Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ρωσσέτος Γουρνέλλης , Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αντώνιος Μούγιας, Διδάκτορας , Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Ευρυδίκη Κραββαρίτη, Ακαδημαϊκη Υπότροφος, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η κατάθλιψη συνιστά μια ασθένεια που επηρεάζει τόσο τη ψυχή όσο και το σώμα. Προσβάλλει τον υποκειμενικό τρόπο που ένα άτομο σκέφτεται, αισθάνεται και αντιδρά, σε δεδομένο χωρο -χρόνο , και σε δεδομένες συνθήκες. Μια από αυτές τις συνθήκες, είναι το γήρας και η επίδραση του στον οργανισμό, με διάφορες σωματικές, οικονομικές, συναισθηματικές και κοινωνικές αλλαγές. Η αντίδραση σε αυτές τις συνθήκες , συνδέεται με την προσωπικότητα, την ιδιοσυγκρασία και νοοτροπία του ατόμου, που συνδυαστικά με άλλους βιολογικούς, γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες , μπορούν να αποδώσουν το ετερογενές φάσμα των ατόμων που πάσχουν από κατάθλιψη. Για όλα τα παραπάνω, η επιστημονική κοινότητα δεν βρίσκεται ακόμα σε θέση να προβλέψει την εγκατάσταση και πορεία της κατάθλιψης , πάντοτε. Τα τελευταία χρόνια, η επίστημη έχει δώσει κάποιες απαντήσεις , όμως παραμένει πληθώρα αναπάντητων ερωτημάτων, σχετικά με την κατάθλιψη. Στην παρούσα μελέτη, έχει δοθεί σημασία στους καταθλιπτικούς ηλικιωμένους, που αποτελούν μια ευπαθή ομάδα , η οποία καλείται να απαντήσει αποτελεσματικά και σύντομα στις ραγδαίες αλλαγές. Η έλλειψη προσαρμοστικότητας, η συννοσηρότητα και η έλλειψη υποστήριξης κοινωνικών και οικονομικών πόρων , ενισχύουν την ευαλωτότητα των ηλικιωμένων για εμφάνιση κατάθλιψης. Στην παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση, έχουν καταγραφεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και συμπτώματα των καταθλιπτικών ηλικιωμένων , επιδημιολογικά δεδομένα που μας πληροφορούν σφαιρικά για την ανάπτυξη της κατάθλιψης στον κόσμο, οι ειδικές μορφές της κατάθλιψης και πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης. Σε πρώτο στάδιο, το κλειδί για την αντίσταση στην κατάθλιψη είναι η μέριμνα και αρωγή στους ηλικιωμένους, ώστε να είναι πιο ευνοϊκη η μετάβαση στις νέες συνθήκες και η παροχή ασφάλειας για την πιο εύκολη προσαρμογή τους σε έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που έχουν συνηθίσει, σε έναν κόσμο που αλλάζει και δεν έχουν τα κατάλληλα σωματικά και ψυχικά αποθέματα για να ανταπεξέλθουν. Έτσι , ίσως κατορθώσουμε τη μείωση έντασης και συχνότητας κατάθλιψης στους ηλικιωμένους και έχουμε θέσει μια γερή βάση , για το δεύτερο στάδιο, την καταπολέμηση της κατάθλιψης με τα μέσα που διαθέτουμε, μέχρι αυτήν την στιγμή. Αυτά συνοψίζονται στη φαρμακοθεραπεία , στη ψυχοθεραπεία, στις βιολογικές θεραπείες και στις μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις. Η κατάλληλη επιλογή θεραπείας κρίνεται , αφου έχουν αξιολογηθεί οι ανάγκες του ηλικιωμένου ασθενούς και προσπαθώντας να εξασφαλιστεί το καλύτερο δυνατόν θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η συμμετοχή μας στην καταπολέμηση της κατάθλιψης , πρέπει να πραγματοποιείται από κοινού, διότι αλλιώς θα είναι σαν να είμαστε συνένοχοι στην ασθένεια και να σπρώχνουμε τους ηλικιωμένους, σε έσχατες οδούς, όπως είναι η αυτοκτονία. Γι΄αυτόν τον λόγο, η παρέμβαση πρέπει να είναι έγκαιρη, μελετώντας καλά τα ειδικά σημεία και βοηθώντας στο να δημιουργήσουμε έναν κόσμο που οι ηλικιωμένοι θα έχουν καταφέρει να μετριάσουν τα καταθλιπτικά συμπτώματα , και να ζήσουν μακρόβια αλλά και με καλύτερη ποιότητα ζωής, χάριν στα νέα ιατροτεχνολογικά μέσα και στην εξέλιξη της επιστήμης .
