Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

2021-06-13

2021

Ψαρράς Χρήστος

Κοσκερίδου Ευτέρπη, Καθηγήτρια, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Ε.Κ.Π.Α.
Merle Didier, Αναπληρωτής Καθηγητής, Muséum national d’Histoire naturelle, Paris (ΜΝΗΝ)
Aντωναράκου Ασημίνα, Kαθηγήτρια, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Ε.Κ.Π.Α.
Αναστασάκης Γεώργιος, Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Ε.Κ.Π.Α.
Ρουσιάκης Σωκράτης, Επίκουρος Καθηγητής, τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Ε.Κ.Π.Α.
Παρμακέλης Αριστείδης Αναπληρωτής Καθηγητής, τμήμα Βιολογίας, Ε.Κ.Π.Α.
Ρεϊζοπούλου Σοφία, Τακτική ερευνήτρια, Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.)

Contribution of fossil residual colour patterns for the systematic and phylogenetic approach of the Tertiary to Recent gastropods. Case study: Conidae from the Tortonian of Crete, Greece

Αγγλικά

Η συμβολή των απολιθωμένων χρωματικών ποικίλσεων για τη συστηματική και φυλογενετική προσέγγιση των γαστερόποδων από το Τριτογενές έως σήμερα. Mελέτη περίπτωσης: Conidae από το Τορτόνιο της Κρήτης, Ελλάδα

Τα Conidae είναι μια πολυποίκιλη οικογένεια σαρκοφάγων θαλάσσιων γαστερόποδων. Διαφοροποιήθηκαν γρήγορα κατά τη διάρκεια του Μειοκαίνου και σήμερα βρίσκονται σε τροπικές και υποτροπικές θάλασσες. Σε αυτό το διδακτορικό έργο γίνεται προσπάθεια να παρασχεθεί η πρώτη απογραφή απολιθωμένων κώνων από το ανώτερο Μειόκαινο της Κρήτης (Ελλάδα). Αυτό το έργο ασχολείται με τα γένη Conilithes και Conus, το τελευταίο συμπεριλαμβάνει τα υπογένη Kalloconus, Lautoconus, Plagioconus, Monteiroconus και Mioconus nov. subgen.. Χρησιμοποιώντας το υπεριώδες φως, περιγράφονται οι χρωματικές ποικίλσεις τριάντα τριών ειδών, εκ των οποίων έντεκα είναι νέα: Conilithes herodus sp. nov., Conus (Kalloconus) helladicus sp. nov., Conus (Kalloconus) asterousiaensis sp. nov., Conus (Lautoconus) ictini sp. nov., Conus (Lautoconus) protopyrulus sp. nov., Conus (Lautoconus) delriei sp. nov., Conus (Lautoconus) dicteus sp. nov., Conus (Mioconus) nov. subgen. damianakisi sp. nov., Conus (Mioconus) nov. subgen. davolii sp. nov., Conus (Plagioconus) symeonidisi sp. nov. και Conus (Monteiroconus) pseudoneumayri sp. nov.. Πέντε είδη περιγράφονται σε ανοιχτή ονοματολογία, εκ των οποίων το ένα ανήκει στα Conilithes και τέσσερα στα Conus (Lautoconus). Έντεκα είδη καταγράφονται για πρώτη φορά στο ανώτερο Μειόκαινο της Κρήτης: Conilithes brezinae (Hoernes & Auinger, 1879), Conilithes striatulus (Brocchi, 1814), Conus (Kalloconus) neumayri Hoernes & Auinger, 1879, Conus (Kalloconus) hendricksi (Harzhauser & Landau , 2016), Conus (Kalloconus) gulemani Erünal-Erentöz, 1958, Conus (Kalloconus) letkesensis (Harzhauser & Landau 2016), Conus (Lautoconus) cf. baldichieri Borson, 1820, Conus (Mioconus) nov. subgen. cf. taurinensis (Bellardi & Michelotti, 1841), Conus (Plagioconus) aquensis (d’Orbigny, 1852), Conus (Monteiroconus) daciae (Hoernes & Auinger, 1879) και Conus (Monteiroconus) hoernesi (Doderlein, 1863). Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας, συζητείται η σημασία του υπεριώδους φωτός στην περιγραφή των απολιθωμένων Conidae, ως ένα εξίσου σημαντικό χαρακτηριστικό με τη μορφολογία του κελύφους. Ο πλούτος των ειδών στο Τορτόνιο της Κρήτης, αξιολογείται ως φυσιολογικός συγκριτικά με πρόσφατα δεδομένα από τροπικές πανίδες με Conidae. Τέλος, με τη βοήθεια του υπεριώδους φωτός, εμπλουτίζεται η εξελικτική ιστορία των Conidae της Δυτικής Αφρικής, συγκρίνοντας τα αρτίγονα είδη με αυτά της Κρήτης.

Θετικές Επιστήμες

Κρήτη, ανώτερο Μειόκαινο, Conidae, υπεριώδες φως, νέο είδος

Ναι

2

Ναι

180

487

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2024-06-17.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2947090