Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλιματικές Μεταβολές και Επιπτώσεις στο ΠεριβάλλονΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-12-13
Συγγραφέας:
Σβορλίγκου Γεωργία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σωκράτης Ρουσιάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Καθηγητής Δρ. Δημήτριος Σ. Κωστόπουλος, Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Αναπληρωτής Καθηγητής Δρ. Γεώργιος Ηλιόπουλος,
Πανεπιστήμιο Πατρών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Palaeontological study of craniodental material of Late Miocene rhinocerotids (Mammalia, Rhinocerotidae) from the Island of Samos, Greece
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Παλαιοντολογική μελέτη κρανιοδοντικών ευρημάτων ρινοκεροτιδών (Mammalia, Rhinocerotidae) από το Ανώτερο Μειόκαινο της νήσου Σάμου
Περίληψη:
Η πλούσια και ποικιλόμορφη, ηλικίας Ανωτέρου Μειοκαίνου, πανίδα της νήσου Σάμου φέρει πλήθος απολιθωμένων θηλαστικών. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζουν τα κερασφόρα είδη ρινόκερων Miodiceros neumayri Osborn, 1900 και Dihoplus pikermiensis Toula, 1906 καθώς και το μη κερασφόρο είδος Chilotherium schlosseri Weber, 1905. Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας, τμήμα του κρανιοδοντικού υλικού των τριών αυτών ειδών από τη συλλογή του Μουσείου Παλαιοντολογίας και Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών συντηρείται, καταγράφεται και μελετάται συστηματικά για πρώτη φορά. Το υλικό προέρχεται από τις ανασκαφές που διεξήχθησαν στη Σάμο το 1903 από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Σκούφο. Μερικά από τα πλέον εντυπωσιακά και καλά διατηρημένα δείγματα της συλλογής περιλαμβάνουν μια σχεδόν πλήρη νεογιλή οδοντοστοιχία M. neumayri, ένα κρανίο νεαρού C. schlosseri και δύο κρανία ενηλίκων ατόμων του ίδιου είδους. Επιπλέον, η συλλογή περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό μετακρανιακού υλικού και των τριών ειδών, των οποίων η συντήρηση και καταγραφή υπερβαίνει τους σκοπούς της εργασίας αυτής.
Η συμπατρική παρουσία των τριών αυτών ρινοκεροτιδών δεν ήταν σπάνια στο Ανώτερο Μειόκαινο της Ανατολικής Μεσογείου. Στην πραγματικότητα, η συνύπαρξη του βραχυδοντικού είδους D. pikermiensis με το εύρωστο, υψοδοντικό είδος M. neumayri και ένα μη κερασφόρο γένος, όπως το εξελιγμένο Chilotherium ή το πιο πρωτόγονο γένος Acerorhinus Kretzoi, 1942, ήταν αρκούντως συχνή στην Ελληνο-Ιρανική Ζωοβιογεωγραφική Επαρχία κατά το Τουρώλιο.
Όσον αφορά στη Σάμο, το μεγαλύτερο τμήμα του κρανιοδοντικού υλικού της ανασκαφής Σκούφου που μελετήθηκε στα πλαίσια της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής ανήκει στο είδος C. schlosseri. Ο μικρός αριθμός δειγμάτων M. neumayri και D. pikermiensis δεν αρκεί για να ρίξει φως στη σχετική κυριαρχία μεταξύ των δύο κερασφόρων ειδών. Εντούτοις, η ισχυρή παρουσία του εξειδικευμένου βοσκητή C. schlosseri είναι ενδεικτική της ύπαρξης ενός περισσότερο ανοιχτού και ξηρού περιβάλλοντος. Συνεπώς, το οικοσύστημα της Σάμου κατά το Τουρώλιο προσομοίαζε ελαφρώς περισσότερο τα αντίστοιχα της Ανατολίας και του Ιράν από εκείνα που χαρακτηρίζουν τις κλασσικές απολιθωματοφόρες θέσεις της Αττικής, όπως το Πικέρμι και η Κερασιά Ευβοίας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
παλαιοντολογία, Ανώτερο Μειόκαινο, Σάμος, απολιθωμένα θηλαστικά, ρινόκεροι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
132
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2024-12-17.
Georgia_Svorligkou_MSc_Thesis.pdf
7 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2024-12-17.
