Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλασική ΑρχαιολογίαΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-10-24
Συγγραφέας:
Λουκόπουλος Κωνσταντίνος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δημήτρης Πλάντζος, Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Τμήμα Ισστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Ευρυδίκη Κεφαλίδου, Αν. Καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας
Στυλιανός Κατάκης, Αν. Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας
Πρωτότυπος Τίτλος:
«ξόανον μάλιστα ἀρχαῖον»: αλληλεπίδραση ανθρώπων και γλυπτών στο έργο του Παυσανία.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
«ξόανον μάλιστα ἀρχαῖον»: αλληλεπίδραση ανθρώπων και γλυπτών στο έργο του Παυσανία..
Περίληψη:
Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία έχει ως σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων αναφορικά με τα χαρακτηριστικά, τη σημασία, τον ρόλο και τη λειτουργία των ξοάνων μέσα από το έργο του περιηγητή Παυσανία. Η Ελλάδος Περιήγησις αποτελεί ίσως το μοναδικό έργο της αρχαίας γραμματείας στο οποίο ο όρος «ξόανον» αναφέρεται με τέτοια συχνότητα αλλά και συνέπεια ως προς τη σημασία με την οποία χρησιμοποιείται από τον συγγραφέα, γεγονός που το καθιστά μια εξαιρετική ευκαιρία για την ενδελεχή μελέτη αυτού του πρώιμου τύπου γλυπτικής. Στην εργασία εξετάζεται εν συντομία το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, κατά το οποίο ο Παυσανίας επισκέφθηκε την Ελλάδα και προχώρησε στην συγγραφή του έργου του, ενώ πραγματοποιείται και μια αναδρομή του όρου «ξόανον» στην αρχαία γραμματεία μέχρι και τον 2ο αι. π.Χ. Στη συνέχεια, εξετάζεται ο όρος «ξόανον» μέσα στο έργο του Παυσανία αλλά και τα κύρια χαρακτηριστικά των γλυπτών, σύμφωνα με τα γραφόμενα του περιηγητή. Μέσα από την ανθρωπολογική προσέγγιση της τέχνης και τις έννοιες της εμπρόθετης δράσης και της υλικότητας, αναζητούνται επίσης οι μηχανισμοί που καθιστούσαν τα ξόανα ενεργούς φορείς εμπρόθετης δράσης που εισέβαλαν στο νοητικό πεδίο των έμψυχων όντων, μετέβαλαν τη συναισθηματική τους κατάσταση και υπαγόρευαν τις αντιδράσεις τους, αλλά και η λειτουργία τους ως εργαλείων κατασκευής συλλογικής και πολιτισμικής μνήμης και ταυτότητας, σε μια απόπειρα απομάκρυνσης από το ανθρωποκεντρικό πρόταγμα στη μελέτη της πρώιμης τέχνης που θέλει τα τέχνεργα της περιόδου να είναι αποτελέσματα της ανεπιτυχούς προσπάθειας και ανικανότητας των καλλιτεχνών να επιτύχουν τον ρεαλισμό που νομοτελειακά θα ερχόταν κατά την κλασική περίοδο.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Αρχαιολογία
Λέξεις-κλειδιά:
ξόανο, ξόανα, γλυπτική, Παυσανίας, υλικότητα, εμπρόθετη δράση, αρχαϊκή τέχνη, γνωσιακή αρχαιολογία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
110
