Μονάδα:
Κατεύθυνση Γνωσιακή ΕπιστήμηΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-11-03
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σπυριδούλα Βαρλοκώστα, Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Πέτρος Ρούσσος, Αναπληρωτής Καθηγητης, Τμήμα Ψυχολογίας, ΕΚΠΑ
Ειρήνη Σκαλιόρα, Καθηγήτρια, Τμήμα ΙΦΕ, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
The role of verbal and non-verbal working memory in the comprehension of subject and object relative clauses in Greek high-functioning children with ASD: a theoretical approach on underconnectivity theory
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο ρόλος της λεκτικής και μη λεκτικής εργαζόμενης μνήμης στην κατανόηση αναφορικών προτάσεων υποκειμένου και αντικειμένου σε ελληνόφωνα παιδιά ΔΑΦ υψηλής λειτουργικότητας: μία θεωρητική προσέγγιση στη θεωρία της υποσυνδεσιμότητας
Περίληψη:
Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) αποτελεί μία διάχυτη νευροαναπτυξιακή διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από περιορισμένες κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες καθώς και από στερεοτυπικές και περιορισμένες συμπεριφορές και ενδιαφέροντα (DSM-V). Εκτός από τη θεωρία της Αδύναμης Κεντρικής Συνοχής και την απώλεια της Θεωρίας του Νου (Frith and Happé, 1994), ελλείμματα έχουν παρατηρηθεί και στις επιτελικές λειτουργίες σε παιδιά με ΔΑΦ (Hughes et al. 1994; Pennington and Ozonoff, 1996; Hill, 2004). Η εργαζόμενη μνήμη επιτρέπει την προσωρινή αποθήκευση και επεξεργασία πληροφοριών και εδρεύει κυρίως στα μετωπιαία-βρεγματικά δίκτυα του εγκεφάλου. Τα αποτελέσματα ερευνών σχετικά με την εργαζόμενη μνήμη των παιδιών με ΔΑΦ είναι αμφιλεγόμενα, καθώς οι ερευνητές υποστηρίζουν τόσο την ύπαρξη όσο και την απώλεια ελλειμμάτων σε διάφορες πτυχές της (Bennetto, Pennington, & Rogers, 1996). Ωστόσο, ένα από τα βασικότερα ευρήματα αναφορικά με τα ελλείμματα στην εργαζόμενη μνήμη σχετίζεται με το φορτίο και την πολυπλοκότητα της πληροφορίας προς επεξεργασία. Όσο πιο περίπλοκη είναι η πληροφορία που τίθεται σε επεξεργασία, τόσο πιο δύσκολη καθίσταται η επεξεργασία της από τα παιδιά με ΔΑΦ. Επιπλέον, η αναχαίτιση -ή αλλιώς ο ανασταλτικός έλεγχος- δηλαδή η ικανότητα του ατόμου να ελέγχει τη συμπεριφορά του αποκλείοντας εξωτερικά ερεθίσματα, αποτελεί μία από τις επιτελικές λειτουργίες που έχουν μελετηθεί σε παιδιά με ΔΑΦ. Εντούτοις, ελάχιστες έρευνες έχουν μελετήσει τη συσχέτιση μεταξύ των ελλειμμάτων στην εργαζόμενη μνήμη και την αναχαίτιση και των γλωσσικών ελλειμμάτων που μπορεί να παρουσιάζουν τα παιδιά με ΔΑΦ. Η παρούσα έρευνα θα μελετήσει τα πιθανά ελλείμματα στη λεκτική εργαζόμενη μνήμη μέσω μίας δοκιμασίας αντίστροφης ανάκλησης ψηφίων, όπως και στην αναχαίτιση μέσω δύο αντίστοιχων δοκιμασιών σε ελληνόφωνα παιδιά υψηλής λειτουργικότητας με ΔΑΦ (ηλικίες 7 – 11 ετών), καθώς και σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης της ίδιας ηλικίας. Επίσης, η εν λόγω έρευνα θα μελετήσει την κατανόηση των αναφορικών προτάσεων Υποκειμένου και Αντικειμένου στους ίδιους συμμετέχοντες μέσω μίας δοκιμασίας επιλογής εικόνας. Τέλος, θα παρουσιαστεί σε θεωρητικό επίπεδο η νευρωνική βάση του ελλείμματος στην εργαζόμενη μνήμη και στη γλώσσα, η οποία βασίζεται στη θεωρία της υποσυνδεσιμότητας που παρατηρείται στα άτομα με ΔΑΦ (Just et al., 2004).
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος, επιτελικές λειτουργίες, εργαζόμενη μνήμη, αναχαίτιση, αναφορικές προτάσεις Υποκειμένου και Αντικειμένου
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
226
