Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δρ. Σκούρτσος Εμμανουήλ, Επίκουρος Καθηγητής ΕΚΠΑ
Δρ. Λόζιος Στυλιανός, Επίκουρος Καθηγητής ΕΚΠΑ
Δρ. Σούκης Κωνσταντίνος, Επίκουρος Καθηγητής ΕΚΠΑ
Ειδική Επιστημονική Καθοδήγηση
Βασίλειος Μαρτζάκλης
«M.Sc. Αξιωματικός Πυροσβεστικού Σώματος,
Πτυχιούχος Δημόσιας Διοίκησης Παντείου Πανεπιστημίου ,
Expert E.U. Civil Protection Mechanism»
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η βελτιστοποίηση του Σχεδίου Πολιτικής Προστασίας «Ξενοκράτης» για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών στην Ελλάδα, με την ενσωμάτωση των διεθνών προτύπων ISO 31000:2018 περί Διαχείρισης Κινδύνων και ISO 22301:2012 περί Επιχειρησιακής Συνέχειας
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η βελτιστοποίηση του Σχεδίου Πολιτικής Προστασίας «Ξενοκράτης» για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών στην Ελλάδα, με την ενσωμάτωση των διεθνών προτύπων ISO 31000:2018 περί Διαχείρισης Κινδύνων και ISO 22301:2012 περί Επιχειρησιακής Συνέχειας
Περίληψη:
Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μία συγκριτική μελέτη, στην οποία αναλύεται το
Γενικό Σχέδιο της Πολιτικής Προστασίας με την ονομασία «Ξενοκράτης», καθώς και τα
διεθνή πρότυπα ISO 31000:2018, περί Διαχείρισης Κινδύνων, και ISO 22301:2012, περί
Επιχειρησιακής Συνέχειας.
Το Γενικό Σχέδιο «Ξενοκράτης» έχει συνταχθεί από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής
Προστασίας και εκπονήθηκε για να τυποποιήσει τις διαδικασίες εμπλοκής των αρμόδιων
φορέων στα διάφορα στάδια μίας καταστροφής. Συνεπώς, το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται
στο πρωτόκολλο ενεργειών που έχει δημιουργηθεί για την πρόληψη μιας καταστροφής, την
μείωση της τρωτότητας της κοινωνίας έναντι αυτής, την αποτελεσματική και άμεση
αντιμετώπισή της και, τέλος, την αποκατάσταση της κοινωνίας μετά από αυτήν. Επιπλέον
αναφέρονται οι αρμόδιοι φορείς που εμπλέκονται στα προαναφερόμενα στάδια, οι σχέσεις
συνεργασίας και εξάρτησης, οι τρόποι με τους οποίους επικοινωνούν και, τέλος, η διαδικασία
λήψης αποφάσεων κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων σε καταστροφικά γεγονότα.
Εν συνεχεία, στο δεύτερο κεφάλαιο, γίνεται ανάλυση του διεθνούς προτύπου ISO
31000:2018, που αφορά στη Διαχείριση των Κινδύνων. Κάθε οργανισμός (ή επιχείρηση)
καλείται να διαχειριστεί τους κινδύνους που απειλούν την ομαλή του λειτουργία. Το ISO
31000:2018 θέτει τις Αρχές που καλείται να κατακτήσει ο οργανισμός, μέσα από ένα ειδικά
διαμορφωμένο Πλαίσιο ενεργειών προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά του
οργανισμού, εφαρμόζοντας τις Διαδικασίες που θα εξασφαλίσουν του επιθυμητό αποτέλεσμα
και την επίτευξη των στόχων του.
Ακολούθως, στο τρίτο κεφάλαιο, αναλύεται το διεθνές πρότυπο ISO 22301:2012 περί
Επιχειρησιακής Συνέχειας. Αυτόνομο, αλλά σχετικό με το ISO 31000:2018, πραγματεύεται
την ταυτοποίηση των κινδύνων που απειλούν με κατάρρευση τον οργανισμό και αναφέρεται
στην ανάληψη μέτρων για τον περιορισμό των επιπτώσεων από καταστροφικά γεγονότα
μέσω του Συστήματος Διαχείρισης της Επιχειρησιακής Συνέχειας (BCMS). Στόχος είναι να
εφαρμοστεί η διαχείριση των κινδύνων σε τέτοιο βαθμό, ώστε το κόστος από την
πυροδότηση των κινδύνων να είναι αποδεκτό και να επιτρέπει την επιβίωση του οργανισμού
μέσα στην κοινωνία. Αυτό το διεθνές πρότυπο αναφέρεται στην ανάπτυξη κριτηρίων για την
αξιολόγηση των κινδύνων και των επιπτώσεών τους, καθώς επίσης θέτει τα όρια πέρα από
τα οποία η επικινδυνότητα θεωρείται απαγορευτική, διότι είναι πιθανό να μη μπορεί να
ανακάμψει.
Έπεται το τέταρτο κεφάλαιο, στο οποίο γίνεται μία περιεκτική αναφορά στα συστήματα
Πολιτικής Προστασίας που έχουν αναπτυχθεί από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο
Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία.
Το πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο, εκθέτει πώς θα μπορούσε η εφαρμογή των ISO
31000:2018 και ISO 22301:2012 να βελτιώσει το Γενικό Σχέδιο της Γ.Γ.Π.Π. με την κωδική
ονομασία «Ξενοκράτης».
Λέξεις-κλειδιά:
«Ξενοκράτης», Διαχείριση Κινδύνων, Επιχειρησιακή Συνέχεια, BCMS, ISO 31000:2018, ISO 22301:2012
