Παθολογοανατομική μελέτη δεικτών εμπλεκόμενων στην παθογένεια της ιστικής βλάβης στις σπειραματονεφρίτιδες

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2967892 108 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-12-02
Έτος εκπόνησης:
2021
Συγγραφέας:
Χαλκιά Αγλαΐα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Μπολέτης Ιωάννης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Καβαντζάς Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασιλόπουλος Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γακιοπούλου Χαρίκλεια, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Φούκας Περικλής, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαρινάκη Σμαράγδη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Λιονάκη Σοφία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Παθολογοανατομική μελέτη δεικτών εμπλεκόμενων στην παθογένεια της ιστικής βλάβης στις σπειραματονεφρίτιδες
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Παθολογοανατομική μελέτη δεικτών εμπλεκόμενων στην παθογένεια της ιστικής βλάβης στις σπειραματονεφρίτιδες
Περίληψη:
Εισαγωγή: O αυξητικός μετατρεπτικός παράγοντας β (TGF-β1) αποτελεί μία πλειοτροπική κυτοκίνη, με διαφορετικούς ρόλους στην ίνωση και τη φλεγμονή, και δρα μέσω του σηματοδοτικού μονοπατιού Smad στη νεφρική παθογένεια. Στη παρούσα μελέτη αποσκοπούμε στην καταγραφή της έκφρασης του TGF-β1/Smad μονοπατιού στη σπειραματονεφρίτιδα (ΣΝ) και στην αξιολόγηση ως προγνωστικό δείκτη στην εξέλιξη της χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ). Μέθοδοι: Αξιολογήσαμε την ανοσοϊστοχημική έκφραση των TGF-β1, φωσφορυλιωμένη Smad3 (pSmad3) και Smad7 ημιποσοτικά και ποσοτικά, χρησιμοποιώντας ψηφιακή μέθοδος ανάλυσης και επεξεργασίας εικόνας σε διάφορα τμήματα από 50 νεφρικές βιοψίες από ΣΝ και τα αποτελέσματα αναλύθηκαν με στατιτική ανάλυση με βάση κλινικο-ιστολογικές παραμέτρους. Επιπλέον, εξετάσαμε τη σχέση μεταξύ των εκφράσεων, την επίδραση της ταυτόχρονης έκφρασης και το ρόλο ως προς την εξέλιξη της ΧΝΝ.ΑποτελέσματαΗ έκφραση του TGF-β1 σχετίστηκε θετικά με τη τμηματική σπειραματοκλήρυνση (p=0.025) και το επίπεδο της κρεατινίνης στη διάγνωση (p=0.002), ενώ η έκφραση pSmad3 με τη διάμεση φλεγμονή (p=0.024). Στο σπείραμα, η ταυτόχρονη έκφραση έντονης Smad7 και μέτριας pSmad3 παρατηρήθηκε να σχετίζεται με τη νεφρική φλεγμονή, όπως οι κυτταρικοί μηνοειδείς (p=0.011), έντονη διάμεση φλεγμονή (p=0.029) και χαμηλά επίπεδα συμπληρώματος ορού 3 (p=0.028) και συμπληρώματος 4 (p=0.029). Eπίσης, καταγράψαμε μία στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της pSmad3 έκφρασης στα σπειραματικά ενδοθηλιακά κύτταρα της υπερπλαστικής ΣΝ (p=0.045) και στα ποδοκύτταρα της μη-υπερπλαστικής ΣΝ (p=0.005). Τέλος, στο πολλαπλό μοντέλο αναλογικών κινδύνων Cox η έκφραση TGF-β1 (HR= 6.078; 95%CI 1.168-31.627; p=0.032) αναδείχθηκε ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για εξέλιξη στη ΧΝΝ. Συμπεράσματα: Το σηματοδοτικό μονοπάτι TGF-β1/Smad είναι ενεργοποιημένο στη ΣΝ με ειδικά χαρακτηριστικά στις διάφορες μορφές σπειραματικής βλάβης. Η έκφραση του TGF-β1 αναδεικνύεται ως ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για εξέλιξη στη ΧΝΝ στη ΣΝ, ενώ ξεχωριστό εκφραστικό πρότυπο των pSmad3 και Smad7 στο σπείραμα φαίνεται να σχετίζεται περισσότερο με τη νεφρική φλεγμονή.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Σπειραματονεφρίτιδα, Βιοψία νεφρού, Παθογένεια, Μετατρεπτικός αυξητικός παράγοντας β (TGF-β), Πρωτεΐνες Smad, Ανοσοϊστοχημεία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
271
Αριθμός σελίδων:
174
Chalkia_Aglaia ΔΔ.pdf (5 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο