H.D. and Seamus Heaney: In Illo Tempore Today. Reimagining the Present through the Past.

Διπλωματική Εργασία uoadl:2961013 78 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Το Ελληνικό Στοιχείο στην Αγγλόφωνη Λογοτεχνία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-10-27
Έτος εκπόνησης:
2021
Συγγραφέας:
Παπαπαναγιώτου Μελισσάνθη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Λιάνα Σακελλίου-Schultz. Καθηγήτρια. Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ.
Μάρω Γερμανού. Καθηγήτρια. Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ.
Χριστίνα Ντόκου. Επίκουρη Καθηγήτρια. Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
H.D. and Seamus Heaney: In Illo Tempore Today. Reimagining the Present through the Past.
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
H.D. and Seamus Heaney: In Illo Tempore Today. Reimagining the Present through the Past.
Περίληψη:
Τα ποιήματα του Seamus Heaney και της H.D. μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψεως
ετερόκλιτα, εντούτοις τα κοινά τους σημεία είναι πολλά. Ο Heaney έχει μεν αναλυθεί
υπό το πρίσμα του μοντερνισμού, αλλά ποτέ έως τώρα δεν έχει συγκριθεί με την H.D.
Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μοντερνισμού της H.D.
αντανακλώνται στον Heaney και ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι
η ιχνηλάτηση κοινών μοτίβων και θεματικών μεταξύ των δύο, παρότι δεν υπάρχουν
ενδείξεις άμεσης επιρροής. Στη βάση της σύγκρισης βρίσκεται η παρατήρηση πως η
βία του πολέμου και η αυτο-εξορία που βίωναν και οι δύο ποιητές κατά την περίοδο
της ποιητικής τους ωρίμανσης, έχουν ως παράγωγο μία ποίηση η οποία επιδιώκει την
ενότητα και την αναγέννηση. Οι κοινοί τρόποι μέσω των οποίων αυτή εκφέρεται είναι
η συμπερίληψη στοιχείων από αρχαίους πολιτισμούς αλλά και το υλικό που προέρχεται
από βιωματικές εμπειρίες, με το τοπίο να αποκτά καίρια σημασία. Η σύνθεση των
πηγών έμπνευσης και στους δύο ποιητές, αποτελεί το κεντρικό θέμα της παρούσας
διπλωματικής. Αυτή πραγματοποιείται μέσω των παρατηρήσεων του Mircea Eliade
σχετικά με τους αρχαίους πολιτισμούς και την έννοια του ιερού Κέντρου, axis mundi,
καθώς επίσης και της κυκλικής αντίληψης του χρόνου η οποία εκφέρεται με την
περιοδική επιστροφή σε αυτό που ο ιστορικός της θρησκείας ονομάζει in illo tempore,
είτε ως απροσδιόριστος χρόνος κατά τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούσαν με τους
θεούς, είτε ως χρόνος κατά τον οποίο έλαβε χώρα η κοσμογονία. Οι περισσότερες
έννοιες του Eliade έχουν εντοπιστεί στο έργο του Heaney από τον κριτικό Daniel
Eugene Tobin. Ο αποκρυφισμός που οι κριτικοί πλέον συμφωνούν πως επηρέασε την
ποίηση της H.D., θα εντοπιστεί και στον Heaney, από τον ερευνητή George Morgan,
ενώ θα επεκταθεί και στις έννοιες του Eliade, καθώς σχετίζεται με την επιθυμία για
επικοινωνία με τη σφαίρα του θεϊκού, μέσω της μύησης που οδηγεί σε αναγέννηση,
όπως η κοσμογονία ήταν η αρχέγονη πράξη δημιουργίας. Τα συμπεράσματα αφορούν
στο πώς οι έννοιες αυτές εμφανίζονται στους δύο ποιητές ως θεμελιώδεις μιας
αναγέννησης μέσω στοιχείων του παρελθόντος που χαρακτηρίζουν την ποίηση τους.
Συμπερασματικά, χωρίς να συγκαλύπτουν δυσαρμονίες του παρόντος, και οι δύο
ποιητές βασιζόμενοι σε διασωθέντα αρχαία μοτίβα οραματίζονται μια αισιόδοξη
έκβαση για το παρόν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
H.D., Seamus Heaney, Poetry, Modernism, In Illo Tempore, Mythology, Landscape, Occult.
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
64
Αριθμός σελίδων:
67
MA THESIS PAPAPANAGIOTOU.pdf (619 KB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο