Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
1) Άννα Θέμου, Αναπλ.Καθ.Τμ.Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Φιλοσοφικής Σχολής- Ε.Κ.Π.Α.
2) Ρουμπίνη Δημοπούλου, Επίκ.Καθ.Τμ.Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Φιλοσοφικής Σχολής- Ε.Κ.Π.Α.
Περίληψη:
Σ Υ Ν Ο Ψ Η
Ακούγεται κλισέ, αλλά συνιστά πραγματικό γεγονός ότι από το 1397, τότε δηλαδή που ο Μανουήλ Χρυσολωράς εμφανίσθηκε στην Φλωρεντία, έκτοτε πυροδοτήθηκε ένα άνευ προηγουμένου ζωηρό ενδιαφέρον-αναβίωση της Ελληνικής Γλώσσας-Φιλοσοφίας και εν γένει των Κλασσικών Σπουδών. Η Σύνοδος της Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ανέκυψε ως μια αναγκαιότητα για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής που εκκρεμούσε σαν Δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα εδάφη της Βυζαντινής επικράτειας. Αυτός υπήρξε ο κυριότερος λόγος που οι Έλληνες μετ' επιτάσεως εκδήλωναν το ενδιαφέρον τους για την πιθανή 'Ενωση των Εκκλησιών. Από τις αρχές του 15ου αιώνα στην Ιταλία, οι Ηγεμονίες προσελάμβαναν ως γραμματείς τους Έλληνες Λογίους οι οποίοι επιτήδευαν με περισσή ένταση την Ελληνική Γραμματολογία. Η Ελληνική γλώσσα δεν ήταν χρήσιμη μόνο για τα Εκκλησιαστικά πράγματα και τις κρατικές-διοικητικές υποθέσεις αλλά καί ήταν κατά τον 15ο αιώνα τελευταία τάση της "μόδας", δοθέντος ότι ήταν θορυβωδώς εκπεφρασμένη η τάση εμβάθυνσης των Αρχαών Ελλήνων Συγγραφέων-Φιλοσόφων.
Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, είτε προ είτε μετά την Πτώση της Κων/λης (1453), πολλοί Έλληνες Λόγιοι προσέφυγαν στην Ιταλία όπως οι: Γεώργιος Τραπεζούντιος, Γεώργιος Γεμιστός-Πλήθων, Βησσαρίων, Ιωάννης Αργυρόπουλος, Δημήτριος Χαλκοκονδύλης, Ιανός Λάσκαρις και πολλοί άλλοι που είναι γνωστοί ως Βυζαντινοί Λόγιοι-Πρόσφυγες.
Ο Γεώργιος Τραπεζούντιος (1395-1472) γεννήθηκε στην Κάντια (σημερινό Ηράκλειο) της Κρήτης, όπου και έλαβε την εγκύκλια μόρφωση ενώ μετέβη στην Ιταλία το 1428, λίγο δηλαδή προτού συμπληρώσει το τριακοστό του έτος. Ο Γεώργιος σπούδασε την Λατινική υπό την καθοδήγηση του Vittorino da Feltre και του Guarino da Verona. Αναγορεύθηκε Καθηγητής στην έδρα των Ελληνικών στην Vicenza και κατόπιν στην Βενετία, αφού διαδέχθηκε τον Filelfo στην πανεπιστημιακή έδρα των Ελληνικών. Στην συνέχεια, διορίσθηκε Παπικός Γραμματέας του Πάπα Ευγενίου Δ΄και του Νικολάου Ε΄. Ο Γεώργιος υπήρξε φανατικός Αριστοτελιστής. Αναφορικά με το έργο του, πρέπει να γίνει μνεία στο "Comparatio Philosophorum Platonis et Aristotelis". Αυτό το έργο πραγματεύεται με επιθετικό τόνο την προτίμηση του Πλήθωνα υπέρ του Πλάτωνα σε σχέση με τον Αριστοτέλη. Ο Γεώργιος, μέσω αυτής της πραγματείας, προσπάθησε να αναδείξει την υπεροχή του Αριστοτέλη έναντι του Πλάτωνα. Εν τοις πράγμασι, ο Τραπεζούντιος ήταν άοκνος εργάτης της Φιλοσοφίας και αυτό παρακατατίθεται διά της ευρύτατης έκτασης και ποικιλίας του έργου του.
