Μονάδα:
Κατεύθυνση Εργοφυσιολογία, Διατροφή, Άσκηση και Ποιότητα ΖωήςΒιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-09-16
Συγγραφέας:
Λουκάς Ιωάννης
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γελαδάς Ν., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπογδάνης Γ., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Κοσκολού Μ., Αν. Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της καψαϊκίνης στην απόδοση σε θερμό περιβάλλον
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της καψαϊκίνης στην απόδοση σε θερμό περιβάλλον
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η άσκηση σε θερμό περιβάλλον αποτελεί επιπλέον στρεσογόνο παράγοντα για τον οργανισμό. Η απόδοση του ανθρώπου σε δραστηριότητες αντοχής σε θερμό περιβάλλον σχετίζεται άμεσα με το θερμικό φορτίο που δέχεται και την ικανότητα του να ρυθμίζει τις αλλαγές στην θερμοκρασία του με σκοπό να διατηρήσει την ομοιόσταση του οργανισμού. Αρκετές έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει ένα ανώτατο όριο στην θερμοκρασία πυρήνα που μπορεί να ανεχθεί ο οργανισμός και όταν επιτευχθεί επέρχεται κόπωση και τερματισμός της άσκησης. Κατά συνέπεια όσο χαμηλότερα διατηρείται η θερμοκρασία πυρήνα τόσο παρατείνεται ο χρόνος άσκησης σε θερμό περιβάλλον και βελτιώνεται η απόδοση. Τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται η επίδραση της καψαϊκίνης στην θερμορυθμιστική λειτουργία του οργανισμού, η οποία ενεργοποιεί τους μηχανισμούς θερμικής απώλειας μειώνοντας το θερμικό φορτίο και την θερμοκρασία πυρήνα του οργανισμού. Ακόμη φαίνεται ότι η καψαϊκίνη έχει αναλγητικές ιδιότητες και σε έρευνες έχει δειχθεί ότι μειώνει την αντίληψη της κόπωσης κατά την μέγιστης έντασης άσκηση και βελτιώνει την απόδοση. Ωστόσο δεν υπάρχουν έρευνες που να εξετάζουν την επίδραση της καψαϊκίνης στην απόδοση σε παρατεταμένη προσπάθεια σε θερμό περιβάλλον.
ΣΚΟΠΟΣ: Να εξεταστεί η επίδραση της εφαρμογής καψαϊκίνης στο δέρμα στην απόδοση σε παρατεταμένη άσκηση στο κυκλοεργόμετρο σε θερμό περιβάλλον και στην απόδοση σε μέγιστη άσκηση έως εξάντλησης σε θερμοουδέτερες συνθήκες και να διασαφηνίσει τυχόν εργογόνα επίδραση.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Συμμετείχαν 12 αθλητές τριάθλου ηλικίας 38.5±3, μέτρια γυμνασμένοι με χρόνια αθλητική εμπειρία. Το πειραματικό πρωτόκολλο περιείχε 4 επισκέψεις στο εργαστήριο σε διαφορετικές ημέρες, 2 για την εξέταση της αερόβιας ικανότητας (VO2max), με (ΚΑ) και χωρίς (ΧΚΑ) εφαρμογή καψαϊκίνης στο δέρμα σε θερμοουδέτερες συνθήκες (22-24º C), και 2 επισκέψεις για την εξέταση της απόδοσης σε θερμό περιβάλλον (30º C), με τυχαία και αντισταθμισμένη σειρά. Για την άσκηση στο θερμό περιβάλλον πραγματοποιήθηκε άσκηση για 30 λεπτά με ένταση 5% κάτω από το αναπνευστικό κατώφλι και απευθείας δοκιμασία μέχρι εξάντλησης στο 120% PPO (Peak Power Output). Πριν και μετά από κάθε συνεδρεία πραγματοποιήθηκαν δυναμομετρήσεις άνω και κάτω άκρου. Κατά την διάρκεια των πειραμάτων καταγράφονταν συνεχώς οι αναπνευστικοί και καρδιαγγειακοί παράμετροι, η θερμική αίσθηση και η αντίληψη της κόπωσης, ενώ για το θερμό περιβάλλον καταγράφονταν συνεχώς και η θερμορυθμιστική απόκριση. Η στατιστική ανάλυση έγινε με διακύμανση διπλής κατεύθηνσης (two-way ANOVA) με επαναλαμβανομένες μετρήσεις, (Καψαϊκίνη X Χρόνος) σε τρείς περιπτώσεις (δοκιμασία μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου, παρατεταμένη άσκηση σε θερμό περιβάλλον και μέγιστη δυναμομέτρηση) και post-hoc ανάλυση με έλεγχο Bonferroni για την εξέταση τυχόν διαφορών μεταξύ των συνθηκών. Η στατιστική σημαντικότητα ορίστηκε στο 0.05.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στην δοκιμασία της αερόβιας ικανότητας (VO2max) στην ΚΑ συνθήκη παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VO2max) (p<0,05) και του μέγιστου πνευμονικού αερισμού (VEmax) (p<0,05) σε σχέση με την ΧΚΑ συνθήκη. Ακόμη στην ΚΑ συνθήκη υπήρξε σημαντικά αυξημένη η θερμική αίσθηση (p<0,05) και η αντίληψη της κόπωσης (RPE) (p<0,05) στα πρώτα στάδια της άσκησης σε σχέση με την ΧΚΑ συνθήκη. Δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά μεταξύ των συνθηκών στο PPO και στους καρδιαγγειακούς παράγοντες. Για την δοκιμασία στο θερμό περιβάλλον κατά την διάρκεια των 30 λεπτών παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση (p<0,05) της καρδιακής συχνότητας (HR), της πρόσληψης οξυγόνου (VO2) και της αντιλαμβανόμενης κόπωσης (RPE) και σημαντική πτώση (p<0,05) της συστολικής πίεσης (SP) και για τις δύο συνθήκες, ΚΑ και ΧΚΑ, χωρίς ωστόσο να υπάρχει διαφορά για τις παραπάνω παραμέτρους μεταξύ των συνθηκών. Σημαντικά αυξημένη (p<0,05) ήταν η θερμική αίσθηση στην ΚΑ συνθήκη σε σύγκριση με την ΧΚΑ συνθήκη. Τέλος δεν υπήρχε διαφορά στον χρόνο έως εξάντλησης μεταξύ των συνθηκών, ούτε στην θερμορυθμιστική απόκριση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η έρευνα δεν έδειξε εργογόνα επίδραση της καψαϊκίνης ούτε στην μέγιστη έντασης άσκηση στην δοκιμασία VO2max, ούτε στην απόδοση μέχρι εξάντλησης σε άσκηση σε θερμό περιβάλλον. Ακόμη η εφαρμογή της καψαϊκίνης δεν επέδρασε στην θερμορυθμιστική λειτουργία των αθλητών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
θερμορύθμιση, καψαϊκίνη, υποδοχείς TRPV1
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
8
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
101
