Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Βασίλειος Ι. Μαρτζάκλης
Διοικητής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ΒΙ.ΠΕ. Πατρών
Αξιωματικός Πυροσβεστικού Σώματος
Ειδικός Επιστημονικός Συνεργάτης ΕΚΠΑ
Δρ. Ε. Βασιλάκης,
Επικ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Δρ. Σ. Λόζιος,
Αναπλ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Δρ. Κ. Σούκης,
Επικ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Τα διάφορα είδη των καταστροφών εκδηλώνονται καθημερινά και σε παγκόσμιο
επίπεδο, με αποτέλεσμα την προσπάθεια αναζήτησης από τον άνθρωπο άμεσων και
βέλτιστων πρακτικών και τρόπων, ώστε είτε να προλάβει, είτε να διαχειριστεί τις
καταστροφές αυτές αφότου εκδηλωθούν. Στην προσπάθειά του αυτή, προσπαθεί να
εκμεταλλευτεί τη με ρυθμό γεωμετρικής προόδου εξέλιξη της τεχνολογίας, ώστε να
προσθέσει περισσότερα και πιο αποτελεσματικά «όπλα» στη «φαρέτρα» του ενάντια
στις κρίσεις και καταστροφές που πλήττουν την καθημερινότητά του. Ένα σχετικά
πρόσφατο «δημιούργημα» της τεχνολογίας είναι και τα Συστήματα μη
Επανδρωμένων Αεροσκαφών, η συνεισφορά των οποίων στην πρόληψη και
διαχείριση των καταστροφών και κρίσεων είναι σίγουρα άξια αναφοράς και μελέτης.
Σκοπός, λοιπόν, της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να μελετηθεί και να
αναδειχθεί η καθοριστική συμβολή των Συστημάτων μη Επανδρωμένων
Αεροσκαφών (στο εξής θα αναφέρονται ως ΣμηΕΑ) στην πρόληψη και διαχείριση
καταστροφών και κρίσεων, μέσω επτά(7) κεφαλαίων, τα οποία χωρίζονται σε
υποενότητες.
Ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο παρατίθεται ο ορισμός των Συστημάτων μη
Επανδρωμένου Αεροσκάφους, η ιστορική τους αναδρομή, οι κατηγορίες στις οποίες
χωρίζονται ανάλογα με ορισμένα κριτήρια, οι κατηγορίες λειτουργιών, οι τρόποι
ελέγχου τους και η τεχνολογία τους, οι παράμετροι και τα όρια χρησιμοποίησής τους,
καθώς και τα επιχειρησιακά κριτήρια χρησιμοποίησής τους και το νομικό πλαίσιο που
διέπει τη χρήση και λειτουργία τους.
Στο δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται η έννοια των καταστροφών και κρίσεων, οι
έννοιες της πρόληψης και διαχείρισης καταστροφών, ο κύκλος διαχείρισης
καταστροφών, τα είδη των καταστροφών, αλλά και η έννοια του κινδύνου, της
τρωτότητας, της διακινδύνευσης και της διαχείρισης κρίσεων.
Εν συνεχεία, στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι τρόποι χρησιμοποίησης των
ΣμηΕΑ στην πρόληψη και διαχείριση καταστροφών και κρίσεων, όπως στην
ενημέρωση του πληθυσμού, στην πυρασφάλεια, στην έρευνα και διάσωση, στην
παροχή βοήθειας, στη χαρτογράφηση περιοχών, στον εντοπισμό επιζώντων από τα
σωστικά συνεργεία και στην αποκατάσταση ή παροχή των τηλεπικοινωνιών.
Στο τέταρτο κεφάλαιο παρατίθενται παραδείγματα επιχειρησιακής χρησιμοποίησης
ΣμηΕΑ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στο σεισμό της Αϊτής το 2010, στο
σεισμό της Κεφαλονιάς το 2014, στην πυρκαγιά που έλαβε χώρα στο Μάτι το έτος
2018, στον τυφώνα Sandy το 2012 στην Αϊτή, καθώς και στον έλεγχο επιπέδου
ραδιενέργειας στο πυρηνικό ατύχημα της Fukushima.
Ακολούθως, στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται μνεία στα ΣμηΕΑ που χρησιμοποιούν οι
Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, το Πυροσβεστικό Σώμα και η Ελληνική Αστυνομία,
καθώς και στα πλεονεκτήματα που παρουσιάζουν τα στρατιωτικά ΣμηΕΑ.
Στο κεφάλαιο έκτο αναλύεται η συμβολή των ΣμηΕΑ στην προσφυγική κρίση στον
Ελλαδικό Χώρο και στην προστασία των Ελληνικών Συνόρων.
Τέλος, το κεφάλαιο έβδομο περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο επιδρά η χρήση
των ΣμηΕΑ στην ιδιωτικότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Λέξεις-κλειδιά:
Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, Πρόληψη καταστροφών και κρίσεων, Διαχείριση καταστροφών και κρίσεων, drones, UAS, UAV.
