Μονάδα:
Κατεύθυνση Ανάπτυξη Νέων Φαρμάκων: Έρευνα, Κυκλοφορία και ΠρόσβασηΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-08-24
Συγγραφέας:
Ρουμανά Ευαγγελία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ευάγγελος Καραλής, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Φαρμακευτικής, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Ν. Συρίγος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ηλίας Κοττέας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μοντελοποίηση και προσομοιώσεις για την βελτιστοποίηση σχημάτων δειγματοληψίας σε μελέτες ΒιοΪσοδυναμίας
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Μοντελοποίηση και προσομοιώσεις για την βελτιστοποίηση σχημάτων δειγματοληψίας σε μελέτες ΒιοΪσοδυναμίας
Περίληψη:
Οι μελέτες βιοϊσοδυναμίας είναι μελέτες συγκριτικής βιοδιαθεσιμότητας που βασίζονται στο γεγονός ότι το θεραπευτικό προφίλ ενός φαρμακευτικού προϊόντος είναι συνάρτηση της συγκέντρωσης του δραστικού συστατικού στη θέση δράσης του. Οι μελέτες Βιοϊσοδυναμίας συνιστούν νομοθετική απαίτηση για την έγκριση γενόσημων προϊόντων. Η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων μιας μελέτης Βιοϊσοδυναμίας εξαρτάται από τον σχεδιασμό της. Μεταξύ άλλων παραγόντων, η σημασία του σχήματος δειγματοληψίας είναι ευρέως αναγνωρισμένη καθώς ένα ανεπαρκές σχήμα δειγματοληψίας μπορεί να αυξήσει την ανακρίβεια και την αβεβαιότητα των αποτελεσμάτων ενώ ένα υπερβολικά πυκνό σχήμα δειγματοληψίας μπορεί να αυξήσει την απαιτούμενη εργασία, το κόστος της μελέτης και κυριότερα την επιβάρυνση των συμμετεχόντων. Τις τελευταίες δεκαετίες, έχει παρατηρηθεί μία αυξανόμενη εφαρμογή μοντελοποίησης και προσομοιώσεων στον τομέα των μελετών βιοϊσοδυναμίας. Οι in silico κλινικές μελέτες έχουν αποδειχτεί χρήσιμο εργαλείο σε ποικίλα επίπεδα του σχεδιασμού των μελετών βιοϊσοδυναμίας συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού του σχήματος δειγματοληψίας. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αξιολόγηση της επίδρασης μεταβολών του δειγματοληπτικού σχήματος στο αποτέλεσμα της μελέτης βιοϊσοδυναμίας, με τη χρήση μοντελοποίησης και προσομοιώσεων. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε ο σχεδιασμός μιας in vivo μελέτης βιοϊσοδυναμίας και δημιουργήθηκαν διαφορετικά σενάρια με αλλαγές στο μέγεθος του δείγματος, στο σχήμα δειγματοληψίας, στην δια-ατομική μεταβλητότητα και στην διαφορά στον ρυθμό απορρόφησης του υπό έλεγχο προϊόντος και του προϊόντος αναφοράς. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκαν προσομοιώσεις σε υπολογιστικό εργαλείο που έχει αναπτυχθεί σε γλώσσα Matlab® 2018b. Έπειτα, αξιολογήθηκε η επίδραση των αλλαγών στην ισχύ της μελέτης και στο GMR για τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους Cmax και AUC. Τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων έδειξαν ότι λιγότερο πυκνά και μικρότερης διάρκειας σχήματα δειγματοληψίας δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα της μελέτης βιοϊσοδυναμίας. Επιπλέον οι in silico κλινικές μελέτες αποδείχθηκαν χρήσιμο εργαλείο στην αξιολόγηση και στον προσδιορισμό των παραμέτρων του κλινικού σχεδιασμού των μελετών βιοϊσοδυναμίας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Bιοϊσοδυναμία, Βιοδιαθεσιμότητα, Δονεπεζίλη, Σχήμα δειγματοληψίας, Μέγεθος δείγματος, Ρυθμός απορρόφησης, Cmax, AUC, Μοντελοποίηση, Προσομοιώσεις, In silico, Μεταβλητότητα
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
51
