Μονάδα:
Κατεύθυνση Νεοελληνική ΦιλολογίαΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-02-02
Συγγραφέας:
Τζαβάρας-Τσιπιανίτης Κωνσταντίνος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δημήτρης Αγγελάτος, Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας, Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας Νεοελληνικής Φιλολογίας, ΕΚΠΑ.
Θανάσης Αγάθος, Επίκουρος Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας Νεοελληνικής Φιλολογίας, ΕΚΠΑ.
Πέγκυ Καρπούζου, Επίκουρη Καθηγήτρια Θεωρίας Λογοτεχνίας, Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας Νεοελληνικής Φιλολογίας, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η λειτουργία του προσωπικού λόγου, στο πρώιμο πεζογραφικό έργο του Θέμου Κορνάρου (1929-1945)
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η λειτουργία του προσωπικού λόγου, στο πρώιμο πεζογραφικό έργο του Θέμου Κορνάρου (1929-1945)
Περίληψη:
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της λειτουργίας του προσωπικού λόγου στο πρώιμο πεζογραφικό έργο (1929-1945) του Θέμου Κορνάρου (1906-1970) και συγκεκριμένα τα έργα «Έρωτας ή Αναιστησία;» (1929), «Άγιον Όρος – Οι Άγιοι χωρίς μάσκα» (1933), «Σπιναλόγκα · Ad Vitam» (1933), «Ο Αλήτης» (1935), και «Το Στρατόπεδο του Χαϊδαρίου» (1945). Ο Κορνάρος ανήκε σε μία ελάσσονα ομάδα αριστερών πεζογράφων της γενιάς του ΄30, που είχαν συγκεντρωθεί στους κύκλους του περιοδικού «Νέοι Πρωτοπόροι» και ο προσωπικός αφηγηματικός λόγος εκφράζεται στις ποικίλες ειδολογικές μεταμορφώσεις των εν λόγω έργων όπου πραγματώνεται με τη μορφή της μαρτυρίας, του ρεπορτάζ, του ημερολογίου και της αυτοδιήγησης. Η εργασία χωρίζεται σε τρία κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο θα παρουσιαστεί το θεωρητικό πλαίσιο της κομβικής, στο πλαίσιο της μαρξιστικής κριτικής, αντιπαράθεσης μεταξύ Bertolt Brecht και George Lukacs σχετικά με το ζήτημα του λογοτεχνικού ρεαλισμού, προκειμένου να φανεί το πώς η αφηγηματική τεχνική του Κορνάρου συντάσσεται με την, αντίθετη στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό, αντίληψη του Brecht όπως αρθρώνεται στο δοκίμιο «Πέντε δυσκολίες για την αλήθεια», πριν να εκτεθούν ορισμένοι, απαραίτητοι για την ανάλυση, όροι της αφηγηματολογίας του Genette. Στο δεύτερο κεφάλαιο επιχειρείται η ερμηνεία του λογοτεχνικού έργου του Θέμου Κορνάρου ως «λογοτεχνικό έργο μάχης», του οποίου η πολιτική διάσταση δεν έγκειται μόνο στην περιγραφή της κοινωνικής αδικίας, αλλά πολύ περισσότερο σε μια βαθύτερη «μπρεχτική» ματιά στις κοινωνικές αντιφάσεις που επιδιώκει να προκαλέσει την κοινωνική αλλαγή. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται η κριτική πρόσληψη του έργου του από την σύγχρονή του αριστερή κριτική και επιχειρείται να φανεί πώς η μονόπλευρη εστίασή της στην εφαρμογή των κριτηρίων του σοσιαλιστικού ρεαλισμού οδήγησαν εν περιπτώσει στην απόρριψη των πρωτοποριακών για την εποχή αφηγηματικών στοιχείων της λογοτεχνικότητάς του έργου του. Συμπληρωματικά, ένας επιπλέον σκοπός της εργασίας είναι να διερευνηθεί και ο βαθμός στον οποίο το ιδιόμορφο συγγραφικό ύφος του Κορνάρου, με δεσπόζουσα τη μορφή του προσωπικού λόγου, συντέλεσε στη μεταγενέστερη επιτυχία του έργου του, που γνώρισε πολλές επανεκδόσεις μέχρι σήμερα, έχοντας μάλιστα σημαντικό αντίκτυπο στην πολιτική και κοινωνική ζωή, όπως μαρτυρούν οι απαγορεύσεις που αυτό υπέστη, ξεχωριστά από τις διώξεις απέναντι στον ίδιο το συγγραφέα, για την πολιτική του δράση.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
Θέμος Κορνάρος, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Gennete, Λογοτεχνία, Αφηγηματολογία, Αφηγηματικές τεχνικές, Προσωπικός λόγος, ρεαλισμός, μορφή – περιεχόμενο, μοντερνισμός, στρατευμένη τέχνη, Αριστερά, μαρξιστική αισθητική, κριτική, Μεσοπόλεμος
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
141
