εμφανίζεται υποβαθμισμένος και αποδυναμωμένος, έναντι αυτού των εκπαιδευτικών.
Η εν λόγω εργασία αποτελεί ποιοτική έρευνα, κατά τη διεξαγωγή της οποίας πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις και επιχειρήθηκε η ανάδειξη τόσο των απόψεων όσο και των εμπειριών πέντε (5) βιολογικών γονέων, δύο (2) θετών γονέων, δύο (2) ανάδοχων γονέων και ενός (1) εκπροσώπου φορέα αναφορικά με τη συνεργατική σχέση, που αναπτύσσουν με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών τους. Απώτερη στόχευση είναι η εμβάθυνση στην επιρροή, που τυχόν ασκεί η διαφορετική βιολογική και κοινωνική ταυτότητα του «γονέα», στο περιεχόμενο της συνεργασίας και στις σχέσεις μεταξύ των γονέων και των εκπαιδευτικών των παιδιών τους.
Τα βασικά ερευνητικά ερωτήματα περιστρέφονται γύρω από τον τρόπο, με τον οποίο νοηματοδοτούν οι συμμετέχοντες τη συνεργασία, τη σημαντικότητα της, τις προσδοκίες τους από τη διαμόρφωση της σχέσης αυτής, καθώς και την τυχόν επιρροή της ταυτότητας τους ως ανάδοχοι, θετοί γονείς/ κηδεμόνες ή εκπρόσωποι ενός φορέα στη συνεργασία τους με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών τους.
Όπως προκύπτει από την ανάλυση των δεδομένων της παρούσας ερευνητικής εργασίας, στα πορίσματα της παρουσιάζονται αρκετές αντιφάσεις, οι οποίες σχετίζονται με το περιεχόμενο των απαντήσεων των συνεντευξιαζόμενων. Οι αντιφάσεις αυτές διακρίνονται τόσο μέσα από τις διαφορετικές απόψεις των γονέων/ κηδεμόνων σε ορισμένες περιπτώσεις, όσο και στον λόγο τους, ο οποίος πολλές φορές λειτουργούσε σε αντιδιαστολή με τα όσα είχαν υποστηρίξει πρωτύτερα. Μέσα από τις τοποθετήσεις της πλειοψηφίας των συνεντευξιαζόμενων η συνεργασία δεν φαίνεται να γίνεται κατανοητή ως μία αμοιβαία διαδικασία συμμετοχής με χαρακτηριστικά όπως: η ισότητα μεταξύ των ρόλων, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός, ο από κοινού σχεδιασμός των στόχων για το παιδί και η κατανομή της εξουσίας. Παράλληλα, ο ρόλος της οικογένειας στη συνεργατική σχέση της με τους εκπαιδευτικούς φαίνεται να είναι υποδεέστερος εκείνων. Η συνεργασία γίνεται αντιληπτή ως απλή επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών και καθορίζεται κυρίως από τους επαγγελματίες. Επίσης, η κυριαρχία τόσο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, που αφορούν το παιδί, όσο και στον τρόπο διαμόρφωσης των παρεμβάσεων βρίσκεται στα χέρια των εκπαιδευτικών, οι οποίοι γίνονται αντιληπτοί ως αυθεντίες από τους περισσότερους γονείς/ κηδεμόνες. Τέλος, για την πλειοψηφία των συμμετεχόντων η αναπηρία νοηματοδοτείται ως “πρόβλημα” ή “έλλειμμα”. Είναι διακριτή λοιπόν η κυριαρχία του ιατροκατευθυνόμενου λόγου και της κλινικής προσέγγισης της αναπηρίας όχι μόνο στις αναφορές των γονέων/ κηδεμόνων, αλλά και των εκπαιδευτικών, η στάση των οποίων περιγράφεται μέσα από τα μάτια των μελών της έρευνας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
ταυτότητα γονέα/ κηδεμόνα, βιολογικός γονέας, αναδοχή, υιοθεσία, εκπρόσωπος φορέα, συνεργασία μεταξύ γονέων/ κηδεμόνων και εκπαιδευτικών, γονεϊκή εμπλοκή, ισότητα ρόλων, μοντέλο συνεργασίας, αναπηρία
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
3
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
18
Αριθμός σελίδων:
189
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΥ.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

 


ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΥ.zip
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.