Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2022-10-21

2022

Ζακυνθινός Γεώργιος

Σιάσος Γεράσιμος, καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τούσουλης Δημήτριος, καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στεφανάδης Χριστόδουλος, καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βαβουρανάκης Εμμανουήλ, καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αγγέλη Κωνσταντίνα, καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παπαβασιλείου Αθανάσιος, καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κασσή Ευανθία, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Διαγνωστική και προγνωστική αξία των κυκλοφορούντων miRNAs στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του τμήματος ST (non-STEMI)

Ελληνικά

Διαγνωστική και προγνωστική αξία των κυκλοφορούντων miRNAs στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του τμήματος ST (non-STEMI)

Εισαγωγή: Η σωστή διάγνωση του οξέος στεφανιαίου συνδρόμου (ACS) παραμένει δύσκολη παρά τις νέες διαγνωστικές προσεγγίσεις. Εξετάσαμε τη σχετική έκφραση (δηλαδή πόσες φορές ήταν μεγαλύτερα ή μικρότερα συγκρινόμενα με τα επίπεδα των εσωτερικών controls) και τις διακυμάνσεις με την πάροδο του χρόνου μιας ομάδας microRNAs (146a, 19b, 21) που σχετίζονται με βλάβη και θάνατο μυοκαρδιακών κυττάρων σε ασθενείς που προσήλθαν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με πόνο στο στήθος και υποψία ACS. Μέθοδοι: Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 32 ασθενείς και συγκεκριμένα από 10 ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος (STEMI), 10 ασθενείς με χωρίς ανάσπαση του ST διαστήματος (NSTE) ACS και 12 ασθενείς με θωρακικό άλγος μη αποδιδόμενο σε στεφανιαία νόσο (CAD). Τα microRNAs μετρήθηκαν σε δείγματα φλεβικού αίματος που ελήφθησαν κατά την προσέλευση και σε 12 και 48 ώρες μετά την προσέλευση στους ασθενείς με STEMI ή NSTE-ACS. Στους ασθενείς με θωρακικό άλγος μη αποδιδόμενο σε CAD τα microRNAs μετρήθηκαν κατά την προσέλευση και κατά την έξοδο από το νοσοκομείο. Αποτελέσματα: Κατά την προσέλευση των ασθενών, η σχετική έκφραση του microRNA 146a ήταν σημαντικά αυξημένη στους ασθενείς με STEMI σε σύγκριση με τους ασθενείς με NSTE-ACS και θωρακικό άλγος μη αποδιδόμενο σε CAD [2.9 (1.8, 3.2) έναντι 1.6 (1.4, 1.8) και 1.7 (1.6, 3.7 ), αντίστοιχα· p = 0.03], το microRNA 19b ήταν σημαντικά μειωμένο στους ασθενείς με STEMI και NSTE-ACS σε σύγκριση με τους ασθενείς με θωρακικό άλγος μη αποδιδόμενο σε CAD [1.2 (0.8, 1.5) και 2.0 (1.9, 2.8) έναντι 8.4 (4.8, 10.0), αντίστοιχα· p <0.001] και το microRNA 21 ήταν σημαντικά μειωμένο στους ασθενείς με STEMI σε σύγκριση με ασθενείς τόσο με NSTE-ACS όσο και με θωρακικό άλγος μη αποδιδόμενο σε CAD [-3.3 (-5.9, -1.7) έναντι 0.9 (0.8, 1.4) και 1.5 (1.4, 1.8), αντίστοιχα· p <0.001]. Η υψηλήs ευαισθησίαs Troponin I (hsTnI) κατά την προσέλευση δεν ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των τριών ομάδων ασθενών (p = 0.2).
Συμπέρασμα: Σημαντικές διαφορές της σχετικής έκφρασης των microRNAs 146a, 19b και 21 μεταξύ ασθενών με STEMI, NSTE-ACS και θωρακικό άλγος μη αποδιδόμενο σε CAD κατά την προσέλευση στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, όταν τα επίπεδα της hsTnI παραμένουν ακόμη μη διαγνωστικά, μπορεί να βοηθήσουν στην έγκαιρη και σωστή διάγνωση του ACS.

Επιστήμες Υγείας

MIRNA, MIRNAS, MicroRNA, MicroRNA 146a, MicroRNA 21, MicroRNA 19b, HSTNI, Non-STEMI, STEMI, Οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, Οξέα στεφανιαία σύνδρομα, ΟΣΣ, Τροπονίνη υψηλής ευαισθησίας Ι

Όχι

0

Ναι

188

117

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3237561