Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μιχάλης Γεωργιαφέντης - Επίκουρος Καθηγητής - Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Τομέας Γλώσσας-Γλωσσολογίας - Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Άννα Χατζηδάκη - Λέκτορας - Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Τομέας Γλώσσας-Γλωσσολογίας - Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μαρία Σιδηροπούλου - Καθηγήτρια - Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Τομέας Γλώσσας-Γλωσσολογίας - Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη:
Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι να εξερευνήσει την επιρροή της πληροφοριακής δομής της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας στη χρήση γλωσσικών σχημάτων εστίασης από Έλληνες ομιλητές της Αγγλικής γλώσσας. Ειδικότερα, εστιάζει σε τρεις δομές δίπτυχων προτάσεων, οι οποίες είναι οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την προσωπική αντωνυμία “αυτό” και οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την αναφορική αντωνυμία “αυτό που”, κανονικές και αντίστροφες, καθώς επίσης και σε τρεις δομές μαρκαρισμένου θέματος, οι οποίες είναι η εξωθέτηση [επίσης γνωστή ως αριστερή μετατόπιση], η πρόταξη αντικειμένου [επίσης γνωστή ως εστίαση] και το μαρκαρισμένο υποκείμενο. Στο Κεφάλαιο 1, παρουσιάζω μερικές έρευνες σχετικές με την έννοια της εστίασης στην Ελληνική και στην Αγγλική γλώσσα. Στο Κεφάλαιο 2, εστιάζω σε προηγούμενες έρευνες σχετικές με το θέμα της διπλωματικής εργασίας. Στο Κεφάλαιο 3, παρουσιάζω τα μεθοδολογικά εργαλεία της συλλογής και της ανάλυσης των δεδομένων. Όσον αφορά τα δεδομένα, τα συνέλεξα από προφορικά κείμενα, τα οποία παρήχθησαν στην Αγγλική γλώσσα από εξήντα Έλληνες, που είναι δημόσια πρόσωπα και ανήκουν σε τέσσερις διαφορετικούς χώρους (ακαδημαϊκή κοινότητα, πολιτική, τέχνες και αθλητισμό), κατά τη χρονική περίοδο 2011-2020. Στο Κεφάλαιο 4, αναλύω τα αποτελέσματα της έρευνας. Εν γένει, τα δεδομένα έδειξαν ότι οι δομές δίπτυχων προτάσεων χρησιμοποιήθηκαν σε ένα σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι δομές μαρκαρισμένου θέματος. Σε σχέση, τώρα, με τις δομές δίπτυχων προτάσεων, οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την αναφορική αντωνυμία “αυτό που”, κανονικές και αντίστροφες, ήταν οι πιο κυρίαρχες τάσεις, ενώ οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την προσωπική αντωνυμία “αυτό” χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα από τους ομιλητές στην έρευνα. Σε σχέση με τις δομές μαρκαρισμένου θέματος, η εξωθέτηση ήταν η πιο κυρίαρχη τάση, ενώ η πρόταξη αντικειμένου αποδείχτηκε ότι ήταν σπανιότερη στα κείμενα της έρευνας. Στο Κεφάλαιο 5, ερευνώ τον πιθανό αντίκτυπο της πληροφοριακής δομής της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας στη χρήση των υπό εξέταση δομών από τους ομιλητές. Σε αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζω ότι η χρήση των δίπτυχων προτάσεων που εισάγονται με την
vi
προσωπική αντωνυμία “αυτό”, της εξωθέτησης και του μαρκαρισμένου υποκειμένου δείχνει στοιχεία της πληροφοριακής δομής και των δύο γλωσσών, ενώ η χρήση των δίπτυχων προτάσεων που εισάγονται με την αναφορική αντωνυμία “αυτό που”, κανονικών και αντίστροφων, και της πρόταξης αντικειμένου δείχνει, κυρίως, στοιχεία της πληροφοριακής δομής της Αγγλικής γλώσσας. Στο Κεφάλαιο 6, συνοψίζω τα πιο σημαντικά ευρήματα και τα κύρια σημεία της επιχειρηματολογίας μου, αναφέρω περαιτέρω σκέψεις σε σχέση με την παρούσα έρευνα και κάποιες κατευθύνσεις για μελλοντική μελέτη στο θέμα της διπλωματικής εργασίας.
Λέξεις-κλειδιά:
Λέξεις κλειδιά: πληροφοριακή δομή, γλωσσικά σχήματα εστίασης, δομή μαρκαρισμένου θέματος, δομή δίπτυχων προτάσεων, επιρροή της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας
