Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κουτσούκου Αντωνία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημόπουλος Γεώργιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ντάγανου Μαρία , Διδάκτωρ ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Στη χώρα μας –όπως και διεθνώς- δεν είναι σπάνιο βαρέως πάσχοντες (ακόμη και διασωληνωμένοι και σε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής) ασθενείς να μην εισάγονται άμεσα στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Η καθυστέρηση αυτή, σε κάποιες περιπτώσεις, έχει συνδεθεί με υψηλότερη θνητότητα αλλά και μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας των βαρέως πασχόντων. Σκοπός: Διερευνήσαμε αν ο χρόνος που μεσολαβεί από τη διασωλήνωση βαρέως πασχόντων σε κλινικές ή στο τμήμα επειγόντων περιστατικών(ΤΕΠ) έως την εισαγωγή τους στη ΜΕΘ, αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την κλινική τους έκβαση στη ΜΕΘ και στο νοσοκομείο. Μέθοδος: αναδρομική –μη παρεμβατική- μελέτη παρατήρησης. Υλικό: βάση δεδομένων βαρέως πασχόντων που νοσηλεύτηκαν στη ΜΕΘ Α Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής του Ν.Ν.Θ.Α «Η ΣΩΤΗΡΙΑ». Μελετώμενος πληθυσμός: στη διάρκεια ενός έτους, από το ΜαΪο του 2019 έως το ΜαΪο του 2020, από συνολικά 197 βαρέως πάσχοντες ηλικίας ≥18 ετών που εισήχθησαν στη ΜΕΘ με παθολογικό ή/και χειρουργικό αίτιο οι 118 ήταν διασωληνωμένοι κατά την εισαγωγή τους στη ΜΕΘ και παρέμειναν για περισσότερες από 72 ώρες. Μετρήσεις και αποτελέσματα: Οι 72 ήταν άνδρες (61%) και οι 46 γυναίκες (39%). Οι 96 (ποσοστό 81,4%) προέρχονταν από κλινικές, οι 18 (ποσοστό 15,3%) από το τμήμα επειγόντων περιστατικών (Τ.Ε.Π.) του Ν.Ν.Θ.Α «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» ή άλλων νοσοκομείων της Αττικής αλλά και των λοιπών νομών της χώρας, ενώ 4 (ποσοστό 3,4%) από το χειρουργείο. Ο μέσος χρόνος αναμονής μέχρι την εισαγωγή στη ΜΕΘ ήταν 7,4 ώρες (2,9 – 24). Ο χρόνος αναμονής διασωληνωμένων βαρέως πασχόντων μέχρι την εισαγωγή στη ΜΕΘ δε σχετίστηκε με τη θνησιμότητα στη ΜΕΘ, τη διάρκεια νοσηλείας σε αυτή ούτε με τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο. Ο χρόνος αναμονής διασωληνωμένων βαρέως πασχόντων μέχρι την εισαγωγή στη ΜΕΘ δε σχετίστηκε με τη διάρκεια παραμονής σε μηχανικό αερισμό, τη διάρκεια χορήγησης νοραδρεναλίνης ή την εμφάνιση νεφρικής ανεπάρκειας με ανάγκη συνεδριών εξωνεφρικής κάθαρσης και τη διάρκεια αυτών. Οι διασωληνωμένοι βαρέως πάσχοντες ασθενείς που εισήχθησαν στη ΜΕΘ το απόγευμα (15:01-23:00) είχαν 6,6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν εντός των 28 ημερών συγκριτικά με τους ασθενείς που εισήχθησαν στη ΜΕΘ τη νύχτα (23:01-07:00) [odds ratio 6,593 για την απογευματινή βάρδια (95% confidence interval 1,553 - 27,993, p=0,011)]. Σε μοντέλο λογιστικής παλινδρόμησης διορθωμένο ως προς τη βαρύτητα νόσου και την ηλικία, η παρουσία μέτριας -με νοσηρότητες- και σοβαρής αλλά όχι νοσογόνου παχυσαρκίας (BMI≥30kg/m2 και δύο νοσηρότητες ή BMI≥35kg/m2 έως BMI<40kg/m2) μείωσε την πιθανότητα θανάτου στη ΜΕΘ κατά 76% [odds ratio για τη σοβαρή παχυσαρκία 0,24 (95% confidence interval 0,07 – 0,89, p=0,032); odds ratio για το APACHE II score εισαγωγής 1,06 (95% confidence interval 1,01 – 1,12, p=0,012). Συμπεράσματα: Σε μία πανεπιστημιακή ΜΕΘ ενός γενικού νοσοκομείου ο χρόνος από τη διασωλήνωση βαρέως πασχόντων ασθενών έως την εισαγωγή τους στη ΜΕΘ δε σχετίστηκε με την κλινική τους έκβαση εντός της ΜΕΘ και εντός του νοσοκομείου ή στις 28 ημέρες. Η απογευματινή βάρδια εισαγωγής αποτέλεσε ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για τη θνητότητα εντός 28 ημερών. Οι διασωληνωμένοι βαρέως πάσχοντες ασθενείς με σοβαρή (αλλά όχι νοσογόνο) παχυσαρκία είχαν σημαντικά χαμηλότερη θνησιμότητα στη ΜΕΘ συγκρινόμενοι με τους υπόλοιπους βαρέως πάσχοντες.
Λέξεις-κλειδιά:
Μηχανικός αερισμός, Βαρέως πάσχων ασθενής, Χρόνος από τη διασωλήνωση μέχρι την εισαγωγή στη μονάδα εντατικής θεραπείας, Θνητότητα σε μονάδα εντατικής θεραπείας, Θνητότητα 28 ημερών
