Αποκατάσταση βλάβης ηβο-ουρηθρικού συνδέσμου σε επίμυες ως μέθοδος θεραπείας της ακράτειας προσπάθειας

Νικολόπουλος Κωστής

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2022-10-25

Έτος εκπόνησης:

2022

Συγγραφέας:

Νικολόπουλος Κωστής

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Δέσποινα Ν. Περρέα, Ομότιμη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στέργιος Δουμουχτσής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, St George's University
Δημήτριος Δημητρούλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χρήστος Βερύκοκος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Κόντζογλου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Τσουρούφλης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στυλιανός Κύκαλος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Αποκατάσταση βλάβης ηβο-ουρηθρικού συνδέσμου σε επίμυες ως μέθοδος θεραπείας της ακράτειας προσπάθειας

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Αποκατάσταση βλάβης ηβο-ουρηθρικού συνδέσμου σε επίμυες ως μέθοδος θεραπεέας της ακράτειας προσπάθειας

Περίληψη:

Δεδομένα και σκοπός
Τα τελευταία χρόνια εντείνεται η έρευνα στον τομέα των αυξητικών παραγόντων και στις δυνατότητες επούλωσης και αναδόμησης που προσφέρουν σε ιστούς που έχουν υποστεί κακώσεις. Ανάμεσα σε αυτούς του παράγοντες συγκαταλέγεται το πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (Platelet-rich plasma, PRP). Οι ηβο-ουρηθρικοί σύνδεσμοι (PUL: Pubourethral ligaments) είναι το πιο σημαντικό ανατομικό τμήμα που όταν τραυματίζεται, σχετίζεται με την ακράτεια εκ προσπάθειας. Αυτοί οι σύνδεσμοι ενώνουν το πρόσθιο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας με την ηβική σύμφυση.
Ο σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής, είναι η μελέτη της επίδρασης του PRP στη θεραπεία της ακράτειας ούρων, σε περιπτώσεις πλήρους διατομής του ηβο-ουρηθρικού συνδέσμου σε επίμυες.
Υλικά και μέθοδος
Συνολικά είκοσι θηλυκοί άτοκοι επίμυες τύπου Wistar, χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες της παρούσας μελέτης. Έγινε κατανομή των ζώων σε δύο ομάδες.
Σε όλους τους επίμυες έγινε διατομή των ηβο-ουρηθρικών συνδέσμων. Στην πρώτη ομάδα (ομάδα ελέγχου, 10 επίμυες) δεν έγινε παρέμβαση μετά τη διατομή ενώ στην δεύτερη ομάδα (ομάδα μελέτης, 10 επίμυες) έγινε έγχυση PRP με πιπέτα αμέσως μετά την διατομή του συνδέσμου. Επίσης ακολούθησε μια δεύτερη έγχυση PRP ένα μήνα μετά την πρώτη. Η πίεση διαφυγής ούρων μετρήθηκε τέσσερις φορές συνολικά και στις δύο ομάδες. Αρχικά πριν την διατομή του ηβο-ουρηθρικού συνδέσμου, και ακολούθως αμέσως μετά την διατομή του συνδέσμου, στον ένα μήνα και στους δύο μήνες.
Αποτελέσματα
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων δεν έδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές στις πιέσεις διαφυγής ούρων πριν από την διατομή του PUL και αμέσως μετά την επέμβαση στις δύο ομάδες, με ενδιάμεσες τιμές LPPs πριν τη διατομή του PUL (prePUL transection) 35.6 (29.8-44.8) cmH2O για την ομάδα ελέγχου και 40.5 (33.2-46.3) cmH2O για την ομάδα του PRP (p=0.353) και 14.6 (5.8-19.0) cmH2O και 15.7 (3.0-24.0) cmH2O (p=0.631) μετά τη διατομή του PUL (postPUL transection) αντίστοιχα. Στην παρακολούθηση του ενός μήνα οι τιμές LPP των ζώων που είχε εγχυθεί PRP ήτανε σημαντικά υψηλότερες σε σχέση με αυτό της ομάδας ελέγχου 27.3(19.2-33.8) cmH2O vs 31.6(24.8-37.4) cmH2O (p=.043). Οι παρατηρούμενες διαφορές στις τιμές του LPPs ήτανε ακόμα σημαντικά υψηλότερες για την ομάδα έγχυσης PRP στην παρακολούθηση των δύο μηνών 29.0 (27.0-34.0) cmH2O vs. 36.8 (32.5-45.4) cmH2O (p<.001).
Συμπεράσματα
Τα αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι το PRP ίσως μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της LPP συμβάλλοντας στην αναδόμηση του PUL.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Θετικές Επιστήμες

Λέξεις-κλειδιά:

Ουροδόχος κύστη, Ουρήθρα, Ακράτεια, Ακράτεια απο προσπάθεια, Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλεια

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

Αριθμός σελίδων:

Αρχείο: