Η συμβολή του γονιδίου LILRA3 στην παθογένεια του συνδρόμου Sjogren

Αργυρίου Ευαγγελία

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2021-08-20

Έτος εκπόνησης:

2021

Συγγραφέας:

Αργυρίου Ευαγγελία

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Κουτσιλιέρης Μιχαήλ, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τζιούφας Αθανάσιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βουλγαρέλης Μιχαήλ, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαυραγάνη Κλειώ, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σιμοπούλου Μαρία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αγγελογιάννη Παναγούλα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κοτσιφάκη Ελένη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Η συμβολή του γονιδίου LILRA3 στην παθογένεια του συνδρόμου Sjogren

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Η συμβολή του γονιδίου LILRA3 στην παθογένεια του συνδρόμου Sjogren

Περίληψη:

To πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren (pSS) είναι μία συστηματική αυτοάνοση νόσος,
χαρακτηριζόμενη από αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη Β-non Hodgkin λεμφώματος.
Πρόσφατα στη βιβλιογραφία αναγνωρίστηκε πως η γενετική διαγραφή του γονιδίου
LILRA3 (Leukocyte immunoglobulin-like receptor A3) συσχετίστηκε τόσο με τον
κίνδυνο λεμφωματογένεσης όσο και με την ανάπτυξη pSS σε πληθυσμό Καυκάσιας
καταγωγής, σε αντίθεση με το λειτουργικό γονότυπο που φάνηκε να αυξάνει τον
κίνδυνο για εκδήλωση RA, ΣΕΛ και pSS σε Κινέζους ασθενείς. Επιπλέον, η
λειτουργική έκφραση του γονιδίου συσχετίστηκε με αυξημένα επίπεδα της
αντίστοιχης LILRA3 πρωτεΐνης στον ορό. Πρόκειται για έναν διαλυτό
ανοσοϋποδοχέα που συνδέεται με μόρια του MHC-I, εκκρίνεται από μονοκύτταρα
και Β λεμφοκύτταρα και επάγει την ανοσολογική απόκριση μέσω κινητοποίησης των
ΝΚ και CD8⁺T κυττάρων.
Σκοπός της δικής μας case-control μελέτης ήταν να εκτιμήσουμε την συχνότητα των
πολυμορφισμών του γονιδίου LILRA3 καθώς και τα επίπεδα της αντίστοιχης
πρωτεΐνης στον ορό ασθενών με pSS και να διερευνήσουμε τους συσχετισμούς που
προκύπτουν σε κλινικό και εργαστηριακό επίπεδο.
Στην μελέτη συμμετείχαν 402 ασθενείς με pSS (2016 ACR/EULAR classification
criteria) συγκρινόμενοι με 381 υγιείς μάρτυρες, παρόμοιας ηλικίας και φύλου. Οι
pSS ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν περαιτέρω βάση της παρουσίας λεμφώματος σε
301 SS-nL (SS-non lymphoma group) και σε 101 SS-L (SS-lymphoma group)
ασθενείς. Επιπλέον, βάση ηλικίας έναρξης της νόσου, διαχωρίστηκαν σε ομάδα SSnL
≤40 ετών (n = 52), SS-L ≤40 ετών (n = 23) και SS-nL >40 ετών (n = 249), SS-L
>40 ετών (n = 78). Η ανίχνευση των πολυμορφισμών του LILRA3 πραγματοποιήθηκε
με μέθοδο αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) και προέκυψαν οι ακόλουθοι
γονότυποι: ομόζυγη γενετική έκφραση ή λειτουργικός γονότυπος (+/+), ετερόζυγος
γενετική διαγραφή (+/-) και ομόζυγος γενετική διαγραφή (-/-). Τα επίπεδα της
πρωτεΐνης LILRA3 στον ορό εκτιμήθηκαν με τη μέθοδο ELISA. H στατιστική
ανάλυση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση των προγραμμάτων SPSS και GraphPad
Prism 8 με το επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας να ορίζεται στο 5%.
103
Σε πρώτη ανάγνωση, δεν βρέθηκε καμία διαφορά στη συχνότητα των γενετικών
πολυμορφισμών του LILRA3 μεταξύ των SS-nL, SS-L και HC πληθυσμιακών
ομάδων. Λαμβάνοντας όμως υπόψιν τον ηλικιακό πρότυπο ταξινόμησης, βρέθηκε
πως οι SS-L ασθενείς ≤40 ετών παρουσίαζαν σε μεγαλύτερη συχνότητα την γενετική
έκφραση του LILRA3 συγκρινόμενοι με τους υγιείς μάρτυρες (SS-L: 100%, HC:
82.9%, p = 0.03). Ανάλογα με τα αποτελέσματα σε γενετικό επίπεδο, προέκυψε πως
και τα επίπεδα της LILRA3 πρωτεΐνης στους SS-L ασθενείς ≤40 ετών ήταν
αυξημένα σε επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας συγκριτικά με τους SS-nL και HC
≤40 ετών(1.77 ± 1.45 ng/mL vs 0.89 ± 0.61 ng/mL vs. 0.46 ± 0.43 ng/mL, p-values
0.049 και 0.001, αντίστοιχα), αλλά και με τους SS-L ασθενείς > 40 ετών (1.77 ± 1.45
ng/mL vs 0.66 ± 0.89 ng/mL p=0.007).
Συμπερασματικά, ενώ δεν ανιχνεύθηκε καμία διαφορά μεταξύ των πληθυσμιακών
ομάδων των pSS ασθενών με τους ΗC, εντούτοις βρέθηκε αυξημένη συχνότητα του
λειτουργικού γονότυπου LILRA3 αλλά και της αντίστοιχης πρωτεΐνης στην ομάδα
SS-L ≤40 ετών. Λαμβάνοντας υπόψιν μας προηγηθείσες βιβλιογραφικές αναφορές
που συνδέουν την λειτουργική έκφραση του παραπάνω γονιδίου με την κινητοποίηση
της φλεγμονώδους απόκρισης και τον επιθετικότερο κλινικό φαινότυπο των νεαρών
pSS ασθενών, τα παρόντα ευρήματα πιθανώς να ενισχύουν την υπόθεση της
συμβολής του LILRA3 στη λεμφωματογένεση που επιτελείται σε ασθενείς με πρώιμη
εκδήλωση του pSS, μέσω κινητοποίησης μηχανισμών χρόνιας φλεγμονής.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Λεμφωματογένεση, Χρόνια φλεγμονή, Γονίδια

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

318

Αριθμός σελίδων: