Συσχέτιση των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) με ιστολογικούς και υπερηχογραφικούς χαρακτήρες της καρωτιδικής πλάκας σε διαβητικούς και μη ασθενείς

Δώδος Ηλίας

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2021-06-08

Έτος εκπόνησης:

2021

Συγγραφέας:

Δώδος Ηλίας

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Φελέκουρας Ευάγγελος, Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Γεωργόπουλος Σωτήριος, Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Κλωνάρης Χρήστος, Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Κώτσης Θωμάς, Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Φίλης Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Μπακογιάννης Χρήστος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Σιγάλα Φραγκίσκα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Συσχέτιση των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) με ιστολογικούς και υπερηχογραφικούς χαρακτήρες της καρωτιδικής πλάκας σε διαβητικούς και μη ασθενείς

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Πρόκειται για μία προοπτική μελέτη ασθενών*. Όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν έδωσαν την έγγραφη συγκατάθεσή τους πριν υποβληθούν στην επέμβαση.
Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελείται από 74 αλληλοδιάδοχους ασθενείς με αθηροσκληρωτική νόσο των καρωτίδων αρτηριών που υποβλήθηκαν σε επέμβαση καρωτιδικής ενδαρτηρεκτομής. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν στην επέμβαση υπό γενική αναισθησία και η αφαίρεση της αθηρωματικής πλάκας έγινε με τη συνήθη τεχνική της κλασικής ενδαρτηρεκτομής, δηλαδή επιμήκη αρτηριοτομή στην κοινή και έσω καρωτίδα, ενδαρτηρεκτομή μεταξύ μέσου και έξω χιτώνα και αποκατάσταση της αρτηριοτομής με συνθετικό εμβάλωμα (dacron-πολυεστέρας). Η αθηρωματική πλάκα μετά την αφαίρεση τοποθετείτο σε δοχείο με φορμόλη και κατόπιν μεταφερόταν στο παθολογοανατομικό εργαστήριο για την περαιτέρω εξέταση και επεξεργασία προκειμένου να γίνει η ταξινόμησή της.
Στην ομάδα των συμπτωματικών ασθενών συμπεριελήφθησαν όλοι οι ασθενείς που εκδήλωσαν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο και αμαύρωση fugax τους τελευταίους 6 μήνες (28 ασθενείς). Όλοι οι υπόλοιποι εντάχθηκαν στην ομάδα των ασυμπτωματικών ασθενών (46 ασθενείς). Όσον αφορά τις ενδείξεις για ενδαρτηρεκτομή βάσει το βαθμό της καρωτιδικής στένωσης, ακολουθήθηκαν οι οδηγίες της ευρωπαϊκής αγγειοχειρουργικής εταιρείας. Σύμφωνα με αυτές, υποψήφιοι για επέμβαση είναι όλοι οι συμπτωματικοί ασθενείς με καρωτιδική στένωση μεγαλύτερη του 50% και οι ασυμπτωματικοί ασθενείς (υπό προϋποθέσεις) με καρωτιδική στένωση μεγαλύτερη του 60%. Στη συγκεκριμένη μελέτη, η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών παρουσίαζε στένωση μεγαλύτερη του 70%.
Η κατάταξη των ασθενών στην ομάδα των διαβητικών γινόταν σύμφωνα με τη λήψη ιατρικού ιστορικού, τη λήψη αντιδιαβητικής αγωγής και τη προεγχειρητική μέτρηση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα (γλυκόζη νηστείας και επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c). Η μέτρηση της HbA1c έγινε με τη μέθοδο της υψηλής απόδοσης υγρής χρωματογραφίας (high performance liquid chromatography). Όλοι οι ασθενείς λάμβαναν προεγχειρητικά κάποιο είδος στατίνης και τουλάχιστον έναν αντιαιμοπεταλιακό παράγοντα. Δεν υπήρξε διάκριση μεταξύ των διαβητικών ασθενών αναφορικά με την αντιδιαβητική αγωγή που ακολουθούσαν (ινσουλίνη, μετφορμίνη και λοιπά).
Η κατηγοριοποίηση των ασθενών έγινε με τα παρακάτω κριτήρια:
1. Επίπεδα HbA1c (Ασθενείς με HbA1c <5%, 5-5,4%, 5,5-5,9%, 6-6,4% και >6,5%) σύμφωνα με την προεγχειρητική αιμοληψία.
2. Φύλο και παράγοντες κινδύνου (κάπνισμα, υπέρταση).
3. Βαθμός καρωτιδικής στένωσης (50-69%, 70-79%, 80-89%, 90-99% και 100%) σύμφωνα με τα υπερηχογραφικά κριτήρια.
4. Συμπτωματική ή ασυμπτωματική καρωτιδική νόσος.
5. Ιστολογική εξέταση της αθηρωματικής πλάκας μετά από ενδαρτηρεκτομή και κατάταξή της σύμφωνα με την AHA Atherosclerotic scoring system. Οι αθηρωματικές πλάκες τύπου 6 θεωρούνται ασταθείς-ευάλωτες σε αντίθεση με τις πλάκες τύπου 7 και 8 που θεωρούνται σταθερές. Οι πρώτοι πέντε τύποι των αθηρωματικών αλλοιώσεων σύμφωνα με την ανωτέρω κατάταξη αποτελούν πρωιμότερες αθηρωματικές αλλοιώσεις και είναι δύσκολο να εντοπιστούν σε ασθενείς που υποβάλλονται σε καρωτιδική ενδαρτηρεκτομή.
6. Ηχογένεια και μορφολογία της πλάκας υπερηχογραφικά (GSM-Grey scale media).

Η ομάδα ασθενών που δεν είχε σακχαρώδη διαβήτη και είχε φυσιολογικές τιμές γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, δηλαδή HbA1c < 6.5% αποτέλεσε την ομάδα ελέγχου (control group). Οι υπόλοιποι διαβητικοί ασθενείς αποτέλεσαν την ομάδα έρευνας (research group) και χωρίστηκαν σε δύο υποομάδες:
1. Διαβητικοί ασθενείς με ρυθμισμένο σακχαρώδη διαβήτη (φυσιολογική HbA1c < 6.5%) και
2. Διαβητικοί ασθενείς με ατελή ρύθμιση σακχαρώδη διαβήτη ( HbA1c >6.5%).
Από τη μελέτη αποκλείστηκαν ασθενείς με μη φυσιολογικό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων εξαιτίας κάποιας αιμοσφαιρινοπάθειας, αιμολυτικής ή σιδηροπενικής αναιμίας, καθώς οι ανωτέρω παθήσεις επηρεάζουν τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.
*Disclosures: none (Η μελέτη πραγματοποιήθηκε χωρίς οικονομική υποστήριξη από εταιρεία)

Η στατιστική ανάλυση των ανωτέρων παραμέτρων οδήγησε στα παρακάτω αποτελέσματα:
1. Με κάθε αύξηση των επιπέδων της HbA1c κατά 1 μονάδα αυξάνεται η πιθανότητα ύπαρξης ευάλωτης αθηρωματικής πλάκας τύπου 6 κατά 2,55%.
2. Η σχετική πιθανότητα ύπαρξης ασταθούς πλάκας στους ασθενείς με αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη ήταν 10,4 φορές μεγαλύτερη στους ηλικιωμένους ασθενείς.
3. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών που είχαν χαμηλής ηχογένειας πλάκες GSM τύπου 1 και 2 είχαν συμπτωματική καρωτιδική νόσο.
4. Η πιθανότητα ύπαρξης επασβεστωμένης ή ινώδους πλάκας ήταν 1,12 φορές μεγαλύτερη στους μεγαλύτερους στην ηλικία ασθενείς.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Καρωτίδα αρτηρία, Διαβήτης, Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, Καρωτιδική νόσος

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

123

Αριθμός σελίδων: