Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Δημήτρης Αγγελάτος, Καθηγητής, Τμήμα Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Ευριπίδης Γαραντούδης, Καθηγητής, Τμήμα Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Λητώ Ιωακειμίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Παναγιώτα Καρπούζου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Αναστασία Αντωνοπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Ευγενία Νικολαΐδου-Κυριανίδου, Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Ευαγγελία Σακελλίου-Schultz, Καθηγήτρια, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η παρούσα διδακτορική διατριβή στηρίζεται μεθοδολογικά σε τρεις βασικούς θεωρητικούς άξονες, αυτούς της οικοκριτικής θεωρίας (ecocriticism), της οικοψυχολογίας (ecopsychology) και της Φαινομενολογίας του Maurice Merleau-Ponty, και τους αξιοποιεί συνδυαστικά στη συγκριτολογική ερμηνευτική προσέγγιση ποιητικών έργων του Walt Whitman και του Άγγελου Σικελιανού. Το ενδιαφέρον μας στρέφεται ειδικότερα στις συνθέσεις Song of Myself της συλλογής Leaves of Grass του πρώτου, στον Αλαφροΐσκιωτο, στις Ραψωδίες του Ιονίου όπως και σε όλη την πρώτη σειρά των Λυρικών ‒στον πρώτο και δεύτερο τόμο του Λυρικού Βίου, των ποιητικών δηλαδή Απάντων‒ του δεύτερου, και έχει στόχο να αναδείξει και να ερμηνεύσει την οικοφαινομενολογική πτυχή της βιοκοσμικής συνείδησης των δύο ποιητών· πτυχή που αποδίδει την καλλιτεχνική αντίληψη του Whitman και του Σικελιανού, φιλοσοφικά και αισθητικά εδραιωμένη στην άρση της αντίθεσης ανάμεσα στο αισθητό και στο διανοητικό.
Λέξεις-κλειδιά:
Άγγελος Σικελιανός, Walt Whitman, Maurice Merleau-Ponty, οικοκριτική, οικοφαινομενολογία
