Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ροβίνα Νικολέττα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μπακάκος Πέτρος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασιλειάδης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η νόσος COVID-19 είναι μια λοιμώδης νόσος που προκαλεί σοβαρή αναπνευστική νόσο. Κατά την οξεία φάση της, οι ασθενείς παρουσιάζουν μια κατάσταση που είναι γνωστή ως Low T3 Syndrome (LT3S). Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών σχετίζονται με τη βαρύτητα και την πρόγνωση της νόσου. Στόχος αυτής της μελέτης, ήταν να αποδείξει ότι η παρουσία του LT3S σε ασθενείς με λοίμωξη από SARS-CoV-2 κατά τη νοσηλεία τους στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) σχετίζεται με την ένταση της φλεγμονώδους αντίδρασης και την πορεία νόσου.
Υλικά και Μέθοδοι: Για την εκπόνηση της συγκεκριμένης μελέτης εντάχθηκαν 105 ασθενείς ηλικίας άνω των 18ετών, με εργαστηριακά επιβεβαιωμένη (RT-PCR ) νόσο COVID-19, που νοσηλεύονταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας της Α’ Πανεπιστημιακής Κλινικής του ΓΝΝΘΑ ‘’Η ΣΩΤΗΡΙΑ’’. Η μελέτη βασίστηκε στην αναδρομική καταγραφή των εργαστηριακών τιμών και των κλινικών πληροφοριών που υπάρχουν στον ηλεκτρονικό φάκελο των ασθενών και η συλλογή του υλικού ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2021 και ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2021.
Ως low-T3 syndrome (LT3S) ορίστηκε η κατάσταση όπου τα επίπεδα της FT3 στον ορό ήταν <2,3 pg / ml, με χαμηλά ή φυσιολογικά επίπεδα TSH. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες σύμφωνα με τις τιμές FT3 στον ορό: ομάδα με low-T3 syndrome(LT3S) και ομάδα χωρίς low-T3 syndrome(LT3S). Έγινε καταγραφή της έκβασης(έξοδος από τη ΜΕΘ ή θάνατος του ασθενούς), ενώ, επίσης, της διάρκειας νοσηλείας στη ΜΕΘ, της διάρκειας νοσηλείας στο νοσοκομείο, του χρόνου που παρέμεινε διασωληνωμένος ο ασθενής και της χρήσης μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού (ΜΕΜΑ).
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με LT3Sήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία από εκείνους που δεν παρουσίαζαν LT3S (διάμεση τιμή [IQR], 62 [13,7] έναντι 52,8 [15,5], p=0,011). Παρατηρήθηκε μια τάση προς υψηλότερη θνησιμότητα στην ομάδα του LT3S χωρίς όμως τελικά στατιστική σημασία (32,6% έναντι 17,7%, p=0,080). Επίσης, το LT3S δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο διασωλήνωσης (HR=1,32, 95%CI:0,78-2,22). Είναι ενδιαφέρον πως οι ποτέ καπνιστές μεLT3S είχαν υψηλότερη θνησιμότητα σε σχέση με τους ποτέ καπνιστές χωρίςLT3S (40% έναντι 17,1%, p=0,039) και το LT3S στην υποομάδα των ποτέ καπνιστών συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο διασωλήνωσης (HR=2,21, 95%CI:1,18-4,16).
Συμπεράσματα: Οι βαρέως πάσχοντες ασθενείς με λοίμωξη από SARS-CoV-2 και LT3S που νοσηλεύονται στη ΜΕΘ και δεν υπήρξαν ποτέ καπνιστές, έχουν υψηλότερο κίνδυνο διασωλήνωσης και θνησιμότητας. Είναι πιθανόν, λοιπόν, το LT3S να αποτελεί προγνωστικό δείκτη της βαρύτητας και της κακής έκβασης των βαρέως πασχόντων ασθενών με λοίμωξη από SARS-CoV-2 και ειδικότερα στην υποομάδα των ποτέ καπνιστών.
Λέξεις-κλειδιά:
Low T3 syndrome, COVID-19 λοίμωξη, Βαρέως πάσχοντες, Μονάδα εντατικής θεραπείας
