Μονάδα:
Κατεύθυνση Ορυκτοί Πόροι-Πετρολογία και ΠεριβάλλονΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-08-26
Συγγραφέας:
Elhusseini Khaled
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Prof. Ariadne Argyraki, Section head of Economic Geology and Geochemistry, Department of Geology and Geoenvironment, National & Kapodistrian University of Athens.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Long term effectiveness of in-situ trace metal stabilization in the “Kavodokanos” waste pile, Lavrion Greece.
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διαχρονική αποτελεσματικότητα των επιτόπου τεχνικών σταθεροποίησης ιχνομετάλλων στον σωρό αποβλήτων του Καβοδόκανου Λαυρίου
Περίληψη:
Στην εργασία παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας σχετικά με τη διαχρονική αποτελεσματικότητα των επιτόπου τεχνικών σταθεροποίησης ιχνομετάλλων στον σωρό μεταλλευτικών αποβλήτων του Καβοδόκανου Λαυρίου. Τρεις διαφορετικές τεχνικές σταθεροποίησης της ρύπανσης (ανάμιξη με ανθρακικό πρόσθετο, μεμβράνη γεωφραγμού και γεωφραγμός πεπιεσμένης αργίλου) είχαν εφαρμοστεί δοκιμαστικά περίπου 25 χρόνια πριν, για τη σταθεροποίηση της όξινης απορροής στον σωρό αποβλήτων πυριτούχων τελμάτων. Έγινε σύγκριση των αποτελεσμάτων κινητοποίησης δυνητικά τοξικών στοιχείων (ΔΤΣ) στον σωρό σε σχέση με τα αποτελέσματα της αρχικής δοκιμής αποκατάστασης, ενώ μελετήθηκε η κινητοποίηση τριών ΔΤΣ (Pb, Zn, Cd) στην παρούσα κατάσταση κατά την οριζόντια και κατακόρυφη έννοια στον σωρό.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνουν χημική ανάλυση μετά από χώνευση με βασιλικό ύδωρ, απλοποιημένη δοκιμή εκχύλισης του βιοπροσβάσιμου κλάσματος των μετάλλων (SBET) και μέθοδο εκχύλισης TCLP. Η ορυκτολογία του σωρού και η αναγνώριση των ξενιστών των μετάλλων ενδιαφέροντος μελετήθηκε με περιθλασιμετρία ακτίνων Χ (XRD) σε επιλεγμένα δείγματα και ηλεκτρονική μικροσκοπία-μικροανάλυση (SEM-EDS).
Τα αποτελέσματα κατέδειξαν ότι 25 χρόνια μετά την αρχική εφαρμογή των τεχνικών σταθεροποίησης η περιοχή παραμένει ένας ρυπασμένος χώρος υψηλής διακινδύνευσης για την περιβάλλουσα οικιστική περιοχή, λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων ΔΤΣ όπως Pb, Cd, As. Τα γεωχημικά δεδομένα της παρούσας έρευνας κατέδειξαν ότι η ανάμιξη με αλκαλικό μέσο (ασβεστόλιθο) δεν απέβη αποτελεσματική για τον περιορισμό των ΔΤΣ στη διηθημένη απορροή πάρα τις ενδείξεις σχηματισμού συμπαγοποιημένου στρώματος (hardpan). Ο γεωφραγμός πεπιεσμένης αργίλου φαίνεται να διατηρεί το pH στο πορικό νερό του υπερκειμένου στρώματος σε ελαφρά αλκαλικές συνθήκες και να συνεχίζει να αποτελεί αποτελεσματικό φραγμό περιορίζοντας το φαινόμενο της διάχυσης των ΔΤΣ προς την επιφάνεια, σε αντίθεση με το control και το πεδίο δοκιμής προσθήκης αλκαλικού μέσου.
Συμπερασματικά, ο φραγμός πεπιεσμένης αργίλου κρίνεται ως η πλέον αποτελεσματική τεχνική για τη σταθεροποίηση των ΔΤΣ στο επιφανειακό κάλυμμα αποδίδοντας χαμηλότερες συγκεντρώσεις μετάλλων κατά τη δοκιμή TCLP. Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα της τεχνικής αυτής, σύμφωνα και με την κοστολόγηση της αρχικής μελέτης αποκατάστασης, είναι ότι πρόκειται για την πλέον οικονομική λύση συγκρινόμενη με την συνθετική γεωμεμβράνη. Η αποτελεσματικότητα του αργιλικού γεωφραγμού καθιστά την τεχνική μια επιτυχημένη και βιώσιμη λύση αποκατάστασης με δυνατότητα εφαρμογής σε άλλες περιοχές με παρόμοια χαρακτηριστικά.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
ιχνηλασιμότητα μετάλλων, αποκατάσταση εδάφους, Λαύριο
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
71
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
38
