Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-10-24
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ευαγγελία Χαρμανδάρη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τσίγκος, Καθηγητής , Σχολή Επιστημών Υγείας και Αγωγής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Ιωάννα Ραχήλ Traeger Συνοδινού, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαρία Τζέτη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χρήστος Γιαπιτζάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μπακοπούλου Φλώρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μακρυθανάσης Περικλής, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διερεύνηση της γενετικής αιτιολογίας της υπέρτασης σε ήπιες μορφές πρωτοπαθούς αλδοστερονισμού
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διερεύνηση της γενετικής αιτιολογίας της υπέρτασης σε ήπιες μορφές πρωτοπαθούς αλδοστερονισμού
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: H έκκριση της αλδοστερόνης ρυθμίζεται κυρίως από την αγγειοτενσίνη I και τα επίπεδα καλίου και δευτερευόντως από την φλοιοεπινεφριδροτρόπο ορμόνη ACTH. Ωστόσο, ασθενείς με θεωρούμενη ιδιοπαθή υπέρταση ανταποκρίνονται σε θεραπεία με ανταγωνιστές των αλατοκορτικοειδών (mineralocorticoid receptor antagonists, MRAs). Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξεταστεί μια ειδική ομάδα 21 ασθενών με θεωρούμενη ιδιοπαθή υπέρταση αλλά με υπερέκκριση αλδοστερόνης κάτω από συνθήκες στρες για την ύπαρξη πιθανά παθολογικών παραλλαγών σε γονίδια που εμπλέκονται στη βιοσύνθεση/έκκριση αλδοστερόνης. Οι ασθενείς αυτοί ανταποκρίθηκαν σε θεραπεία με MRAs. Οι παραλλαγές αυτές ενδεχομένως να ευαισθητοποιούν τα κύτταρα της σπειροειδούς ζώνης στην ACTH και να οδηγούν σε υπερέκκριση αλδοστερόνης υπό συνθήκες οξέος ή χρόνιου στρες.
MΕΘΟΔΟΣ: Εφαρμόστηκε η η μέθοδος αλληλούχησης όλων των κωδικοποιουσών περιοχών του γονιδιώματος (Whole Exome Sequencing) σε 21 ασθενείς αυτή της ομάδας. Αρχικά αναζητήθηκαν παραλλαγές σε γονίδια που έχουν συσχετιστεί με Πρωτοποπαθή Αλδοστερονισμό (ΠΑ) ή σε γονίδια που κωδικοποιούν ιοντικούς διαύλους που ρυθμίζουν την έκκριση αλδοστερόνης. Παραλλαγές με συχνότητα < 0.01 στον Ευρωπαϊκό πληθυσμό της βάσης δεδομένων 1000genomes, και για τις οποίες προβλέπεται in-silico ότι επηρεάζουν τη δομή των πρωτεϊνών και είναι πιθανά παθολογικές, επιλέχθηκαν για περαιτέρω αναλύση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Πιθανά παθολογικές παραλλαγές ταυτοποιήθηκαν σε 9 από τους 21 ασθενείς που εξετάστηκαν. Επτά ασθενείς ήταν φορείς 6 πιθανά παθολογικών παραλλαγών σε 6 γονίδια που έχουν συσχετιστεί με ΠΑ (KCNK9, KCNK5, ATP13A3, SLC26A2, CACNA1H, CACNA1D). Η παραλλαγή p.V221M που ανιχνεύθηκε στο γονίδιο KCNK9 ήταν νέα, και δεν έχει ταυτοποιηθεί σε άλλους πληθυσμούς. Επίσης, 2 ασθενείς βρέθηκαν να φέρουν πιθανά παθολογικές παραλλαγές σε 2 νέα υποψήφια γονίδια για υπερέκκριση αλδοστερόνης, τα γονίδια KCNK16 (p.P255H) και CACNA2D3 (p.V557I).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μέσω της τεχνολογίας WES, ταυτοποιήθηκαν πιθανά παθολογικές γενετικές παραλλαγές σε γονίδια που συμμετέχουν στο μονοπάτι βιοσύνθεσης/έκκρισης αλδοστερόνης σε 9 από τους 21 ασθενείς της μελέτης. Οι παραλλαγές αυτές μπορεί να παίζουν ρόλο στην υπερέκκριση αλδοστερόνης υπό συνθήκες στρες. Η παθολογική επίδραση αυτών των παραλλαγών θα πρέπει να εξεταστεί σε μελλοντικές λειτουργικές μελέτες.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Πρωτοπαθής αλδοστερονισμός, Υπέρταση, Γενετική, Αλδοστερόνη
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
153
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
PhD_Niki_Mourtzi.pdf
10 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
